آیا تهران در برابر تحریم ها راهی دارد
 
چکیده: پس از خروج آمریکا، کشورهای اروپایی در حال تلاش فراوان برای نجات اقتصاد ایران و انگیزه دادن به این کشور برای ماندن در برجام هستند. اگرچه در نهایت این تلاش ها منجر به شکست شود، اما می تواند تأثیرات تحریم ها را از بین ببرد. از جلمه این تلاش ها می توان به بروزرسانی قانون مسدود کننده اشاره کرد که بر اساس این قانون شرکت های اروپایی می توانند دور زدن تحریم های احتمالی واشنگتن به تجارت خود با ایران ادامه دهند. در کنار این قانون، باز شرکت های کوچک اروپایی ترجیح داده اند که ایران را ترک کنند تا از منافع بیشتر بازارهای آمریکایی استفاده کنند. آمریکا باید با متحدان خود جهت هماهنگی بیشتر و اعمال بیشتر تحریم ها بویژه از طریق کاهش فروش نفت ایران صحبت کند. البته ایران در این زمینه حساب ویژه ای بر روی چین بازکرده است که در درازمدت محکوم به شکست است.

تعداد کلمات : 1276 / تخمین زمان مطالعه : 6 دقیقه
 
 
نویسنده: جیمز فیلیپس
مترجم: سید محمد حسن هاشمی
 
تلاش های اتحادیه اروپا برای محافظت از ایران در برابر تحریم های ایالات متحده محکوم به شکست است، اما می تواند اثربخشی تحریم ها تا حدودی از بین ببرد.
اتحادیه اروپا در تلاش است تا برنامه هسته ای ایران را از طریق پیشنهاد بسته محرک های اقتصادی نجات دهد، تا از این طریق ایران را به ماندن در برجام ترغیب کند. در تاریخ 6 ژوئن، کمیسیون اروپا قانون مسدود کننده را برای ادامه تجارت با ایران به روز رسانی کرد. این قانون به شرکت های اروپایی اجازه می دهد با دور زدن تحریم های احتمالی واشنگتن به تجارت خود با ایران ادامه دهند. این قانون در واقع ابزاری است که ساز و کار لازم را برای شرکت های اروپایی فراهم می کند تا با دور زدن تحریم‌های ثانویه واشنگتن به تجارت خود با کشور مورد نظر ادامه دهند.

قانون مسدود کننده که در تاریخ 7 اوت به مرحله اجرا درآمد، به شرکت های اتحادیه اروپا اجازه می دهد که تا تجارت قانونی با ایران داشته باشند و خساراتی که از تحریم‌های آمریکا به وجود می‌آید را ترمیم می‌کند و هر تصمیمی از سوی یک دادگاه خارجی که بر مبنای این تحریم‌ها اتخاذ می‌شود را خنثی می‌کند. مضاعف بر این مقررات مسدودکننده برای محافظت از شرکت‌های اروپا مانع از همکاری اروپایی‌ها با تحریم‌های آمریکا می‌شود مگر اینکه کمیسیون اروپا به طور استثناء اجازه آن را صادر کند.

اما شرکت های انفرادی احتمال بیشتری دارد که از تجارت با ایران خودداری کنند تا از این اقدام حفاظتی استفاده کنند. تحریم های ایالات متحده آنها را مجبور خواهد کرد بین انجام تجارت با ایالات متحده، به عنوان بزرگترین بازار جهانی یا ایران به عنوان بازار بسیار کوچکتر انتخاب کنند. شرکت های توتال، زیمنس، مائرسک و سایر شرکت های بزرگ اروپایی پیش از این اعلام کرده اند که از ایران بیرون خواهند آمد.

علاوه بر این، اگر ایران تصمیم به عقب نشینی از توافق هسته ای 2015 (برجام) بگیرد، اتحادیه اروپا مجبور خواهد شد تا از حمایت خود از ایران در قبال تحریم های ایالات متحده دست بردارد. چنین تصمیمی حتی باعث می شود که دولت های اروپایی تحریم های خودشان علیه ایران را نیز دوباره تحمیل کنند.

در 23 مه، رهبر ایران، آیت الله سید علی خامنه ای، به حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، اجازه مذاکره با اتحادیه اروپا برای در امان ماندن از تحریم های ایالات متحده را داد. اما ایشان شرایط سختی را برای باقی ماندن ایران در توافق هسته ای تعیین کرد.

آیت الله خامنه ای اصرار داشت که اتحادیه اروپا کسری قابل توجه درآمد نفتی ناشی از تحریم های ایالات متحده را جبران کند؛ همچنین تضمین دهند که بانک های اروپایی روابط دوجانبه تجاری خود را را با ایران ادامه دهند، همچنین در ارتباط با موشک های بالستیک ایران  و حضور ایران در منطقه دخالت نکنند و مسئله ای را طرح نکنند. ایشان حتی تصریح کرد که اروپایی ها باید به قطعنامه ای در شورای امنیت سازمان ملل متحد رای دهند که خروج واشنگتن از توافق هسته ای برجام را محکوم کند.قانون مسدود کننده که در تاریخ 7 اوت به مرحله اجرا درآمد، به شرکت های اتحادیه اروپا اجازه می دهد که تا تجارت قانونی با ایران داشته باشند و خساراتی که از تحریم‌های آمریکا به وجود می‌آید را ترمیم می‌کند و هر تصمیمی از سوی یک دادگاه خارجی که بر مبنای این تحریم‌ها اتخاذ می‌شود را خنثی می‌کند. مضاعف بر این مقررات مسدودکننده برای محافظت از شرکت‌های اروپا مانع از همکاری اروپایی‌ها با تحریم‌های آمریکا می‌شود مگر اینکه کمیسیون اروپا به طور استثناء اجازه آن را صادر کند.

