خیال پردازی، خلاقیت به ارمغان می آورد
 
چکیده
تخیل کردن، استعدادی است خدادادی که از دوران کودکی رشد خود را آغاز می کند ولی برخی اطرافیان آن را سرکوب می کنند ولی اگر به کودک اجازه تخیل کردن را بدهیم در آینده او نقش به سزایی را ایفا کرده ایم چرا که تخیل کردن باعث خلاقیت می شود و شخص با به کار گیری قوه خیال، راحت تر با دیگران احساس همدردی می کند. و روح و روان و جسم سالمتری دارد.

تعداد کلمات : 1126 / تخمین زمان مطالعه : 5 دقیقه
 
 
نویسنده: Lynne Hand
مترجم: مهدی رحیمی
 
زمانی که ما کودک رو به رشد هستیم قوۀ خیال ما کلیدی است برای کلمات نگفته مان و این ثابت شده است که کودکان با قوۀ خیال بسیار فعالی که دارند به احتمال زیاد برای چیزهای عالی خیال پردازی و تلاش می کنند.
این خیلی غم انگیز است که متأسفانه اغلب اوقات همین طور که بزرگ می شویم به ما گفته می شود که "از عالم هپروت بیا بیرون" یا "رؤیا پردازی های روزانه دیگه بسه" و این که زندگی کردن در دنیای تخیلی برای ما خوب نیست. ولی خاموش کردن قوۀ تخیل بدترین کاری است که می توانی انجام بدهی. چون این کار فقط راه را برای پیری زودرس و یک زندگی نافرجام هموار خواهد کرد.
اگر از قدرت استفاده قوۀ خیالت مطمئن نیستی خواندن این مقاله را ادامه بده...

خیال پردازی، خلاقیت را به ارمغان می آورد

اگرچه خیلی ها برای خلاقیت اهمیتی قائل نیستند ولی خلاقیت یک خصیصه ای است که هر کسی آن را ندارد. خیلی از مردم اساسا به عنوان «راست مغز» یا «چپ مغز» علامت گذاری می شوند. (اگر چنین چیزی باشد). این مطلب مستدل می باشد که انسان های بسیار باهوش و منطقی احتمال این که خلاق باشند کم است. آنها گستره خیال کمتری دارند و نوعا انسان های پیرو قاعده و قانون هستند که بسیاری از چیزهایی را که با محاسبۀ منطقی جور در نیاید قبول ندارند.
صرف نظر از بحث راست مغز و چپ مغز، قوۀ خیال خلاقیت را به ارمغان می آورد. به شما اجازه می دهد که یک زندگی پر از استعداد را تجربه کنید. انسان های خلاق آسمان را حد نهایت نمی بینند بلکه حد نهایت این است که چقدر آنها می توانند تخیل کنند.
 

بیشتر بخوانید : خیال پردازی کودکان را جدی بگیرید

 
آنها نه تنها خارج از چهارچوب می اندیشند بلکه هیچ چهار چوبی ندارند و مغز آنها دائما در چالش و جنب و جوش است. هر چه که ذهن می تواند احضار کند کافی است تا از دید آنها صحیح باشد. حال آن چیز کار باشد یا زندگی یا به اتمام رساندن اهداف شخصی یا همه چیز؛ یک ویژگی بسیار خوب که از بچگی می توان آن را پرورش داد.

قوۀ خیال فعال داشتن احساس همدردی را افزایش می دهد

همدردی یک رفتاری است که در آن انسان به درستی نسبت به شخص دیگر دلسوز است. بدون اینکه خود این شخص واقعا آن مشکل را تجربه کرده باشد. متأسفانه خیلی از مردم نمی دانند که چگونه ابراز همدردی کنند و دلیل این ضعف خیلی ساده است. این به خاطر این نیست که این شخص انسان بدی است یا روح بدی دارد. بلکه به این معناست که یک چنین شخصی نمی تواند احساسات شخصی را که رویداد خاصی را تجربه می کند، تجربه کند بنابرین نمی تواند به درستی ارتباط برقرار کند.
قوۀ خیال تو شاید تو را در یک وضعیت خوبی قرار دهد تا نسبت به آرام کردن شخص و حمایت از او تن بدهی؛ همانطور که تو قادری تا پیش بینی کنی که آنچه طرف مقابل در حال حاضر از آن رنج می برد ممکن است در آینده برای تو نیز اتفاق بیفتد و بنابرین قادری آنچه را که یک شخص در آن زمان بدان نیاز دارد را ابراز کنی. این گونه به دیگران خدمت کردن، سلامتی ذهن و احساس تو را ارتقا خواهد داد.

