معرفی هل سبز و خواص درمانی آن

نام علمی:

Amomum compactum می‌باشد.

مشخصات ظاهری هل سبز:

بیضوی و تقریباً کروی شکل به قطر حدود 10 میلی‌متر و دارای غلافی به رنگ سبز می‌باشد که پس از رسیدن خیلی کم چروکیده می‌شود. پس از شکستن غلاف 9 الی 12 عدد دانه بهم فشرده به رنگ قهوه‌ای با طعم تند و نافذ در آن وجود دارد.

طبیعت هل سبز:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خیلی خشک می‌باشد.

رویش جغرافیایی:

این نوع هل بومی هند و در مناطق مختلفه‌ی جاوه نیز کاشته می‌شود.  

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در هل سبز:

اسانس روغنی فرّار (شامل ترپی نئول، ترپی نیل استات، سینئول، بورنئول و سابی نن)، روغن ثابت، پروتئین، کلسیم اکسالات و سیلیس در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

دانه‌های داخل هل

نحوه مصرف:

معمولاً دانه‌های داخل هل را به صورت دم کرده استفاده می‌کنند و به عنوان ادویه و معطر کننده در صنایع غذایی، شیرینی‌سازی، عطرسازی و معطر کردن بعضی از محصولات دخانیات نیز کاربرد دارند.

خواص درمانی:

خواص درمانی هل سبز با هل سفید تقریباً یکسان می‌باشد. ضد نفخ و مقوی معده، ضد تهوع و مسکن شکم درد، برطرف کننده کم اشتهایی و رفع کننده دل درد ناشی از پری معده، برطرف کننده سوء هاضمه و ضد دل بهم خوردگی، تقویت کننده عمومی بدن و آرام کننده، شیرین کننده نفس و برطرف کننده بوی بد دهان می‌باشد. در ضمن برای بیماری‌های تب، دردهای روماتیسمی، ناراحتی‌های معده و کبد، سرماخوردگی، نقرس، سرفه و قولنج معده نیز مفید است. مصرف هل بادهای روده را به حرکات درآورده و سبب آرامش روده بزرگ می‌شود.

نکته:

چنانچه نصف قاشق چایخوری پودر دانه هل را با یک لیوان شیر دو دقیقه بجوشانید صبر کرده تا ولرم شود سپس یک قاشق غذاخواری عسل به آن اضافه کرده و مخلوط کنید و صبح ناشتا یا بین وعده‌های غذایی میل کنید تقویت کننده عمومی بدن، مقوی قوه باه، برطرف کننده رطوبت‌ها، نشاط‌آور و سرحال کننده می‌باشد.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.