رژیم بیماری کرون: بهترین و بدترین غذاها

چکیده :
بیماری کرون یک بیماری مربوط به سیستم گوارش و روده است که در برخی موارد می تواند آسیب های جدی به بدن وارد کند. برخی از غذاها این بیماری را تشدید می کنند و برخی دیگر از غذاها این بیماری را بهبود می بخشند و آرام می کنند. شناختن هر دو گروه به ما کمک می کند تا در صورت داشتن این بیماری، از خطرات احتمالی آن مصون باشیم. لازم به ذکر است اگر چنانچه علائم این بیماری که در این جا بیان شده است را در خود مشاهده کردید از خود درمانی بپرهیزید و حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

تعداد کلمات : 2352 / تخمین زمان مطالعه : 12 دقیقه

نویسنده : Dr. Edward Group
مترجم : میثم نریمانی

بیماری کرون یک بیماری روده ای شدید و مزمن (IBD) است که در حال تبدیل شدن به یک بیماری عمومی و رایج است. افراد مبتلا به این بیماری اغلب آن را ناتوان کننده می دانند و همیشه به دنبال راه های جدید برای بهبود و اصلاح شیوه زندگی، هستند و تلاش می کنند راه هایی را بیابند که بتوانند با ناراحتی و اختلال کمتر به زندگی ادامه دهند. یکی از راه هایی که افراد مبتلا به کرون برای تسکین و آرام ساختن این وضعیت دارند، تغییر در منوی غذایی روزانه آنها است. انتخاب یک رژیم غذایی مربوط به بیماری کرون همراه با چند تغییر دیگر در شیوه و سبک زندگی، می تواند علائم شما را کاهش بدهد تا سلامتی و کیفیت زندگی شما را بهبود ببخشد و حتی باعث ایجاد سلامتی کامل برای شما شود.

بیماری کرون چیست؟
بیماری کرون، که گاهی اوقات آنتریت (التهاب روده) منطقه ای نامیده می شود ، یک بیماری مزمن التهابی روده ای است که باعث ایجاد التهاب مزمن در دستگاه گوارش می شود. این به عنوان یک اختلال خود ایمنی شناخته شده است. کرون می تواند بخشی از روده را از دهان تا مقعد تحت تاثیر قرار دهد. بخشی از قسمت پایانی روده کوچک تقریبا همیشه تحت تاثیر قرار می گیرد و التهاب موضعی ایجاد می کند.

اگر بیماری کرون دارید، سیستم ایمنی بدن شما به داخل دستگاه گوارش شما حمله می کند و موجب التهاب در قسمت های مختلف روده می شود. این الگوی التهابی منحصرا به این بیماری مربوط است. در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما تحقیقات و مطالعات متعددی در حال انجام است در مورد اینکه چه چیزی باعث ایجاد کرون می شود، چه کار هایی می تواند انجام شود تا بهبودی و سلامتی را ایجاد کند و یا کاهش نشانه ها را به دنبال داشته باشد.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می کنند که بیمارانی که بیماری کرون دارند یک رژیم غذایی بدون گلوتن را در نظر بگیرند. این پروتئین چسبنده که در گندم، جو و چاودار (گندم سیاه) وجود دارد می تواند برای هضم دشوار باشد و روده بزرگ را تحریک کند. همچنین می تواند توازن سالم میکرو فلورا در روده را از بین ببرد.
رژیم غذایی بیماری کرون
یکی از روش های امید بخش برای کاهش علائم ناخوشایند کرون عبارت است از تغییر رژیم غذایی شما. دستگاه گوارش شما ویتامین ها، مواد معدنی، آب و ریز مغذی ها را جذب می کند. هنگامی که شیار های روده شما به خطر بیفتد، به دست آوردن و گرفتن این مواد و عناصر ضروری برای بدن سخت تر می شود. به دلیل کمبود مواد مغذی حیاتی، افراد مبتلا به کرون ممکن است دچار کم خونی شوند –  نداشتن آهن به مقدار کافی در خون –  که استفاده از یک رژیم غذایی متعادل و مغذی را مهم تر می کند.

