مترجم: امین حسین پور
منبع:راسخون

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض استرس باعث تحریک هورمون استرس، کورتیزول، می‌شود که منجر به اختلال در تعادل هورمونی بدن شده و اختلالات متعددی را ممکن است در پی داشته باشد. تأثیرات استرس می‌تواند کوتاه مدت یا بلند مدت باشد. استرس به عنوان واکنش بدن به شدت زیاد اضطراب تعریف می‌شود. افکار مضطربانه که از ذهن ما خطور می‌کنند منجر به بروز استرس می‌شوند. مطالعات نشان می‌دهند که در رویداد‌های استرس‌ زا، بدن هورمون استرس آزاد می‌کند که می‌تواند باعث تحریک طیف گسترده‌ای از مشکلات شود. این مشکلات معمولاً تأثیرات فیزیکی استرس نامیده می‌شوند.

تأثیرات کوتاه مدت استرس
شخص تحت استرس ناراحت است و به سرعت نفس می‌کشد. افرادی که تحت فشار زیاد کار می‌کنند نیز ممکن است دچار لرزش دست‌ها و پاها شوند. علائم دیگر استرس عبارتند از:
دفع مدفوع نامنظم: استرس بیش از حد می‌تواند در دفع منظم مدفوع اختلال به وجود آورد. شروع الگوی نامنظم دفع مدفوع ممکن است ناگهانی باشد و به شکل اسهال یا یبوست بروز کند. درد در ناحیه پشت و گردن ناشی از استرس پدیده شایعی در زندگی امروزی است. افزایش بار استرس منجر به انقباض غیر ارادی ماهیچه‌ها اغلب در ناحیه پشت و گردن می‌شود. افزایش فشار خون: در وضعیت‌های استرس زا، مجموعه‌ای از هورمون‌ها به جریان خون توسط غدد فوق کلیه آزاد می‌شود. این در نهایت باعث افزایش فشار خون می‌شود. اما با از بین رفتن منبع استرس فشار خون به سرعت به حالت نرمال باز می‌گردد.
ضربان قلب غیر طبیعی: افزایش ضربان قلب در پاسخ به افزایش سطح استرس واکنشی طبیعی است. در مواجهه با افزایش استرس، قلب سریع‌تر پمپاژ می‌کند که ممکن است منجر به افزایش فشار خون نیز شود.
درد بدن: درد در ناحیه پشت و گردن ناشی از استرس پدیده شایعی در زندگی امروزی است. افزایش بار استرس منجر به انقباض غیر ارادی ماهیچه‌ها اغلب در ناحیه پشت و گردن می‌شود. این گردش خون در آن ناحیه را کاهش می‌دهد که ممکن است در نهایت باعث ایجاد درد شود.
کاهش میل جنسی: استرس همچنین می‌تواند تأثیر منفی در میل جنسی شخص داشته باشد. افراد در معرض استرس زیاد اغلب از کاهش میل جنسی شکایت دارند. به عبارت دیگر، با افزایش سطح استرس، زندگی جنسی به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

 
ریزش مو: عقب رفتن خط رویش مو یا ریزش مو سکه‌ای به شدت با استرس در ارتباط است. مهم نیست منبع چه باشد، استرس حاصل می‌تواند باعث ریزش مو شود.

تأثیرات بلند مدت استرس

بی‌خوابی: اختلالات خواب مانند بی‌خوابی نیز می‌تواند با استرس مزمن در ارتباط باشد. زندگی پر استرس اغلب به خواب رفتن را برای مدتی طولانی تبدیل به مشکل می‌کند.
دیابت: استرس کوتاه مدت به طور موقت باعث افزایش سطح قند خون می‌شود. افزایش سطح قند خون با افزایش ترشح هورمون انسولین همراه است. ولی، استرس مزمن باعث افزایش مکرر انسولین می‌شود. بدن در ابتدا به این روند پاسخ می‌دهد اما با گذشت زمان نسبت به فعالیت انسولین مقاوم شده و ممکن است منجر به بروز دیابت نوع 2 شود.
اختلالات روده: با تکرر استرس، مسائل گوارشی احتمالاً به شکل مشکلات روده به وجود می‌آیند. شخص ممکن است از سندروم روده تحریک پذیر رنج ببرد که روده بزرگ نمی‌تواند وظیفه خود را به خوبی انجام دهد.
حمله قلبی: استرس مزمن می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شود و بدین ترتیب خطر ابتلا به مشکلات قلبی و عروقی مانند حمله قلبی افزایش پیدا می‌کند.
تشدید مشکلات سلامت: مشکلات تنفسی مانند آسم ممکن است در صورت عدم توانایی شخص برای مقابله با استرس تشدید شوند. بیماری‌های پوستی مانند آکنه و مشکلات گوارشی مانند GERD که از قبل وجود دارند نیز ممکن است با استرس مزمن تشدید پیدا کنند.
کاهش وزن: استرس مزمن ممکن است باعث از بین رفتن میل به غذا خوردن شود. این معمولاً هنگامی رخ می‌دهد که شخص نمی‌تواند با استرس مقابله کند. کاهش اشتها در نتیجه استرس ممکن است در نهایت منجر به کاهش وزن شود.