نویسنده: اسدالله محمدی نیا
 
زمانی که رابطه بین دختران و پسران نامحرم در جامعه شیوع پیدا کرد و یک امر عادی جلوه داده شد، به تدریج (همانطوری که تجربه و طبع برخی انسان‌ها نشان داده است) زنان شوهردار و مردان متأهل به این گناه مبتلا می‌شوند، در نتیجه دختری که امروز با پسر جوانی ارتباط برقرار کرد و باعث انحراف او شد، در آینده دختر و زنی دیگر می‌آید و با دوست شدن با همسر و یا پسرش زندگی او را متلاشی می‌کند. آتشی که این خانم امروز روشن می‌کند و شعله آن، زندگی دیگران را می‌سوزاند، فردا زندگی خودش را می‌سوزاند و آن را تیره و تار خواهد نمود. بر همین اساس،
رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
«یا زارِعَ السَیِّئاتِ اَنتَ تَحصُدُ شَوکَها وَ حَسَکها»
ای کسی که بدی‌ها را کشت می‌کنی، خار و تیغ آن را خودت درو خواهی کرد. (1)
حضرت علی (علیه السلام) فرمود:
«مَنْ حَفَرَ لِأَخِیهِ الْمُؤْمِنِ بِئْراً أَوْقَعَهُ اللَّه‏ فیها (وَقَعَ فیها)»
کسی که برای برادر مؤمن خویش چاهی را بِکند، خداوند او را در آن چاه خواهد افکند. (2)

پی‌نوشت‌ها:

1.نهج الفصاحه، حکمت 2083. کنزالعمال، ج16، ص3.
2.غررالحکم، فصل77، شماره 1133. روابط دختران و پسران، ص106. پاسخ به پرسش‌های جوانان، ج1، ص190.

منبع مقاله :
محمدی نیا، اسدالله، (1392)، دختران می‌پرسند: چرا؟، قم: انتشارات سبط اکبر (ع)، چاپ نهم.