مو احوالم خرابه گر تو جويي

شاعر : بابا طاهر

جگر بندم کبابه گر تو جويي مو احوالم خرابه گر تو جويي
قيامت هم حسابه گر تو جويي ته که رفتي و يار نو گرفتي
تير عشقت بجانم روته‌تر بي زخور اين چهره‌ات افروته‌تر بي
ز مو يارا که اختر سوته‌تر بي مرا اختر بود خال سياهت
مرا سرگشته و رسوا ته ديري مرا ديوانه و شيدا ته ديري
هميدونم که دردي جا ته ديري نميدونم دلم دارد کجا جاي
سريرم خشت و بالينم زمين بي زدست عشق هر شو حالم اين بي
هر آن ته دوست داره حالش اين بي خوشم اين بي که موته دوست ديرم
به چشمونم نمانده روشنايي عزيزون از غم و درد جدايي
نه يار و همدمي نه آشنايي گرفتارم بدام غربت و درد
چنين بيرحم و سنگين دل چرايي ته که خورشيد اوج دلربايي
به آخر راه و رسم بي وفايي به اول آنهمه مهر و محبت