برنامه‌های آموزشی زناشویی برای زندگی بهتر
خیلی اوقات یک زندگی زناشویی خوب و آرام به واسطه کمیِ تجربه و یا نبود آموزش‌های لازم قبل از شروع زندگی، در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرد.
می‌توان با گذراندن آموزش‌هایی، جلوی بسیاری از جدایی‌ها و طلاق‌ها را گرفت
چکیده
خیلی اوقات یک زندگی زناشویی خوب و آرام به واسطه کمیِ تجربه و یا نبود آموزش‌های لازم قبل از شروع زندگی، در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرد. در این میان، نقش مربیان برای آماده‌سازی ذهنی و ارائه تجربیات لازم در مورد زندگی به کسانی که در آستانه ازدواج هستند، نقشی انکار‌ناپذیر است. مقاله پیش‌رو، گرچه بر اساس جامعه آماری آمریکا نوشته شده است و آمار و ارقام آن در جامعه ما صحت ندارد، اما روش‌هایی که در آن بیان شده، قابلیت بومی‌سازی و در نهایت قابلیت اجرا در جامعه ما را دارد.
تعداد کلمات 1236/ تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه
خیلی اوقات یک زندگی زناشویی خوب و آرام به واسطه کمیِ تجربه و یا نبود آموزش‌های لازم قبل از شروع زندگی، در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرد. در این میان، نقش مربیان برای آماده‌سازی ذهنی و ارائه تجربیات لازم در مورد زندگی به کسانی که در آستانه ازدواج هستند، نقشی انکار‌ناپذیر است. مقاله پیش‌رو، گرچه بر اساس جامعه آماری آمریکا نوشته شده است و آمار و ارقام آن در جامعه ما صحت ندارد، اما روش‌هایی که در آن بیان شده، قابلیت بومی‌سازی و در نهایت قابلیت اجرا در جامعه ما را دارد.
تعداد کلمات 1236/ تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه
مترجم: میثم نریمانی
در ایالات متحده، زوج‌هایی که برای اولین بار ازدواج می‌کنند، تقریبا پنجاه درصد احتمال دارد که از هم طلاق بگیرند. روان‌شناسان دارند به زوج‌ها کمک می‌کنند تا عمل کردن به این جمله «من انجام می‌دهم» را در طول زندگی‌شان ادامه دهند و این کار را با استفاده از برنامه‌های آموزشی علمی تست‌شده در مورد روابط زناشویی انجام می‌دهند.
یافته‌ها
میزان طلاق در ایالات متحده در سال‌های اخیر کاهش یافته است، اما حدود نیمی از افرادی که برای اولین‌بار ازدواج می‌کنند، سرانجام طلاق گرفته‌اند. کسانی هم که هنوز متاهل باقی مانده‌اند، بسیاری از آن‌ها در زندگی زناشویی خود، ناراضی هستند که تحقیقات نشان می‌دهد این مشکلات، برای سلامتی کسی که روح و جسمی ضعیف‌تر دارد، یک عامل خطر است و با افزایش خطر ابتلا به پرخاشگری در روابط، ارتباط دارد.
در حالی که تغییر در روند ازدواج کار آسانی نیست، تحقیقات روان‌شناختی نشان می‌دهند که برنامه‌های آموزشی زناشویی مبتنی بر تحقیق، در اینکه به زوجین کمک می‌کنند تا کنار هم بمانند و ازدواج‌های ناکام را به ازدواج‌هایی رضایت‌بخش تبدیل کنند، تاثیر‌گذارند.
تحقیقی در دهه 1970 توسط دکتر روان‌شناس هوارد مارکمن، دکتر روان‌شناس جان گوتمن و دیگران شروع شد؛ آن‌ها دریافتند که کیفیت تعامل میان شوهران و همسران می‌تواند مشکلات زناشویی یا طلاق را حدس بزند. این تحقیقات نشان داد که زوج‌هایی که بیشتر از دیگر زوج‌ها، عکس‌العمل‌های منفی از خود نشان می‌دهند، ازدواجی داشته‌اند که دچار آشفتگی‌شان کرده است و یا در آینده دچار مشکلاتی در زندگی زناشویی خواهند شد.
