نویسنده: صمصام صانعی
دنبلان گونه‌های مختلفی دارد. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه از آنها که خوراکی است و نسبت به دیگر گونه‌ها مرغوبتر می‌باشد (دنبلان سیاه) اشاره شده است.

نام علمی:

Tuber Melanosporum، نام فرانسه Truffe و نام انگلیسی آن Truffle می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، دنبلان سیاه، دمبلان، نَبات الرعد و شَحم الارض نامیده شده است. قارچی است غده مانند که به طور گروهی نزدیک ریشه‌ی گیاهان و درختان خصوصاً درخت بلوط روییده و ابعاد رسیده‌ی آن به بزرگی یک تخم مرغ می‌باشد و در ابعاد کوچکتر نیز یافت می‌شود.

تیره گیاه:

Tuberaceae

نوع گیاه:

غده

مشخصات ظاهری:

قارچی است غده مانند که به طور گروهی نزدیک ریشه‌ی گیاهان و درختان خصوصاً درخت بلوط روییده و ابعاد رسیده‌ی آن به بزرگی یک تخم مرغ می‌باشد و در ابعاد کوچکتر نیز یافت می‌شود. پوسته‌ی آن ناصاف، زگیلدار، تیره رنگ و رنگ گوشت داخل آن پس از رسیدن مایل به سیاه است.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم است.

رویش جغرافیایی:

در نواحی معتدله سرد کشورها بخصوص کشورهای اروپایی و در ایران نیز در نواحی استان‌های غربی، شمال غربی، فارس و تهران انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در آن:

آب، پروتئین، چربی، قند و مواد نشاسته‌ای، کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم، تیامین، نیاسین، رایبوفلاوین و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

تمام غده

نحوه مصرف:

به طور معمول به صورت پخته استفاده می‌کنند.

خواص درمانی:

کاهنده کلسترول و تنظیم کننده قند خون، مانع از تشکیل آمبولی در عروق و مقوی قلب، آرام‌بخش و تقویت کننده اعصاب، مقوی نیروی جنسی و استحکام بخش استخوان‌ها می‌باشد.

تذکر:

به دلیل وجود گونه‌های مختلف دنبلان تا این که به نوع خوراکی و مجاز آن مطمئن نشده‌اید از خوردن آن خودداری کنید.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.