معرفی لوبیا چیتی و خواص درمانی آن

نام علمی گیاه:

Phasaeolus vulgaris L. می‌باشد.

تیره گیاه:

پروانه‌واران Leguminosae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است یک ساله با برگ‌های بیضی شکل و نوک تیز، ساقه‌هایش پرشاخه، انتهای شاخه‌ها پیچک‌دار و میوه‌اش غلافی است که در هر غلاف چند دانه وجود دارد. رنگ دانه‌ها بر حسب واریته‌ی آن متفاوت است و به رنگ‌های متنوع و خالدار دیده می‌شوند.

طبیعت دانه:

طبق نظر حکمای طب سنتی گرم است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب کشورها و ایران به تناسب نوع آب و هوا کاشته می‌شود.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در لوبیا چیتی:

ویتامین‌های A, Bcomplex, C, D, E, K، پروتئین، چربی، هیدرات‌های کربن، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، تیامین، نیاسین، آنتی بیوتیک، کاناوالین، آنتی بیوتیک مورومیکس، ایزوفلاون گلیکوزید، پانتوتنیک اسید، آنتوسیانین و کولین در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

دانه. در ضمن برگ، گل و جوانه‌ی گیاه نیز خواص دارویی دارند.  

نحوه مصرف:

معمولاً دانه به صورت پخته مصرف می‌شود.

خواص درمانی:

آنتی اکسیدان و مغذی، کاهنده کلسترول و فشار خون و ضد اسپاسم عضلانی، ضد تشنج و مسکن درد سیاتیک و درد کمر، سرشار از پروتئین و فیبر و جلوگیری کننده از اختلالات کلیوی، پیشگیری کننده از سرطان روده‌ی بزرگ (کولون) و مفید برای پوکی استخوان، ضد استسقاء و تحلیل برنده ورم مزمن مفاصل می‌باشد. در ضمن برای تورم چشم، روماتیسم مزمن، نقرس، دیابت و در استعمال خارجی برای ضرب خوردگی‌ها مفید است.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.