داشتن بیماری کرون می تواند به معنی کمبود آهن، ویتامین B12 و اسید فولیک (B-9) باشد. بنابراین استفاده از یک رژیم غذایی با غذا هایی حاوی اسید فولیک، ویتامین B12، آهن یا مکمل های حاوی این ویتامین ها، می تواند مواد مغذی را فراهم کند که در غیر این صورت ممکن است از دست بروند.

برای کاهش علائم کرون، با متخصص مراقبت های بهداشتی و یا متخصص تغذیه خودتان صحبت کنید تا توصیه هایی را برای یک رژیم غذایی خاص به شما ارائه کند. برنامه رژیم غذایی ممکن است برای هر شخص منحصر به خودش باشد و بسته به شدت علائم، پیشینه پزشکی یا آلرژی های غذایی، متفاوت باشد. مصرف مقادیر زیاد آب –  علی الخصوص آب مقطر یا خالص – برای هیدراته ماندن و عبور دادن و دفع کردن زباله از طریق دستگاه گوارش ضروری است.

بهترین غذاها
اکثر مواد غذایی که برای بیماری کرون پیشنهاد شده اند دارای ویژگی های آرام بخش هستند و برای دستگاه گوارش بی زحمت و ملایم هستند. برخی از این غذاها عبارتند از:
•  سبزیجاتی که به صورت خالص پخته شده باشند، یا خرد شده باشند.
•  میوه های نرم
•  سوپ استخوان که از مرغ، گوشت و ماهی تهیه شده باشد (کمک می کند تا روده مجددا تنظیم شود).
•  مواد غذایی تخمیر شده
•  آووکادو
•  زیتون و روغن زیتون
•  روغن نارگیل
•  چربی های سالم
•  چای سبز
•  آب میوه های رقیق شده (یک سوم آب یک سوم آب میوه)
•  گیاهانی مانند بوسولیا (کندر هندی)، نعناع بیابانی و رزماری
•  ادویه جات و چاشنی ها مانند زردچوبه و زنجبیل
•  غذاهای سرشار از اسید های چرب امگا 3
•  غذاهای سرشار از ویتامین D

بدترین غذاها
غذا های مختلفی می توانند علائم بیماری کرون را حتی زمانی که یک فرد در حال بهبودی است، راه بیندازند. رژیم غذایی با چربی بالا و سدیم به شدت به علائم بیماری کرون کمک می کنند. از این غذاها دوری کنید:
•  غذا هایی که به صورت عمومی و رایج آلرژی دارند مانند گلوتن و ذرت
•  مواد غذایی با فیبر بالا
•  قندهای تصفیه شده
•  قندهای طبیعی، از جمله شربت افرا، آگوا و عسل
•  الکل
•  آجیل
•  نوشیدنی های گازدار
•  محصولات لبنی حاوی لاکتوز
•  سبزیجات خام
•  گوشت
•  غذا های فرآوری شده
•  غذا های چرب یا غذا های سرخ شده
•  نشاسته ها، از جمله سیب زمینی و ذرت
•  کامبوچا (اگر دارای مقدار قند بالایی باشد)
•  سوی (سبوس یا چاشنی چینی یا ژاپنی که مرکب از لوبیای جوشانده و شیر و ... است)
•  کوینوآ

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می کنند که بیمارانی که بیماری کرون دارند یک رژیم غذایی بدون گلوتن را در نظر بگیرند. این پروتئین چسبنده که در گندم، جو و چاودار (گندم سیاه) وجود دارد می تواند برای هضم دشوار باشد و روده بزرگ را تحریک کند. همچنین می تواند توازن سالم میکرو فلورا در روده را از بین ببرد. این ایده خوبی است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در رابطه با کرون، کولیت، یا رژیم غذایی IBD  که مربوط به شخص شما باشد مشورت کنید. غذا هایی که برای برخی مفید هستند ممکن است اثرات نامطلوب بر روی دیگران داشته باشند.

علل بیماری کرون چیست؟
اعتقاد بر این است که بیماری کرون ناشی از عفونت باکتریایی است که باعث آسیب رساندن به روده می شود و نیز موجب ایجاد واکنش های خود ایمنی می شود. مشخص نیست که چه چیزی بیماری کرون را در هر فرد ایجاد می کند، اما شناخته شده است که یک ریشه ژنتیکی دارد: افرادی که سابقه خانوادگی در بیماری های گوارشی دارند بیشتر احتمال دارد که این بیماری را دریافت کنند. وضعیت های سلامتی مرتبط با ژنتیک، اغلب به وسیله «تعاملات ژن و محیط » ایجاد می شود. این بدان معنی است که حتی اگر ژن هایی که حامل یک بیماری یا وضعیت خاصی هستند را حمل می کنید، می توانید آن را با انتخاب شیوه زندگی، رژیم غذایی و آنچه که در محیط شما قرار دارد، عاجز کنید و در همان نقطه شروع، نگه دارید و اجازه رشد و فعالیت به آن ندهید.

