یهودیها اگر فرمان های تورات را گردن می نهند مقام و منزلت خود را حفظ خواهند کرد
 
چکیده :
بنی اسرائیل برتری ذاتی بر سایر ملل ندارند  تا به سبب آن شایسته لطف و مرحمت ویژه الهی  شوند، بلکه تا زمانی که فرمان های تورات را گردن می نهند مقام و منزلت خود را حفظ خواهند کرد و در غیر این صورت جایگاه خود را از دست خواهند داد.

تعداد کلمات : 1030 کلمه / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه
 
نویسنده : رضا گندمی نصر آبادی

برخی از دانشمندان یهود میان برگزیدگی بنی اسرائیل و عمل آنها به تورات رابطه تنگاتنگی قائل اند. به نظر آنها، بنی اسرائیل برتری ذاتی بر سایر ملل ندارند  تا به سبب آن شایسته لطف و مرحمت ویژه الهی  شوند، بلکه تا زمانی که فرمان های تورات را گردن می نهند مقام و منزلت خود را حفظ خواهند کرد و در غیر این صورت جایگاه خود را از دست خواهند داد. از طرفی، آنها تورات را از آن بنی اسرائیل نمی دانند، بلکه معتقدند تورات برای تمام بشر آمده است، لذا گفته اند: « هر جمله ای که از سوی خدای قادر مطلق گفته می شد، به هفتاد زبان به گوش می رسید».(1) همین مضمون در برشیت ربا نیز آمده است: « موسی تورات را به هفتاد زبان شرح می داد‌». از این جملات و نظایر آن جهان شمولی یهودیت استفاده می شود. در باب هجدهم سفر لاویان نیز آیه ای وجود

دارد که بر این نکته مهم دلالت دارد: « پس فرایض و احکام مرا نگاه دارید، که هر آدمی که آنها را به جا آورد ، در آنها زیست خواهد کرد». در اینجا تعبیر‌ «هر ادمی » به کار رفته است نه هر کاهن، لاوی یا اسرائیلی که این خود دلیل بر جهان شمولی یهودیت است. در تفسیر این آیه آمده است‌ « اگر یک غیریهودی فرمان های تورات را به جا آورد ، او با کاهن اعظم برابر خواهد بود». حتی قربانی هایی که در معبد بیت المقدس  تقدیم می شد برای سلامتی و سعادت نوع بشد بود ». (2)
 