تعامل منفی به عنوان یک عامل رفتاری پویا و قابل تغییر در نظر گرفته می‌شود که زوج‌ها می‌توانند آن را تغییر دهند تا شانس خود را برای با هم بودن افزایش دهند. این تقابلات با عوامل نسبتاً ایستا و ساکنی همراه است که تغییر دادن آن‌ها سخت است؛ خصوصاً زمانی که ازدواج می‌کنند. از جمله این موارد: داشتن والدینی که از هم طلاق گرفته‌اند، ازدواج در سن بسیار پایین و کم و داشتن گرایش شخصیتی به عکس‌العمل شدید نشان دادن یا گرفتن حالت تدافعی در برابر مشکلات ونا‌امیدی‌ها؛ همه این‌ها عوامل خطر برای مشکلات زندگی زناشویی هستند. تحقیقی در دهه 1970 توسط دکتر روان‌شناس هوارد مارکمن، دکتر روان‌شناس جان گوتمن و دیگران شروع شد؛ آن‌ها دریافتند که کیفیت تعامل میان شوهران و همسران می‌تواند مشکلات زناشویی یا طلاق را حدس بزند. این تحقیقات نشان داد که زوج‌هایی که بیشتر از دیگر زوج‌ها، عکس‌العمل‌های منفی از خود نشان می‌دهند، ازدواجی داشته‌اند که دچار آشفتگی‌شان کرده است و یا در آینده دچار مشکلاتی در زندگی زناشویی خواهند شد.
برنامه‌های آموزشی مربوط به ازدواج که بر فاکتورهای پویا متمرکز شده است، برای تحکیم ازدواج‌ها، به اثبات رسیده است. یکی از این برنامه‌ها، برنامه افزایش ارتباطات و پیشگیری (PREP) است که توسط دکتر مارکمن و همکارانش در مرکز مطالعات و تحقیقات زناشویی و خانوادگی دانشگاه دنور ایجاد شده است. برنامه افزایش ارتباطات و پیشگیری (PREP)، ارتباطات زناشویی و مهارت‌های حل مسئله را به همسران آموزش می‌دهد؛ مهارت‌هایی که ساخته شده‌اند تا با کارکرد موثر زناشویی رابطه برقرار کنند که از قبیل قوانین زمینی برای اداره کردن تضادها و کشمکش‌ها، بخشش، تکنیک‌های گویندگی و شنوندگی و نحوه حفظ کردن و تقویت کردن سرگرمی، دوستی و نفسانیت و شهوت.
تحقیقات درمورد اثربخشی PREP نشان می‌دهد که زوج‌هایی که در PREP شرکت کرده‌اند، احتمال کمتری وجود دارد که طلاق بگیرند و از سطوح بالاتری از رضایت در زندگی زناشویی برخوردارند. یک تحقیق طولانی مدت بر روی PREP نشان داد که زوج‌هایی که این برنامه را قبل از ازدواج در اختیار گرفته بودند، تعامل منفی کمتر، تعامل مثبت بیشتر، میزان پایین‌تر تهاجم و تعرض در روابط، میزان کمتری از فروپاشی یا طلاق و سطوح بالاتر رضایت از رابطه زناشویی را تا پنج سال پس از آموزش داشته‌اند. (مارکمن، فلوید، استنلی و استوراسیل 1988، مارکمن، رنیک، فلوید، استنلی و کلمنتس، 1993)
تحقیقات بر روی انطباق و اقتباس نسخه آلمانی PREP نشان می‌دهد که در میان زوج‌هایی که PREP را در هر نقطه ارزیابی و سنجش پس از آموزش و نیز در نقطه ارزیابی پس از پنج سال به طور پیوسته و دائم استفاده کردند، تعامل مثبت بیشتر و تعامل منفی کمتری داشته‌اند؛ و زوج‌هایی که برنامه PREP را قبل از ازدواج دریافت کرده بودند، میزان سه درصد طلاق را ثبت کرده بودند؛ البته در مقایسه با میزان 16 درصد طلاق برای زوج‌هایی که در گروه کنترل شده بودند.