قوۀ خیال ارتباطات عصبی قویتری در مغز شکل می دهد

ارتباطات مغز قسمتی از چیزی است که شخصیت تو را شکل داده است. و شکل دادن ارتباطات جدید به عملکرد حافظه کمک می کند و مغز را قوی و سرزنده نگه می دارد.
قوۀ خیال می تواند برای تقویت این ارتباطات به منظور شکل دادن خاطرات طولانی مدت، ابزار مفیدی باشد.
دربارۀ نحوۀ عملکرد حافظه دو تفسیر وجود دارد: تصمیم عاقلانه حافظه را مهار و تقویت می کند البته اگر تکرار شود. مطالعه مستمر یا فعالیت بدنی به تدریج باعث پیشرفت این ارتباطات عصبی می شود.
از طرف دیگر، کسی که از قوۀ خیال خود استفاده می کند شاید هر چیز را بهتر بشناسد و قادر باشد که هر چیزی را بدون تلاش زیادی به یاد بیاورد. به عنوان مثال برنامه ریزی برای مراسم عروسی. یک شخص می­تواند به طور دقیق مراسم عروسی رؤیایی اش را تصور و برای آن برنامه ریزی داشته باشد و وقتی که زمان واقعی عروسی بیاید، مرحلۀ برنامه ریزی شده و هر چه که بخواهد، به صورت دقیق اتفاق خواهد افتاد و این می تواند قوۀ خیال را از یادگیری بر اساس تئوری، برتر کند.همدردی یک رفتاری است که در آن انسان به درستی نسبت به شخص دیگر دلسوز است. بدون اینکه خود این شخص واقعا آن مشکل را تجربه کرده باشد. متأسفانه خیلی از مردم نمی دانند که چگونه ابراز همدردی کنند و دلیل این ضعف خیلی ساده است. این به خاطر این نیست که این شخص انسان بدی است یا روح بدی دارد. بلکه به این معناست که یک چنین شخصی نمی تواند احساسات شخصی را که رویداد خاصی را تجربه می کند، تجربه کند بنابرین نمی تواند به درستی ارتباط برقرار کند.


قوۀ خیال تعامل اجتماعی را ارتقا می دهد

 بین خلاق بودن و عقلانی بودن تفاوت زیادی وجود دارد. اشخاصی که قوۀ تخیل فعالی دارند ارتباط و تعامل با مردم را در همۀ مراحل زندگی آسان تر می­دانند.
جایی که بحث اشخاص درون گرا و برون گرا مطرح شود این خیلی احتمال دارد. اشخاصی که عقلانی فکر می کنند در همان انزوای خودشان با کتاب خوب یا چیزی که برایشان خوشایند باشد خوشحال هستند در حالی که اشخاص خلاق به طور فعال به دنبال تعامل اجتماعی هستند. تعامل اجتماعی بعدها در زندگی بسیار اهمیت خواهد داشت. چون برقراری ارتباط برای رشد و پیشترفت فردی بسیار ضرورت دارد.
اشخاصی که قوۀ تخیل فعالی دارند در تمام مراحل زندگی راحت تر می توانند با مردم ارتباط و تعامل داشته باشند.
در تحقیقات علمی اثبات شده است که تعامل اجتماعی داشتن خطر ابتلا به جنون و آغاز «زوال شناختی مربوط به سن» را کاهش می دهد و کمک می کند با بالا رفتن سن مغز جوان و سالمتری داشته باشید. انجمن آلزایمر توصیه می کند که مدیریت کردن یک زندگی اجتماعی فعال شما را در مقابل از دست دادن حافظه محافظت می کند. صرف وقت با دوستان و خانواده و مشارکت فعال در گعده های شوق انگیز سلامتی عمومی مغز را تقویت می کند و سلامتی روانی را ارتقا می بخشد.

سخن پایانی

عقلانی بودن نباید معیار باهوش بودن قرار بگیرد. این قوۀ خیال ماست که دیدگاه متفاوتی را در مورد زندگی به ما می بخشد که در نهایت زندگی کردن را ارزشمند می کند.
کودکان نباید خلاقیت خود را متوقف کنند. بلکه خلاقیت در یک محیط یادگیری برنامه ریزی شده اتفاق می­افتد. پس قوۀ خیال خود را هر زمان که ممکن است پرورش و ارتقا بدهید، زیرا مغز شما روی شما حساب می­کند.
 

 برگرفته از: English magazine