محیط
سیگار کشیدن، دود های دست دوم، آلودگی هوا و سایر شرایط سمی ممکن است منجر به عدم تعادل باکتری سالم در روده و تضعیف سیستم ایمنی بدن شود. عناصر دیگری که می توانند به ایجاد بیماری یا زخم ها کمک کنند، عبارتند از: استفاده از آنتی بیوتیک ها به ویژه در سال اول کودکی، استفاده از دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و استفاده از قرص های ضد بارداری.

بهداشت
اثر بهداشت شخصی بر روی بیماری التهابی روده مطالعه و بررسی شده است تا معلوم شود آیا بیماری کرون را تحت تاثیر قرار می دهد یا خیر. فرضیه بهداشتی یک تئوری شایع است که کودکان را در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه با هم مقایسه می کند تا ببینند که آیا شیوه های بیش از حد بهداشتی، بر سیستم ایمنی تاثیر می گذارد یا نه. برخی از کارشناسان معتقدند که وقتی بدن در معرض باکتری های خاصی قرار نداشته باشد به خصوص هلیکوباکتر پیلوری، ویروس ها و سایر عوامل بیماری زا (پاتوژن ها) در دوران کودکی؛ باکتری های سالم روده ای می توانند تغییر کنند و سیستم ایمنی بدن را به طور مناسب رشد دهند. این وضعیت نامشخص، برای پیش گیری از بیماری های خود ایمنی مانند بیماری کرون، تئوریزه شده است. حتی بهداشت ضعیف دهان و دندان می تواند بر فلورای سالم در دهان به طور منفی تاثیر بگذارد و نشانه های بیماری التهابی روده را به راه بیندارد. تکرار یا افزایش مسائل مربوط به دندان پزشکی ممکن است در نتیجه IBD یا خود IBD یا تغییر و دگرگونی فلورای دهان باشد.

آپاندکتومی (برداشتن آپاندیس)
هیئت داوری هنوز بر روی این مسئله متمرکز است که آیا بیماری کرون توسط آپاندکتومی ایجاد می شود یا نه. حذف آپاندیس اغلب به عنوان عملی بی ضرر دیده می شود، اما از بین بردن آپاندیس ممکن است بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر بگذارد، زیرا به نظر می رسد که آپاندیس در به بلوغ رسیدن گلبول های سفید کمک می کند و باکتری های سالمی را که در روده زندگی می کنند افزایش دهد.
مطالعاتی انجام شده است برای بررسی اینکه آیا حذف آپاندیس به طور مستقیم بر علائم بیماری کرون تأثیر می گذارد یا باعث به راه افتادن آن علائم می شود. به نظر نمی رسد که آپاندیس یک ارگان بی فایده باشد، ممکن است حاوی مخازن باکتری های مفید باشد، و از بین بردن آن ممکن است پیامد هایی داشته باشد که ما به طور کامل درک نمی کنیم.

فشار و استرس
استرس به طور مستقیم بر عملکرد سیستم ایمنی تاثیر می گذارد. استرس مزمن ممکن است به مخاط روده صدمه بزند و علائم بیماری در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده را تشدید کند. افرادی که دارای بیماری کرون هستند، زمانی که نمی توانند سطح استرس خود را تحت کنترل بگیرند، ممکن است علائم شدیدی از بیماری خود را تجربه کنند –  اغلب، هر چه را که در حال حاضر در حال انجام دادن آن هستند مجبور می شوند با تحمیل و تحت فشار متوقف کنند. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون به روش های طبیعی و جامع برای کمک به کاهش استرس کمک می کنند، از جمله نگه داشتن مجله یا دست یابی به کسانی که همان درد و رنج را دارند. آروما تراپی با روغن های اساسی مانند اسطوخودوس و بابونه برای کاهش استرس و اثرات منفی آن، مفید تشخیص داده شده اند همانند ورزش، مدیتیشن و ماساژ که برای این کار مفید تشخیص داده شده اند.