در حالی که تغییر در روند ازدواج کار آسانی نیست، تحقیقات روان‌شناختی نشان می‌دهند که برنامه‌های آموزشی زناشویی مبتنی بر تحقیق، در اینکه به زوجین کمک می‌کنند تا کنار هم بمانند و ازدواج‌های ناکام را به ازدواج‌هایی رضایت‌بخش تبدیل کنند، تاثیر‌گذارند.
تحقیقی در دهه 1970 توسط دکتر روان‌شناس هوارد مارکمن، دکتر روان‌شناس جان گوتمن و دیگران شروع شد؛ آن‌ها دریافتند که کیفیت تعامل میان شوهران و همسران می‌تواند مشکلات زناشویی یا طلاق را حدس بزند. این تحقیقات نشان داد که زوج‌هایی که بیشتر از دیگر زوج‌ها، عکس‌العمل‌های منفی از خود نشان می‌دهند، ازدواجی داشته‌اند که دچار آشفتگی‌شان کرده است و یا در آینده دچار مشکلاتی در زندگی زناشویی خواهند شد.
تعامل منفی به عنوان یک عامل رفتاری پویا و قابل تغییر در نظر گرفته می‌شود که زوج‌ها می‌توانند آن را تغییر دهند تا شانس خود را برای با هم بودن افزایش دهند. این تقابلات با عوامل نسبتاً ایستا و ساکنی همراه است که تغییر دادن آن‌ها سخت است؛ خصوصاً زمانی که ازدواج می‌کنند. از جمله این موارد: داشتن والدینی که از هم طلاق گرفته‌اند، ازدواج در سن بسیار پایین و کم و داشتن گرایش شخصیتی به عکس‌العمل شدید نشان دادن یا گرفتن حالت تدافعی در برابر مشکلات ونا‌امیدی‌ها؛ همه این‌ها عوامل خطر برای مشکلات زندگی زناشویی هستند. تحقیقی در دهه 1970 توسط دکتر روان‌شناس هوارد مارکمن، دکتر روان‌شناس جان گوتمن و دیگران شروع شد؛ آن‌ها دریافتند که کیفیت تعامل میان شوهران و همسران می‌تواند مشکلات زناشویی یا طلاق را حدس بزند. این تحقیقات نشان داد که زوج‌هایی که بیشتر از دیگر زوج‌ها، عکس‌العمل‌های منفی از خود نشان می‌دهند، ازدواجی داشته‌اند که دچار آشفتگی‌شان کرده است و یا در آینده دچار مشکلاتی در زندگی زناشویی خواهند شد.
برنامه‌های آموزشی مربوط به ازدواج که بر فاکتورهای پویا متمرکز شده است، برای تحکیم ازدواج‌ها، به اثبات رسیده است. یکی از این برنامه‌ها، برنامه افزایش ارتباطات و پیشگیری (PREP) است که توسط دکتر مارکمن و همکارانش در مرکز مطالعات و تحقیقات زناشویی و خانوادگی دانشگاه دنور ایجاد شده است. برنامه افزایش ارتباطات و پیشگیری (PREP)، ارتباطات زناشویی و مهارت‌های حل مسئله را به همسران آموزش می‌دهد؛ مهارت‌هایی که ساخته شده‌اند تا با کارکرد موثر زناشویی رابطه برقرار کنند که از قبیل قوانین زمینی برای اداره کردن تضادها و کشمکش‌ها، بخشش، تکنیک‌های گویندگی و شنوندگی و نحوه حفظ کردن و تقویت کردن سرگرمی، دوستی و نفسانیت و شهوت.
