داشتن موهای رنگی و قابلیت مبارزه با ویروس ها
 

چکیده
تحقیقات انجام شده بر روی ژن موش ها نشان داده است که میان رنگ مو و پاسخ ایمنی بدن، ارتباط وجود دارد. همین طور که سن ما بیشتر می شود، موهای ما به صورت طبیعی شروع به از دست دادن رنگ خود می کنند. امروزه، محققین توانسته اند به ارتباط میان موی خاکستری و جنگ سیستم ایمنی با ویروس ها، پی ببرند. این تحقیقات جدید می تواند توضیح دهد که چرا برخی از افراد این داستان را در مورد خود می گویند که پس از ابتلا به یک بیماری، رنگ موی آنها خاکستری شده است.


تعداد کلمات: 875 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه

نویسنده: جیمز گی نز
مترجم: حبیب الله علیخانی


ارتباط میان موی خاکستری و عفونت های ویروسی

در بیشتر مراحل عمر، موهای انسان از خود یک گستره  از رنگ های طبیعی را نشان می دهند. این رنگ ها در مردم کشورهای مختلف متفاوت است و می تواند از زرد تا مشکی، تغییر کند. ما این طیف از رنگ ها در موهایمان را مدیون رنگدانه هایی هستیم که سلول هایی به نام ملانوسیت ها (melanocytes ) در فولیکول مویمان تولید می کنند. در حقیقت، این ملانوسیت ها بوسیله ی سلول های بنیادی خاصی تولید می شوند که آنها نیز سلول های بنیادی ملانوسیتی نامیده می شوند.

تا زمانی که این سلول ها به خوبی به کار خود ادامه می دهند، ما رنگ موی سرمان تغییر نمی کند. اما وقتی این سلول های بنیادی شروع به شکسته شدن می کنند (خواه از عوامل طبیعی و خواه بواسطه ی عوامل غیر طبیعی)، دیگر رنگدانه ای در موی ما تولید نمی شود. حال، به نظر شما، نتیجه ی نهایی این مسئله چیست؟ درست حدس زدید. در این حالت موهای ما خاکستری و یا سفید می شوند.

انترا ملیسا هاریس (Enter Melissa Harris) از دانشگاه آلاباما و تیم تحقیقات او، بررسی هایی را بر روی موش ها انجام داده اند. آنها با استفاده از ابزارهای ژنتیکی، ژنوم این موش ها را مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که بین رنگ خاکستری موی این موش ها و اختلال در سلول های بنیادی گفته محققین فهمیدند که یک پروتئین به نام MITF  نیز در زمان خاکستری شدن مو، به طور غیر عادی عمل می کند. آنها هم اکنون می دانند که MITF  موجب روشن شدن ژن هایی می شود که برای تولید پیگمنت ضروری است. اما این به نظر می رسد که این پروتئین نه تنها موجب روشن شدن ژن های تولید کننده ی پیگمنت می شود، بلکه همچنین موجب خاموش شدن ژن هایی می شود که در واقع یک نوع پروتئین درون زاد ایمنی است. این ماده یک پاسخ آنتی ویروس طبیعی سلول ها می باشد.شده، ارتباط وجود دارد.

اما آنها دقیقاً به دنبال مقصر این مسئله نبودند. به جای آن، این محققین از روشی به نام تجزیه و تحلیل ژنی افتراقی برای بررسی یک سری از ژن ها استفاده کردند و بیان و یا عدم بیان ژنی این دسته از ژن ها را مورد بررسی قرار دادند. اگر مطالعه ی یک ژن مشابه بررسی یک ماشین باشد، این روش در حقیقت تلاش به منظور بررسی نحوه ی عبور ترافیک از یک شهر است. در واقع این بررسی ها، به ما اطلاعات مفید و گاهاً جالب توجهی می دهند.

محققین فهمیدند که یک پروتئین به نام MITF  نیز در زمان خاکستری شدن مو، به طور غیر عادی عمل می کند. آنها هم اکنون می دانند که MITF  موجب روشن شدن ژن هایی می شود که برای تولید پیگمنت ضروری است. اما این به نظر می رسد که این پروتئین نه تنها موجب روشن شدن ژن های تولید کننده ی پیگمنت می شود، بلکه همچنین موجب خاموش شدن ژن هایی می شود که در واقع یک نوع پروتئین درون زاد ایمنی است. این ماده یک پاسخ آنتی ویروس طبیعی سلول ها می باشد.

هریس می گوید: "این مسئله جالب توجه است. و در حقیقت، ما این پروتئین را می شناسیم اما در مورد آن اطلاعاتی نداریم". اما با انجام آزمون های بیشتر، شواهد بیشتری بروز کرده است.
یک بخش جالب توجه از این شواهد این است که موش هایی که به صورت خاص فاقد این پروتئین هستند، بعد از ایجاد یک پاسخ ضد ویروسی بوسیله ی محققین، ملانوسیت های خود را از دست می دهند (موی آنها خاکستری می شود). این مسئله نشاندهنده ی این است که چیزی مرتبط با این پاسخ درون زاد ممکن است برای سلول های رنگدانه ساز، مضر باشند.

 

بیشتر بخوانید: حقایقی از سیستم ایمنی بدن


بنابراین، با وجود دوگانگی در عملکرد، MITF  ممکن است موجب حفظ تعادل میان داشتن موهای رنگی و قابلیت مبارزه با ویروس ها، شود.
هاریس می گوید: آزمایشگاه او در تلاش است تا این تحقیق را به منظور یادگیری نحوه ی کار سلول های بنیادی و نحوه ی اثر سن بر روی این ماده، انجام دهد.
او گفته است: "این امید است که ما بتوانیم چیزی که بوجود می آید، بفهمیم و سپس قادر باشیم تا از آنها برای بهبود قدرت تولید مثل سلول های بنیادی با گذر زمان، استفاده کنیم".

این کشف جدید می تواند همچنین منجر به ایجاد اهداف جدید برای مطالعه ی ملانومی شود. ملانومی یک نوع از سرطان پوست است که بوسیله ی عدم کنترل در ملانوسیت های پوستی و یا شرایط دیگر از جمله ویتیلیگو (vitiligo)، ایجاد می شود. در ویتیلیگو، یک اتلاف در رنگدانه های پوستی بوجود می آید. اگر چه این بیماری خطرناک نیست اما اثرات آن به صورت دراز مدت در انسان باقی می ماند.

نادا البلوک (Nada Elbuluk)، متخصص پوست از دانشگاه یورک می گوید:" شرایط رنگی در حقیقت بوسیله ی اثرات فیزیولوژیکی افراد، تحت تأثیر قرار می گیرد". این فرد در تحقیقات هاریس مشارکت نداشت و در زمینه ی ویتیلیگو، تخصص داشت. "به همین دلیل، این برای ما مهم است که بدانیم چه عاملی موجب ایجاد این بیماری می شود و چگونه می توان آن را درمان کرد؟"
نتایج تحقیقات تیم هاریس در مجله ی پلوس بیولوژی (PLOS Biology) به چاپ رسیده است.

 

منبع
https://www.insidescience.org
استفاده از مطالب این مقاله با ذکر منبع راسخون، بلامانع می باشد.