تشخیص بیماری کرون
بیماری کرون معمولا توسط آندوسکوپی تشخیص داده می شود که در آن یک لوله باریک با نور و دوربین از طریق گلو و به داخل دستگاه گوارش یا از طریق مقعد به داخل روده وارد می شود؛ نوع دوم تشخیص، کولونوسکوپی نامیده می شود. در طی این روش یک نمونه بیوپسی (آزمایش میکروسکپی بافت زنده) یا نمونه از بافت گرفته می شود. آزمایش های استاندارد خون می توانند بیماری های خاصی را، غیر محتمل تشخیص بدهند و کنار بگذارند و پزشکان همچنین در مدفوع بیمار به دنبال خون می گردند.
بیشتر افراد مبتلا به این بیماری بین سنین 13 تا 30 سالگی، بیماریشان تشخیص داده می شود.

علائم بیماری کرون
افراد مبتلا به بیماری کرون علائمی مانند درد شکمی، گاز، التهاب، اسهال، کاهش وزن، کم خونی و زخم در دهان و زخم در ناحیه رکتوم (مقعد) را ابراز می کنند. احساس بی حالی و سنگینی و درد مداوم می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی افراد برای مشارکت در رویداد های اجتماعی و ادامه دادن به کار و وظیفه در طول روز، تاثیر بگذارد.

علائم دیگر عبارتند از تب و مخاط و خون در مدفوع. هنگامی که نیاز دارند تا از دستشویی استفاده کنند، نمی توانند منتظر بمانند و صبر کنند، مانند افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS). افرادی که به طور منظم علائم کرون را تجربه می کنند می گویند احساس می کنند که بین اتاق خواب و حمام به دام افتاده اند.
تفاوت بین بیماری کرون و کولیت زخمی
کولیت زخمی یکی دیگر از بیماری های التهابی روده ای است که تنها بر روی دیواره ها و شیار های درونی روده بزرگ ایجاد می شود، در حالی که کرون بر کلیه دستگاه گوارش شما از دهان تا مقعد تاثیر می گذارد.
 

آیا راه حل های طبیعی برای درمان بیماری کرون وجود دارد؟
علاوه بر پیروی از یک رژیم غذایی سالم، چندین روش کلی وجود دارد که ممکن است به کاهش علائم بیماری کرون کمک کند.

انتخاب شیوه زندگی
یوگا، طب سوزنی، مدیتیشن و استفاده از روغن های ضروری، بعضی از روش های کلیدی است که بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون استفاده می کنند تا به کاهش علائم آنها کمک کند. مکمل های پروبیوتیک اثر مثبتی بر علائم دارند زیرا پروبیوتیک قادر است روده را با باکتری های مفید و سالم پُر و انباشته کند. افرادی که تحت تأثیر بیماری کرون قرار دارند ممکن است قصد داشته باشند اهداف واقعی و بلند مدت و کوتاه مدتی را تعیین کنند تا بتوانند تمرکز کنند، کنترل کنند و در فکر و اندیشه غرق نشوند و فرو نروند. اگر علائم از کنترل خارج شوند این مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

مکمل های بهداشتی
در حالی که استفاده کردن از یک رژیم غذایی متعادل و مغذی همیشه بهترین راه برای به دست آوردن ویتامین ها و مواد معدنی است، افرادی که مبتلا به بیماری کرون هستند ممکن است مجبور باشند از مواد غذایی خاصی که باعث تخریب دستگاه گوارش می شوند دوری کنند و این کار باعث می شود آنها برخی مواد مغذی ضروری را از دست بدهند. مکمل ها می توانند به پُر کردن شکاف ایجاد شده در غذای مصرفی کمک کنند. اسید های چرب امگا 3 برای افراد مبتلا به کرون مفید هستند. مصرف مولتی ویتامینی که حاوی B-12 و B-9 (فولیک اسید)، و ویتامین D باشد بسیار مهم است. شما همچنین می توانید از این ویتامین ها به صورت جداگانه استفاده کنید. یک پروبیوتیک جامد، به خوبی با فشار های متعدد می تواند عملکرد توده های روده را بهینه کند.