معرفی عود هندی و خواص درمانی آن

نام علمی درخت:

Aquilaria agallocha Roxb.، نام فرانسه عود (چوب درخت) Bois d aloes، نام انگلیسی درخت Aquilaria و نام انگلیسی عود Aloes wood می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی و در کتب طب سنتی، عود، عود هندی، عود قَماری، عود سومودری، عود سَمَندری و عود صندلی نامیده شده است.

تیره گیاه:

Thymelaeaceae

نوع گیاه:

درخت

مشخصات ظاهری:

درختی است تنومند با شاخه‌هایی درهم تنیده به رنگ روشن. عود هندی در حالت سوزانده شدن بوی مطبوعی از خود متصاعد می‌کند.

طبیعت چوب درخت (عود هندی):

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب مناطق مختلف چین، کامبوج، لائوس و هند می‌روید.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در عود هندی:

اسانس روغنی فرّار، ترپن الکل، پی‌متوکسی بنزیل استون، بنزیلاستون و عصاره‌ی تیره‌ی رزینی معطر در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

چوب و ماده رزینی داخل تنه‌ی درخت

نحوه مصرف:

طبق دستور پزشک

خواص درمانی:

محرک و تقویت کننده نیروی جنسی، ضد تب و کاهنده حرارت کبدی، بازکننده انسداد مجاری عروقی و تقویت کننده اعصاب، مقوی قلب و تقویت کننده کبد، تحلیل برنده بادها و گازهای پراکنده در بدن و مقوی کلیه و مثانه، برطرف کننده بوی بد دهان و مقوی رحم، تقویت کننده حافظه و قطع کننده ترشحات رحمی می‌باشد. در ضمن برای شب ادراری کودکان، نقرس، فلج و استفراغ نیز مفید است. عود هندی به صورت پودر شده با تغییراتی در آن، یکی از ادویه‌جات موجود در هند می‌باشد.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.