تحقیقات درمورد اثربخشی PREP نشان می‌دهد که زوج‌هایی که در PREP شرکت کرده‌اند، احتمال کمتری وجود دارد که طلاق بگیرند و از سطوح بالاتری از رضایت در زندگی زناشویی برخوردارند. یک تحقیق طولانی مدت بر روی PREP نشان داد که زوج‌هایی که این برنامه را قبل از ازدواج در اختیار گرفته بودند، تعامل منفی کمتر، تعامل مثبت بیشتر، میزان پایین‌تر تهاجم و تعرض در روابط، میزان کمتری از فروپاشی یا طلاق و سطوح بالاتر رضایت از رابطه زناشویی را تا پنج سال پس از آموزش داشته‌اند. (مارکمن، فلوید، استنلی و استوراسیل 1988، مارکمن، رنیک، فلوید، استنلی و کلمنتس، 1993)
تحقیقات بر روی انطباق و اقتباس نسخه آلمانی PREP نشان می‌دهد که در میان زوج‌هایی که PREP را در هر نقطه ارزیابی و سنجش پس از آموزش و نیز در نقطه ارزیابی پس از پنج سال به طور پیوسته و دائم استفاده کردند، تعامل مثبت بیشتر و تعامل منفی کمتری داشته‌اند؛ و زوج‌هایی که برنامه PREP را قبل از ازدواج دریافت کرده بودند، میزان سه درصد طلاق را ثبت کرده بودند؛ البته در مقایسه با میزان 16 درصد طلاق برای زوج‌هایی که در گروه کنترل شده بودند.
بیشتر بخوانید: ضرورت آموزش های قبل از ازدواج
اهمیت
درگیری جدی زناشویی، یک عامل خطر کلی وعمومی برای تعدادی از مشکلات سلامت روان، برای هر دو گروه کودکان (مثل اختلالات رفتاری) و بالغین (مثل افسردگی) است و هم‌چنین می‌تواند منجر به مشکلات مربوط به سلامتی جسمی نیز شود. تحقیق در مورد پیشگیری از مشکلات زناشویی منجر به توسعه برنامه‌های آزمایش‌شده و تجربه‌محور شده است که می‌تواند به تغییر و اصلاح مسیر ازدواج و جلوگیری از طلاق بینجامد.
کاربرد عملی
برنامه PREP با موفقیت در سرتاسر جهان، به وسیله زوج‌های متاهل و یا زوج‌هایی که به زودی ازدواج می‌کنند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. دکتر مارکمن و یکی دیگر از مدیران مرکز مطالعات زناشویی و خانواده در دانشگاه دنور و دکتر اسکات استنلی، سه بنگاه و شرکت را برای ارائه وسایل نقلیه، به منظور انتشار محصولات آموزشی برنامه PREP و هم‌چنین انتشار تجارب مربوط به تحقیقات زناشویی، ایجاد کرده‌اند.
از سال 1989، شرکت‌ها به‌طور فعال، مردان روحانی (در آیین مسیحیت)، متخصصان بهداشت روان و رهبران غیر روحانی (در آیین مسیحیت) را در سراسر جهان آموزش داده‌اند. تا به امروز 6،876 نفر آموزش دیده‌اند تا مدرسان برنامه PREP در 28 کشور جهان شوند.
دیگر برنامه‌های درمانی تحقیق‌محور که ازدواج‌ها را تقویت و تحکیم می‌کنند، عبارتند از: برنامه ارتباط زوجین و برنامه‌ای که زوجین در قالب یک تیم انجام می‌دهند. برنامه ارتباط زوجین، توسط دکتر روان‌شناس شرود میلر و همکارانش در مرکز آموزشی خانواده دانشگاه مینه سوتا انجام گرفته و این، برنامه دیگری است که بر روی نحوه ارتباط زوج‌ها تمرکز دارد. این برنامه با استفاده از «چرخه آگاهی» و «چرخه گوش دادن»، به زوج‌ها اجازه می‌دهد تا مسائل را طرح‌ریزی کنند و به آن‌ها کمک می‌کندکه به شنوندگانی فعال تبدیل شوند.
بیش از 70 تحقیق منتشر شده که اثرات مثبت این برنامه را اثبات می‌کنند. از زمان تولید و انتشار این برنامه تا کنون، بیش از 600،000 زوج در سراسر جهان از این برنامه استفاده کرده‌اند.
برنامه ای که زوجین در قالب یک تیم انجام می‌دهند بدین شرح است: استفاده عملی از مهارت‌های ارتباط صمیمی که توسط دکتر لوری گرودون ایجاد شده است و بر مسائل عاطفی که به گذشته زوجین مربوط می‌شود، متمرکز است که به شیوه رفتار زوجین، شکل می‌دهد و عکس‌العمل زوجین را اصلاح و کنترل می‌کند. این برنامه، روش صحیح صحبت کردن، گوش دادن و مهارت‌های حل مسئله را آموزش می‌دهد.
