شلوار جین؛ تاریخچه و محبوبیت این پوشاک فوقالعاده
جین یکی از پوشاکهایی است که بیشترین تقاضا را در جهان به خود اختصاص داده است. همه از کشاورز روستایی گرفته تا وکیل شهرنشین و از مدلهای معروف گرفته تا خانهداران، آن را میپوشند. اما دلیل محبوبیت
مترجم: رزیتا ملکیزاده
منبع:راسخون
منبع:راسخون
جین یکی از پوشاکهایی است که بیشترین تقاضا را در جهان به خود اختصاص داده است. همه از کشاورز روستایی گرفته تا وکیل شهرنشین و از مدلهای معروف گرفته تا خانهداران، آن را میپوشند. اما دلیل محبوبیت فراوان شلوار جین در چیست؟ احتمالاً پاسخهای زیادی را دریافت خواهید کرد. از نظر بعضی افراد، جین عالی و باحال بوده و به نظر دیگران لباس راحتی است در ابتدا شلوار جین تنها توسط کارگران به ویژه در کارخانهها پوشیده میشد. در ناحیه شرقی ایالات متحده کمتر کسی شلوار جین به پا میکرد. آنها این شلوار را به مردم روستایی و طبقه کارگر نسبت میدادند. اما هنگامی که ساکنان ثروتمند ایالات شرقی جهت فرار از زندگی روزمره به تعطیلات میرفتند، اغلب جین به پا میکردند. جین در ابتدا به عنوان شلوار بادوام برای کارگران مزرعه و معدنچیان در ایالات غرب آمریکا طراحی شد. جاکوب دیویس خیاط اهل نوادا، ایده استفاده از پیچ یا زبانه مسی در گوشه جیب شلوار را به جهت محکمتر کردن آن مطرح ساخت. این طرح بلافاصله به شهرت رسید و مردم بسیاری این نوع شلوارهای جین را خریداری نمودند.
گرچه دیویس میدانست که کالایی عالی را عرضه داده که مردم بسیاری خواستار خرید آن هستند، اما هیچ پولی برای ثبت آن نداشت. او از لِوی استراوس که پارچهی او را تأمین میساخت، کمک خواست. این دو با یک دیگر کار کرده و شروع به دوخت شلوار جین از پارچه جین یا دنیم کردند که راحتتر بود و به راحتی کش میآمد. این پارچه همچنین با کهنهتر شدن نرمتر میشد. آنها این پارچه را با رنگ ایندیگو یا آبی تیره رنگ کردند به این دلیل که مانند سایر رنگها از پارچه رد نمیشد.
در ابتدا شلوار جین تنها توسط کارگران به ویژه در کارخانهها پوشیده میشد. در ناحیه شرقی ایالات متحده کمتر کسی شلوار جین به پا میکرد. آنها این شلوار را به مردم روستایی و طبقه کارگر نسبت میدادند. اما هنگامی که ساکنان ثروتمند ایالات شرقی جهت فرار از زندگی روزمره به تعطیلات میرفتند، اغلب جین به پا میکردند.
جیمز دین و مارلون براندو این شلوارها را در فیلمهای خود معروف ساخته و همه خواستار پوشیدن آن شدند. جین به سمبل و نماد جوانان سرکش در طول دهههای 1950 و 1960 بدل شد. دانشجویان دانشگاهی به عنوان اعتراض به جنگ ویتنام و هیأت حاکمه شروع به پوشیدن جین کردند. شلوارهای جدید در مدارس آمریکایی و در برخی اوقات در تأتر و سینما ممنوع شد. با گذشت زمان جین با اقبال عمومی بیشتری مواجه شد و امروزه آن را نه تنها به عنوان یک لباس راحت استفاده میکنند بلکه در مناسبات رسمی نیز پوشیده میشود.