 بسیار دشوار است که باور کنیم رهبران اروپایی، که از امر و نهی ها ایالات متحده، احساس انزجار و خشم می کنند، بتوانند این شرایط را که توسط رهبر ایران به آنها تحمیل شده، بپذیرند.

حتی بدتر از آن، مقام‌های قضایی و اطلاعاتی بلژیک اعلام کردند که یک دیپلمات ایرانی در کشور آلمان در ارتباط با پرونده‌ای دستگیر شده که دو نفر دیگر هم به اتهام تلاش برای بمب‌گذاری در گردهم‌آیی مجاهدین خلق در پاریس در آن پرونده متهم شده‌اند. این سازمان، حکومت ایران را به دست داشتن در برنامه‌ریزی برای حمله به گرد‌همایی پاریس متهم کرده است و ادعا می کنند که بسیاری از این حملات سیاسی در اروپا توسط ایران سازماندهی کرده است. این سازمان به نقش گروه های مورد حمایت ایران همچون حزب الله، در حملات انتحاری در اروپا در دهه 1980 اشاره کرده و مدعی شده است که این حملات برای مجازات کشورهایی که به حمایت از عراق در جنگ بین عراق و ایران در سال های 1980-1988 پرداختند، بوده است که حملات انتحاری اخیر حزب الله در یک اتوبوس حامل اسرائیلی ها در بورگاس بلغارستان آخرین نمونه آن می باشد.

در کنار این موارد می توان به دستگیری شهروندان دوگانه اروپایی ـ ایرانی در ایران اشاره کرد. این مسائل سوالاتی را درباره حمایت اشتباه اروپا و تلاش برای محافظت ایران از تحریم های ایالات متحده به وجود خواهد آورد.

دولت ترامپ اکنون باید با متحدان اروپایی خود که از خروج آمریکا از برجام ناراضی هستند، تماس بگیرد، و به دنبال کاهش شکاف هایی باشد که تهران می تواند از آن بهره برداری کند. آمریکا باید برای متحدین خود توضیح دهد که چگونه خروج از برجام و بازگرداندن مجدد تحریم ها می تواند یک استراتژی وسیع برای غلبه بر سیاست ها و تهدیدهای ایران باشد.

متحدان اروپایی در اعمال تحریم ها در سال های 2012-2013 نقش کلیدی ایفا کرده اند و آنها همچنان نقش مهم برای بازگرداندن فشار تحریم ها در وضعیت کنونی دارند. همکاری اروپا با آمریکا برای کاهش صادرات نفت ایران بسیار مهم خواهد بود، به ویژه آنکه دو کشور چین و ترکیه، از بزرگترین مشتریان نفت و گاز ایران، اعلام کرده اند که از تحریم های ایالات متحده علیه ایران پیروی نخواهند کرد.
 

 بیشتر بخوانید : ۴۰ نکته مهم از سخنان امام خامنه‌ای درباره برجام، آمریکا، مذاکره با اروپا و اقتصاد


تهران همچنین ممکن است بر روی چین، به عنوان مشتری اصلی نفت خود و البته شریک تجاری اش، برای محافظت از تحریم های ایالات متحده حساب باز کند. پکن با تحریم های سال 2010 سازمان ملل متحد موافقت کرد و واردات نفت از ایران را تا یک چهارم کاهش داد. اما مقامات ایالات متحده انتظار این را دارند و پیش بینی می کنند که چین در سال جاری واردات نفت ایران را افزایش دهد تا بتواند از قیمت های تخفیفی بهره مند شود. البته پکن باید پرداخت های خود را از طریق یک بانک چینی که در سیستم مالی جهانی محدودیت هایی دارد، انجام دهد و از این طریق، تحریم های ثانویه ایالات متحده را از بین می برد.

با این حال، چین نمی تواند ایران را از تاثیرات مخرب تحریم های ایالات متحده نجات دهد. بسیاری از شرکت های چینی که تجارت خود را در ایالات متحده انجام می دهند و با دلار تجارت می کنند، به مانند بسیاری از شرکت های اروپایی از تجارت با ایران ترس دارند.

در مجموع باید گفت، هرچند اتحادیه اروپا و چین میتوانند تأثیرات تحریم‌های ایالات متحده را کاهش دهند، اما آنها نمی توانند تهران را از تحریمها کاملا مصون بدارند. در نهایت، بعید به نظر می رسد آنها انگیزه های کافی برای جلوگیری ایران جهت خروج از برجام و توافق هسته ای را داشته باشند.
 

 برگرفته از سایت:  https://nationalinterest.org/