عناوین عام و مطلق کتاب مقدس  
در اینجا به چد نمونه از آیاتی اشاره می شود که خداوند عناوین های نظیر عادلان، نیکوکاران و جز آن را به کار برده است که تمام انسان ها را در بر می گیرد. در مزامیر داوود آمده است:« این دروازه خداوند است که عادلانه و نیکوکارانه از آن داخل خواهد شد»، یا « ای عادلان و نیکوکاران با خداوند شادی نمایید»؛ در این آیات از کاهنان یا اسرائیلیان سخن به میان نیامده، بلکه تمام انسانها مخاطب قرار گرفه اند.
در کتاب دوم سموئیل نیز تعبیر قانون آدمیان و نه قانون کاهنان و غیره به کار رفته است. در سفر لاویان بیگانگانی را که به فرمان های تورات عمل می کنند هم ردیف یهودیان مادرزاد دانسته است و تورات را قانون  همه انسان‌ها خوانده است. در سفر اعداد نیز بر این نکته تأکید شده: « اگر بیگانه‌ای در میان شما ساکن است و می خواهد مراسم عید پسح را برای خداوند به جا آورد ، باید از تمامی این دستورات پیروی نمایند. این قانون  برای همه است». در اشعیا نیز آمده است کسانی که یهودیت را از سر صدق و صفا و با خلوص نیت بپذیرند بنده خدا خوانده خواهند شد غریبانی که با خداوند مقترن شده، او را خدمت نهایند و اسم خداوند را دوست داشته، بنده او بشوند‌». در کتاب اشعیای نبی کلمۀ ‌«عهد» به طور مطلق به کار رفته، به گونه ای که یهودیان و تازه یهودیان هر دو را در بر می گیرد: « همه کسانی که سبت را نگاه داشته آن را بی حرمت نسازند و به عهد من متمسک شوند». سنت یهودی تأکید بسیار دارد که از تازه یهودی استقبال کنید، با محبت فراوان با او برخورد کنید، و هرگز به گونه ای با انسان رفتار نکنید که پیش از یهودی شدن با ایشان رفتار می کردید.
رخی از دانشمندان یهود میان برگزیدگی بنی اسرائیل و عمل آنها به تورات رابطه تنگاتنگی قائل اند. به نظر آنها، بنی اسرائیل برتری ذاتی بر سایر ملل ندارند  تا به سبب آن شایسته لطف و مرحمت ویژه الهی  شوند، بلکه تا زمانی که فرمان های تورات را گردن می نهند مقام و منزلت خود را حفظ خواهند کرد و در غیر این صورت جایگاه خود را از دست خواهند داد. از طرفی، آنها تورات را از آن بنی اسرائیل نمی دانند، بلکه معتقدند تورات برای تمام بشر آمده است
یهودیت به جز دورۀ کوتاهی که در دوران حکومت پادشاهان دین غالب و حاکم بود، با ملت ها و اقوام دیگر ارتباط داشت. سرزمین اسرائیل همیشه چندملیتی یا چندقومی بوده است، از این رو، کتاب مقدس  عبرانی غالبا با رابطۀ یهودیان و غیریهودیان در این سرزمین سر و کار دارد. با اینکه با دشمنان بیگانه  باید با نیروی نظامی و قوۀ قهریه برخورد کرد، از بیگانه  صلح جو که خود را در غم و شادی اسرائیل شریک می داند باید استقبال کرد، باید به آنها محبت و از ایشان دفاع کرد. در لاویان گفته شده با غریبه ها به گونه ای رفتار کن که دوست می داشتی در غریبی با تو رفتار کنند. یهودیت نوکیشی را می پذیرد و از نوکیشان به گرمی استقبال می کند. آنها نزد خدا مقامی بس رفیع دارند، مقامی که عقل را بدان راه نیست، زیرا انسان های پرهیزکار و خوب به هر دین و مذهبی که معتقد باشند، با عمل به فرمان های دین خود می توانند رستگار شوند، ولی آنها به اختیار خود دست به انتخاب می زنند، مسئولیت سنگین یهودی شدن را می پذیرند و جزئی از قوم ابراهیم می گردند. در موارد زیر بر مشترک بودن پاره ای از احکام و قوانین  برای یهودیان ساکن در اسرائیل و غریبه های تازه یهودی شده تأکید شده است: مراسم عید پسح، تعطیلی روز دهم از ماه هفتم، برخی از احکام طهارت و نجاست، قربانی و هدایایی که باید تقدیم شود.

بیشتر بخوانید :‌ ادیان ابتدایی

چنان که ملاحظه شد، از کتاب مقدس  عبرانی و نیز سیره علمای یهود دیدگاه جهان شمولی یهودیت استفاده می شود. اما کم نیستند حاخام ها و دانشمندانی که با استناد به همین کتاب و برجسته کردن پاره ای از آیات، بر اختصاص داشتن تورات و نیز شریعت یهود به بنی اسرائیل اصرار می ورزند. برای مثال، برخی حاخام ها با استناد به این آیه از سفر تثنیه که می گوید: « موسی برای ما شریعتی امر فرموده که میراث جماعت یعقوب است »، بیگانگان خاصه بت پرستانی را که در پی فراگیری تورات اند، مهدورالدم و واجب القتل دانسته اند، چه آنکه به اعتقاد ایشان تورات و شریعت موسوی ملک طلق بنی اسرائیل است.
موسی به هنگام خروج از مصر خواستار همراهی خدا با وی شد و خداوند بدو گفت: « خودم پیشاپیش تو می روم و به تو آرامش می بخشم ». به نظر برخی از حاخام ها، این همراهی گرامی بر امتیاز موسی و قوم او بر سایر اقوام روی زمین است. چنان که ملاحظه می کندید، موسی از خدا خواست با بنی اسرائیل همراه شود، نه اقوام بت پرست. به احتمال قوی، این گونه اظهارات و برداشت ها از کتاب مقدس  هم زمان با ظهور مسیحیت مطرح شده است، زیرا مسیحیان نیز با مطالعه کتاب مقدس ادعا می کردند لطف الهی  از آن آنهاست.


 پینوشت‌ها:
1. کهن، آبراهام،گنجینه ای از تلمود، ترجمه: امیر فریدون گرگانی، ص ٨٣
٢ . کهن، آبراهام،گنجینه ای از تلمود، ترجمه: امیر فریدون گرگانی، ص 83


منبع : رویکرد یهودیت به ادیان دیگر، رضا گندمی نصر آبادی ، قم 1394 شمسی ، انتشاران دانشگاه ومذاهب 
 

بیشتر بخوانید :
ادیان ابتدایی
نقش فراماسونری در انحطاط و تغییر ادیان
نگاهی گذرا به پیدایش صهیونیسم