خلبانی ـ شغلی رویایی؟

خلبانی شغلی دشوار و خطرناک اما دارای وجهه‌ی خوبی است. خلبانان شرکت هواپیمایی اغلب هزاران کیلومتر را پیموده و هر روز می‌توانند خود را در زمانهای مختلف و مناطقی با آب و هوای متفاوت ببینند. آنها تمام نقاط جهان را می‌بینند و تقریباً تمام مدت با افراد جدیدی برخورد می‌کنند. اما خلبانان نیز با مشکلاتی مواجه هستند. آنها اغلب دچار پرواز زدگی شده و به هنگام پرواز در مناطقی با اختلاف زمانی امکان دارد که دچار خستگی شوند. روزهای زیادی را از خانه و خانواده‌هایشان دور خواهند بود. خلبانان بایستی پیش از به پرواز درآوردن یک هواپیما، کارهای زیادی را انجام دهند. آنها بایستی شرایط آب و هوایی مسیر پرواز و نواحی اطراف منطقه فرود را بررسی کنند. همچنین مجبور بوده که برنامه‌های پرواز را بررسی کرده، فرم‌ها را پر نمایند و تشریفات اداری و کاغذ بازی‌های فراوانی را انجام دهند. گرچه بسیاری از افراد تصور می‌کنند که خلبانی یک شغل رویایی است اما بایستی گفت که خلبانان مسئول جان چند صد مسافر خود هستند. آنها پیش از آنکه بتوانند پرواز داشته باشند، مجبورند صدها ساعت آموزشی را از سر بگذرانند. خلبانان بایستی در موقعیت‌های خطرناک آرامش خود را حفظ کرده و همیشه تصمیمات درست بگیرند. لازم است که از قوه شنوایی و بینایی بسیار قوی برخوردار باشند. حدود 60% تمام خلبانان با هواپیماهای تجاری و مسافربری پرواز می‌کنند، مابقی پروازهای باری و پروازهای خصوصی و نیز هواپیمایی نیروی هوایی را انجام می‌دهند.
خلبانان بایستی پیش از به پرواز درآوردن یک هواپیما، کارهای زیادی را انجام دهند. آنها بایستی شرایط آب و هوایی مسیر پرواز و نواحی اطراف منطقه فرود را بررسی کنند. همچنین مجبور بوده که برنامه‌های پرواز را بررسی کرده، فرم‌ها را پر نمایند و تشریفات اداری و کاغذ بازی‌های فراوانی را انجام دهند. پیش از برخاستن از زمین بایستی اطلاعات لازم را در مورد خدمه خود بدست آورده و هواپیما را به طور کامل بررسی کرده تا اطمینان یابند همه چیز همانطور که باید باشد، است. خلبانان بایستی مقدار سوخت لازم برای پرواز خود را محاسبه نمایند. در اغلب موارد دو یا سه خلبان در کابین خلبان مستقر می‌شوند. کاپیتان مسئول پرواز است. او همیشه در صندلی سمت چپ کابین می‌نشیند. کمک خلبان کنار کاپیتان نشسته و به او کمک می‌کند. بعضی از هواپیماها دارای یک مهندس پرواز به عنوان سومین شخص حاضر در کابین خلبان هستند.
گرچه به محض به پرواز درآمدن هواپیما، تقریباً همیشه خلبان خودکار کنترل هواپیما را در دست می‌گیرد، اما کاپیتان و خدمه او بایستی در طول پرواز کاملاً هوشیار و مراقب باشند. آنها بایستی تمام مدت با برج مراقبت در تماس بوده و هر مورد غیر عادی یا عجیبی را گزارش کنند.
پس از آنکه هواپیما به سلامت فرود آمد، کاپیتان و خدمه در صورتی که پرواز طولانی را پشت سر گذاشته باشند، ممکن است چند روزی استراحت داشته باشند، و یا ممکن است مجبور شوند پس از یک استراحت کوتاه به مبدأ بازگردند. به طور متوسط خلبانان حدود 70 تا 100 ساعت در ماه پرواز خواهند داشت.
بسیاری بر این باورند که خلبانان از درآمد بالایی برخوردارند. در حالی که این تصور برای شرکتهای هواپیمایی بزرگ درست است، خطوط هوایی کوچکتر با بودجه کم قادر به پرداخت زیادی به خلبانان خود نیستند. در دنیای امروز، خطوط هواپیمایی برای سهم خود در بازار به شدت با یکدیگر رقابت می‌کنند. در صورتی که خطوط هواپیمایی تصمیم به کاهش هزینه‌های خود بگیرند، خلبانان ممکن است کار خود را از دست دهند.
منبع مقاله : برگرفته از سایت اینگلیش آنلاین