شلوار جین آبی
کشورهای دیگر نیز سریعاً به شلوار جین خو گرفتند. نظامیان آمریکایی که محل خدمتشان در اروپا و ژاپن بود، اغلب هنگامی که سر خدمت نبودند از شلوار جین استفاده میکردند تا نشان دهند که آمریکایی هستند. این نوع شلوار به دنیا راه شادتر زیستن را نشان داد یعنی چیزی که مردم بدان نیاز داشتند، به خصوص پس از آنچه در زمان جنگ جهانی دوم تحمل کرده بودند.
شلوار جین همچنین به دلیل آنکه همه را برابر با هم میساخت، پوشیده میشد. شما قدرت خرید آن را داشته و به راحتی پاره و کهنه نمیشد. این نوع شلوار مزایایی عملی و سودمند نیز داشت. نیاز نیست این نوع شلوار همانند شلوارهای دیگر به دفعات شسته شود و نیازی به اطوکشی آن نیست. این مسئله بسیار اهمیت یافت به این دلیل که زنان بیشتر و بیشتری شروع به کار در بیرون خانه میکردند و وقت کمتری برای انجام کارهای خانه داشتند.
امروزه شلوار جین بخش مهمی از زندگی ما را تشکیل میدهد. آنها را پیش از فروش به منظور آنکه ظاهری کمرنگ یابند، همیشه میشویند.
منبع :
برگرفته از سایت اینگیلیش آنلاین
گرچه دیویس میدانست که کالایی عالی را عرضه داده که مردم بسیاری خواستار خرید آن هستند، اما هیچ پولی برای ثبت آن نداشت. او از لِوی استراوس که پارچهی او را تأمین میساخت، کمک خواست. این دو با یک دیگر کار کرده و شروع به دوخت شلوار جین از پارچه جین یا دنیم کردند که راحتتر بود و به راحتی کش میآمد. این پارچه همچنین با کهنهتر شدن نرمتر میشد. آنها این پارچه را با رنگ ایندیگو یا آبی تیره رنگ کردند به این دلیل که مانند سایر رنگها از پارچه رد نمیشد.
در ابتدا شلوار جین تنها توسط کارگران به ویژه در کارخانهها پوشیده میشد. در ناحیه شرقی ایالات متحده کمتر کسی شلوار جین به پا میکرد. آنها این شلوار را به مردم روستایی و طبقه کارگر نسبت میدادند. اما هنگامی که ساکنان ثروتمند ایالات شرقی جهت فرار از زندگی روزمره به تعطیلات میرفتند، اغلب جین به پا میکردند.
جیمز دین و مارلون براندو این شلوارها را در فیلمهای خود معروف ساخته و همه خواستار پوشیدن آن شدند. جین به سمبل و نماد جوانان سرکش در طول دهههای 1950 و 1960 بدل شد. دانشجویان دانشگاهی به عنوان اعتراض به جنگ ویتنام و هیأت حاکمه شروع به پوشیدن جین کردند. شلوارهای جدید در مدارس آمریکایی و در برخی اوقات در تأتر و سینما ممنوع شد. با گذشت زمان جین با اقبال عمومی بیشتری مواجه شد و امروزه آن را نه تنها به عنوان یک لباس راحت استفاده میکنند بلکه در مناسبات رسمی نیز پوشیده میشود.
شلوار جین آبی
شلوار جین همچنین به دلیل آنکه همه را برابر با هم میساخت، پوشیده میشد. شما قدرت خرید آن را داشته و به راحتی پاره و کهنه نمیشد. این نوع شلوار مزایایی عملی و سودمند نیز داشت. نیاز نیست این نوع شلوار همانند شلوارهای دیگر به دفعات شسته شود و نیازی به اطوکشی آن نیست. این مسئله بسیار اهمیت یافت به این دلیل که زنان بیشتر و بیشتری شروع به کار در بیرون خانه میکردند و وقت کمتری برای انجام کارهای خانه داشتند.
امروزه شلوار جین بخش مهمی از زندگی ما را تشکیل میدهد. آنها را پیش از فروش به منظور آنکه ظاهری کمرنگ یابند، همیشه میشویند.
منبع :
برگرفته از سایت اینگیلیش آنلاین
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}