رابطه شخصیت شما در بچگی با شخصیت شما در بزرگسالی

ما در آینده کودکانمان نقش اساسی داریم
 

چکیده
نوع رفتار شخص در کودکی به طرزی عجیب در رفتار بزرگسالی او تاثیر مستقیم دارد. با توجه به آزمایشی که محققان در این زمینه انجام داده‌اند چهار دسته ‌بندی رفتاری را بیان کرده‌اند. باید توجه داشت که تربیت در آینده کودک نقش به سزایی دارد.

تعداد کلمات 552/ تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

بر اساس تحقیق دانشگاه کالیفورنیا -که در شهر ریورساید قرار دارد- ویژگی های شخصیتی که در دوران بچگی مشاهده می شوند، یک راه خوبی برای پیش‌بینی رفتار کودکان در بزرگسالی هستند.
محققین از نتایج تحقیقی که بر روی 2400 دانش آموز مدارس ابتدایی از قومیت های مختلف در هاوایی و در دهۀ 1960 انجام شده بود، بهره برده اند. آنها رتبه بندی های شخصیتی که توسط معلمان در آن زمان انجام شده است را با  مصاحبه های فیلم برداری شده از 144 نفر از آنها در چهل سال بعد مقایسه کرده اند.
کریستوفر اس نوا، نظریه پرداز و دانشجوی دکتری که سرپرستی این تحقیق را به عهده داشت توضیح می دهد:
ما به طور قابل توجهی همان فرد باقی می مانیم و این حاکی از اهمیت و درک شخصیت است؛ چرا که شخصیت ما، ما را دنبال می کند، هر جا که برویم در طول زمان و در موقعیت های متعدد با ماست.
محققان چهار رفتار شخصیتی را بررسی کردند:
•    سلیس بودن گفتار
•    انطباق پذیری
•    تکانشی( تحریک کننده)
•    خود را دست کم گرفتن
 

دانش آموزانی که به عنوان شیوا گفتار(پرحرفی نامحدود) شناسایی شده، در میانسالی نسبت به مسائل عقلی علاقه نشان می دادند و روان و سلیس صحبت می کردند. آنها سعی می کردند که اوضاع را به دست بگیرند و درجۀ بالایی از عقلانیت را از خود نشان بدهند. کریستوفر اس نیو توضیح می دهد:
ما فکر می کنیم که شخصیت در درون ما قرار دارد، قسمتی از ماست یا قسمتی از زیست شناسی ماست. حوادث زندگی هنوز در رفتار ما تأثیر دارند در عین حال ما باید به قدرتی که شخصیت ما در فهم رفتار آیندۀ ما دارد اذعان کنیم.و دانش آموزانی که در رتبۀ ضعیف قرار داشتند در میانسالی گرایش داشتند به نصیحت شدن، هنگام رویارویی با چالش ها تسلیم شدن و یک الگوی میان فردی ناخوشایندی را از خود ارائه دادن.
دانش آموزانی که به عنوان متمایل به انطباق پذیری رتبه بندی شدند، هنگام بزرگسالی بلند صحبت می کردند و علایق زیادی دارند و زیاد حرف می زنند.
آنهایی که در رتبۀ ضعیفی قرار داشتند ترس یا خجالت را از خود نشان می دادند، و ابراز ناامنی می کردند و از دیگران فاصله می گرفتند.
دانش آموزانی که به عنوان متمایل به خودکوچک‌بینی رتبه بندی شدند( یعنی متواضعند و اهمیت کمی برای خود قائل هستند یا اصلا پوز نمی دهند) احتمالا احساس گناه می کنند. آنها به دنبال اطمینان بودند، نکات منفی در مورد خود می گفتند و در بزرگسالی ابراز ناامنی می کردند. آنهایی که در رتبه ضعیف این ویژگی قرار داشتند گرایش داشتند که بلند صحبت کنند، ابراز علاقه نسبت به مسائل عقلی داشتند و یک رفتار خودپسندانه از خود نشان دادند.
کریستوفر اس نیو توضیح می دهد: ما فکر می کنیم که شخصیت در درون ما قرار دارد، قسمتی از ماست یا قسمتی از زیست شناسی ماست. حوادث زندگی هنوز در رفتار ما تأثیر دارند در عین حال ما باید به قدرتی که شخصیت ما در فهم رفتار آیندۀ ما دارد اذعان کنیم.

برگرفته از سایت: Psyarticles.com
منبع: راسخون