معرفی نعناع و خواص درمانی آن
نعناع گونههای مختلفی دارد که گلهای هر گونه با یکدیگر فرق میکنند و از نظر خواص و درصد اسانس تا حدودی شبیه به یکدیگر میباشند. بعضی از گونهها نیز مصرف خوراکی ندارند. در اینجا به نام علمی
نویسنده: صمصام صانعی
نعناع گونههای مختلفی دارد که گلهای هر گونه با یکدیگر فرق میکنند و از نظر خواص و درصد اسانس تا حدودی شبیه به یکدیگر میباشند. بعضی از گونهها نیز مصرف خوراکی ندارند. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک نوع نعناع خوراکی اشاره شده است.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.
نام علمی:
Mentha viridis L.، نام فرانسه Menthe verte و نام انگلیسی آن Spearmint میباشد. نامهای دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، نعناع سبز، نعناع اخضر و نعنع نامیده شده است.تیره گیاه:
نعناع Labiataeنوع گیاه:
بوتهمشخصات ظاهری:
گیاهی است علفی، معطر، چند ساله و دارای دو نوع ساقه میباشد ساقه هوایی و ساقه زیرزمینی. علاوه بر ریشههایی که از ساقه زیرزمینی خارج شده و در زمین فرو رفته و گیاه را مستقر میسازد از محل گرههای ساقههای خزنده هوایی آن نیز که در تماس با زمین است ریشکهایی ایجاد میشود و در زمین مستقر میگردد و خود منشأ پایهی جدیدی از گیاه میباشد. ارتفاع گیاه حدود 30 سانتیمتر و برگهای آن سبز تیره، بدون دمبرگ، متقابل و دندانهدار هستند. گلهایش با توجه به گونه، قرمز، ارغوانی یا سفید میباشند.طبیعت:
طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن نسبتاً گرم و خشک است.رویش جغرافیایی:
در اغلب نواحی معتدل و معتدله سرد کشورها و ایران روییده و کاشته نیز میشود.ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در نعناع:
ترکیبات اسانس (مانتول، منتون، منتیل استات، منتوفوران و غیره)، تاننها، فلاونوییدها و تریترپنها در آن تشخیص داده شده است.بخش مورد استفاده:
برگ و سرشاخههانحوه مصرف:
معمولاً نعناع را به صورت خام یا خشک شده مصرف میکنند و در صنایع غذایی و دارویی نیز کاربرد دارد.خواص درمانی:
تصفیه کننده خون و ضد تب، تقویت کننده معده و ضد انگل، مسکن دردهای دستگاه گوارشی (دل درد) و ضد اسپاسم، دفع کننده سنگ مثانه و ضد تهوع، رفع کننده احتقان بینی و ضد سرفه، بادشکن و ضد اسهال، مسکن سردرد و ضد سرماخوردگی، رفع کننده سکسکه و ضد یرقان، آرامبخش و تقویت کننده دستگاه عصبی، افزاینده اسپرم و مقوی قوه باه، صفرابر و تحریک کننده شیر معده، آزاد کننده شیر از پستان و اشتهاآور، کاهنده فشار و کلسترول و رقیق کننده خون غلیظ میباشد. در ضمن برای ناراحتیهای کلیه و کبد، به سختی ادرار کردن، کولیت عصبی، آنفولانزا و طپش قلب نیز مفید است.منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}