آثار فعّالیّت ورزشی دبیرستانی

مورد توجه قرار گرفتن و پاداش دادن:

تحقیق درباره‌ی فعالیت‌های ورزشی مدرسه‌ای و دانشگاهی نشان می‌دهد که فعالیت‌های ورزشی آموزشی و تحصیلی نیستند. البته اگر ورزش به روش‌های خاصی برنامه‌ریزی و بازی شود، از اهداف تحصیلی حمایت می‌کند.
وقتی فعالیت‌های ورزشی متنوع طوری برنامه‌ریزی می‌شوند که افراد جوان به عنوان انسان در نظر گرفته می‌شوند و با کسانی که در زندگی فردی جوانان مهم هستند، ارزیابی می‌شوند، مشارکت ورزشی می‌تواند به پیشرفت و توسعه‌ی آموزشی آنها نسبت داده شود. البته اگر فعالیت‌های ورزشی متنوع به نوعی برنامه‌ریزی شود که افراد جوان فکر کنند که بزرگسالان به خاطر اهدافشان آنها را کنترل می‌کنند، برنامه‌های میان‌درسی اغلب به نقطه‌ی پایان می‌رسد و دانش‌آموزان درباره‌ی مدرسه و جامعه بدبین می‌شوند.
پیشرفت مثبت در دوران نوجوانی احتمالاً بیشتر وقتی صورت می‌گیرد که دانش‌آموزان:
1. شرکت‌کنندگان فعالی در مدارس خود باشند.
2. وقتی فرصت می‌یابند برتری خود را در مسابقات نشان دهند و مورد توجه و پاداش قرار گیرند.
3. شانس دارند ثابت کنند بزرگسالان با ارزشی در جوامع خود شده‌اند.
اگر فعالیت‌های ورزشی درسی و دانشگاهی و دیگر فعالیت‌های مدرسه‌ای دیگر برای انجام این سه مورد برنامه‌ریزی شده باشند، در آموزش و پیشرفت سهم خواهند داشت، چون دانش‌آموزان به شکل‌های مثبت متوجه آنها می‌شوند و احتمالاً بیشتر با مدرسه و مأموریت آموزشی آن آشنا خواهند شد.  

جذب هواداران و بزرگسالان:

فعالیت‌های ورزشی درسی و دانشگاهی نیز اگر برای افراد جوان فرصت‌‌هایی را فراهم کنند که توجه بزرگسالان را به خود جلب کنند و بتوانند آنها را هوادار و طرفدار خود کنند، می‌تواند بسیار با ارزش باشند. این موضوع به ویژه در مدارسی مهم است که در مناطق کم‌درآمد و فقیر واقع شده‌اند که در آن افراد به شدت به طرفداران بزرگسال نیاز دارند تا راه پیشرفت خود را هموار سازند. «بسیاری از مباحث در فعالیت ورزشی دانشگاهی بر قانون سنتی Dividion l ncaa ورزشکاران و تیم‌ها تأکید دارند. به ورزشکاران بندهای Division ll و Division lll کمتر توجه می‌شود. در تجربه‌های روزمره خود از ورزشکاران در این برنامه‌ها به تحقیقات بیشتری نیاز داریم و این که بدانیم چگونه این فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی با زندگی ورزشکاران در هم ادغام می‌شوند». فعالیت‌های ورزشی می‌تواند به این افراد شانس بدهد که مورد توجه قرار گیرند. وقتی پشتیبان و هواداران بزرگسال در مناطق مجاور کم باشند، فعالیت‌های ورزشی می‌توانند این افراد جوان را به شبکه‌ها و افراد بانفوذی مرتبط سازند که برای رسیدن اهداف خود جوانان را برای بورسیه تحصیلی در نظر می‌گیرند.

فراهم‌آوری فرصت‌هایی برای یادگیری:

اگر معلمان و مربیان، فعالیت‌های ورزشی را به طور جدی به عنوان تجربه‌های یادگیری در نظر بگیرند، این گونه فعالیت‌ها می‌تواند از لحاظ تحصیلی باارزش باشد. برای مثال، جومیلز برادوک و همکارانش اهمیت فعالیت‌های ورزشی را برای مردان سیاه جوان مطالعه کرده‌اند و استدلال کرده‌اند، فعالیت‌های ورزشی در مدارس متوسطه می‌توانند به عنوان انگیزه‌ای تحصیلی و آموزشی برای بسیاری از افراد جوان به کار روند، به ویژه آنهایی که آماده‌اند وقتی به کلاس و پایه‌ی هفتم و هشتم می‌روند، از تحصیل و آمدن به کلاس دست بردارند. آن‌ها توصیه کرده‌اند بازیکنان و افراد غیربازیکن می‌توانند در ستون‌های ورزشی مدرسه یا روزنامه‌های محلی مقالات و گزارش‌هایی داشته باشند که باعث پیشرفت مهارت‌های زبانی و نوشتاری دانش‌آموزان شود. دانش‌آموزان می‌توانند برای فعالیت‌های مدرسه و ورزشی محلی خود، آمارهای تیمی و بازیکنان را جمع‌آوری و تولید کنند و از مهارت‌های ریاضی و مهم دانش‌آموزان استفاده کنند که می‌تواند فصل‌های کتاب سال مدرسه را تشکیل دهد، در فعالیت‌های ورزشی مدرسه شرکت کنند یا حتی در کانون ورزشی به فعالیت بپردازند.
«بسیاری از مباحث در فعالیت ورزشی دانشگاهی بر قانون سنتی Dividion l ncaa ورزشکاران و تیم‌ها تأکید دارند. به ورزشکاران بندهای Division ll و Division lll کمتر توجه می‌شود. در تجربه‌های روزمره خود از ورزشکاران در این برنامه‌ها به تحقیقات بیشتری نیاز داریم و این که بدانیم چگونه این فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی با زندگی ورزشکاران در هم ادغام می‌شوند».
نکته‌ی مهم این توصیه‌ها در استفاده از فعالیت‌های ورزشی به عنوان بخشی از یک روند بزرگ‌تر مسئولیت‌دادن به دانش‌آموزان و وارد کردن آن‌ها در فعالیت‌هایی است که به آنها کمک خواهد کرد تا مهارت‌های خود را توسعه دهند، برای برتری جایزه بگیرند و با والدین در ارتباط قرار بگیرند، می‌توانند تأثیر مثبتی را در زندگی آنها به وجود آورند.
در این تحقیق این تصور کلی از فعالیت‌های ورزشی این است که به دانش‌آموزان مسئولیت می‌دهد، و به پیشرفت اجتماعی و اخلاقی آنها در ورزش تأکید دارد. این تحقیق پیشنهاد می‌کند که اگر رهبران بزرگسال مراقب نباشند، ممکن است نوعی مشارکت ورزشی شکل بگیرد که مخرب پیشرفت و مسئولیت اخلاقی در جوانان است. برای مثال، بعضی از دانش‌آموزان ورزشکار دبیرستانی ممکن است احساس کنند که انجام فعالیت‌های ورزشی مهم‌تر از هر کار دیگری است که انجام می‌دهند. در این صورت فعالیت‌های ورزشی فرصت‌هایی را برای یادگیری موضوعات با ارزش فراهم نمی‌کند.
منبع مقاله :
یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول