نویسنده: زهرا عباسی
 

بابونه، گیاهی است معطر و به ارتفاع 20 تا 40 سانتیمتر، نام لاتین بابونه از کلماتی یونانی به معنی «گل‌های کوچک با بوی سیب» گرفته شده است. استفاده از بابونه در زیبایی به اندازه‌ قدمتِ به کارگیری آن در عطاری‌ها سابقه دارد و خواص آن به خصوص برای پوست‌های شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است. دم کرده‌ی ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از پوست بهترین تأثیرها را دارد شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می‌گرداند.
بابونه از نظر طب قدیم ایران دارای طبع گرم و خشک است و یکی از مهم‌ترین خواص بابونه، درمان زخم و ورم معده است. از دیگر خواص آن اینکه مُسَکنی فوق‌العاده برای سردرد، میگرن، دندان درد ودردهای عصبی است.  

خواص دارویی

به عملکرد بهتر کبد کمک می‌کند، آرام‌بخش اعصاب و مغز و معده و روده و مایه‌ی تقویت آنهاست. افزایش دهنده‌ی شیر مادر، اشتها آور، ادرار آور قوی و شستشو دهنده‌ی بسیار قویِ کلیه‌ها و بر طرف کننده‌ی سنگ‌های مجاری ادرار، درمان کننده‌ی سردرد و میگرن بوده و برای تسکین دردهای عضلانی بسیار مؤثر است. این گیاه همچنین ضد تب و لرز، ضد انگل، ضد یبوست، ضد سنگ مثانه، ضد بلغم و صفرا می‌باشد.

طرز تهیه

مقداری از گیاه خشک شده بابونه را به همراه آب جوش در قوری به مدت 5 دقیقه دم کنید وپس از دم کشیدن نوش جان نمایید.
منبع مقاله :
عباسی، زهرا، (1396)، کافی‌شاپ در خانه، قم: فاتح خیبر، چاپ اول.