تحقیقات نشان می‌دهد که برنامه «PAIRS» در تمام جمعیت‌هایی که انجام گرفت و وفق داده شده بود، موثر بوده است. PAIRS، برنامه‌هایی برای آموزش مهارت‌های ارتباطی کودکان و نوجوانان دارد که در مدارس، کلیساها و سازمان‌ها آموزش داده می‌شود. PAIRS هم‌چنین یک برنامه آموزشی دارد که توسط کارکنان مراقبت‌های بهداشتی به افرادی که برای ترمیم و احیاء یک رابطه سالم، به قدرت نیاز دارند، آموزش داده می‌شود. PAIRS در حال حاضر یک برنامه توسعه‌دهنده و یک سیستم تحویل برنامه به جوانان محروم، خانواده‌های بدون ازدواج، خانواده‌های تک‌والدی، خشونت‌های خانوادگی، آزادی زندانیان و گروه‌های مرتبط است که می‌توانند از آموزش مهارت‌های ارتباطی بهره‌مند شوند.
برگرفته از سایت: American Psychological Association
از سال 1989، شرکت‌ها به‌طور فعال، مردان روحانی (در آیین مسیحیت)، متخصصان بهداشت روان و رهبران غیر روحانی (در آیین مسیحیت) را در سراسر جهان آموزش داده‌اند. تا به امروز 6،876 نفر آموزش دیده‌اند تا مدرسان برنامه PREP در 28 کشور جهان شوند.
دیگر برنامه‌های درمانی تحقیق‌محور که ازدواج‌ها را تقویت و تحکیم می‌کنند، عبارتند از: برنامه ارتباط زوجین و برنامه‌ای که زوجین در قالب یک تیم انجام می‌دهند. برنامه ارتباط زوجین، توسط دکتر روان‌شناس شرود میلر و همکارانش در مرکز آموزشی خانواده دانشگاه مینه سوتا انجام گرفته و این، برنامه دیگری است که بر روی نحوه ارتباط زوج‌ها تمرکز دارد. این برنامه با استفاده از «چرخه آگاهی» و «چرخه گوش دادن»، به زوج‌ها اجازه می‌دهد تا مسائل را طرح‌ریزی کنند و به آن‌ها کمک می‌کندکه به شنوندگانی فعال تبدیل شوند.
بیش از 70 تحقیق منتشر شده که اثرات مثبت این برنامه را اثبات می‌کنند. از زمان تولید و انتشار این برنامه تا کنون، بیش از 600،000 زوج در سراسر جهان از این برنامه استفاده کرده‌اند.
برنامه ای که زوجین در قالب یک تیم انجام می‌دهند بدین شرح است: استفاده عملی از مهارت‌های ارتباط صمیمی که توسط دکتر لوری گرودون ایجاد شده است و بر مسائل عاطفی که به گذشته زوجین مربوط می‌شود، متمرکز است که به شیوه رفتار زوجین، شکل می‌دهد و عکس‌العمل زوجین را اصلاح و کنترل می‌کند. این برنامه، روش صحیح صحبت کردن، گوش دادن و مهارت‌های حل مسئله را آموزش می‌دهد.
تحقیقات نشان می‌دهد که برنامه «PAIRS» در تمام جمعیت‌هایی که انجام گرفت و وفق داده شده بود، موثر بوده است. PAIRS، برنامه‌هایی برای آموزش مهارت‌های ارتباطی کودکان و نوجوانان دارد که در مدارس، کلیساها و سازمان‌ها آموزش داده می‌شود. PAIRS هم‌چنین یک برنامه آموزشی دارد که توسط کارکنان مراقبت‌های بهداشتی به افرادی که برای ترمیم و احیاء یک رابطه سالم، به قدرت نیاز دارند، آموزش داده می‌شود. PAIRS در حال حاضر یک برنامه توسعه‌دهنده و یک سیستم تحویل برنامه به جوانان محروم، خانواده‌های بدون ازدواج، خانواده‌های تک‌والدی، خشونت‌های خانوادگی، آزادی زندانیان و گروه‌های مرتبط است که می‌توانند از آموزش مهارت‌های ارتباطی بهره‌مند شوند.
برگرفته از سایت: American Psychological Association
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}