نویسنده: زهرا عباسی
 

پونه کوهی گیاهی معطر از خانواده نعناعیان است که با نام‌های آویشن کوهی و فودنج جبلی نیز شناخته می‌شود. پونه کوهی گیاهی است که بین 30 تا 90 سانتیمتر رشد می‌کند و برگ‌ها متقابل، از نظر اندازه متغیر و در پایین بسیار بزرگ‌تر است. اما هر چه به طرف رأس گیاه می‌رود، کوچک‌تر شده و به شکل تخم مرغی یا بیضی شکل در می‌آید. حاشیه برگ‌ها صاف یا کنگره‌ای است. گل‌ها به طول 4 تا 7 میلیمتر به رنگ صورتی یا سرخ به شکل خوشه‌ی افشان روی شاخه‌ها قرار دارد. زمان گل دادن بین تیر تا شهریور است. تمام قسمت‌های گیاه بوی مطبوع معطری شبیه آویشن دارد. طبیعت پونه در اوایل بهار، گرم و در پاییز، خشک است.  

خواص درمانی

قوی‌ترین آنتی بیوتیک، ضدنفخ و بادشکن، رقیق کننده خون، ادرارآور، خلط‌آور، صفرا بر و انرژی‌زا. برای درد سینه و آزاد کردن اخلاط و ضد عفونی کردن مجاری تنفسی بسیار مفید است. برای درمان بیماری‌های ریوی از جمله تنگی تنفس، آسم و سرفه نیز مفید است. همچنین تقویت کننده‌ی معده و قلب و دستگاه گوارش، ضد تب ادراری، ضد سرفه، ضد حساسیت، ضد نقرس، ضد سکسکه، ضد آشفتگی، ضد دل به هم خوردگی و ضد خستگی است و برای به تأخیر انداختن عادت ماهیانه و بر طرف کردن ناراحتی‌های کبدی مفید است. این دم‌نوش آرامش‌بخش بوده و برای رفع خستگی مناسب است.دم کرده پونه برای اسهال و ناراحتی‌های عصبی و اختلال گوارشی مفید و مؤثر است. همچنین در درمان سرماخوردگی نیز مؤثر است.

موارد منع مصرف

مصرف پونه باعث ازدیاد تعریق در بدن می‌شود. استفاده از آن در بعضی افراد باعث تشدید سردرد آنها می‌شود.

طرز تهیه

یک قاشق غذاخوری پونه‌ی کوهی را در یک قوری چینی با آب 80 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه دم کنید. در صورت تمایل به شیرین کردن آن از عسل یا نبات استفاده کنید.
منبع مقاله :
عباسی، زهرا، (1396)، کافی‌شاب در خانه، قم: فاتح خیبر، چاپ اول.