دوره ی خشکی گاوهای شیری آبستن

جدول روبرو نیازهای روزانه غذایی یک گاو 500 کیلویی در سنین 8 ـ 5 سال در دوره ی خشکی را بسته به میزان برآورد شده تولید شیر در یک دوره شیردهی نشان می دهد .

نیازها	تولید شیر در یک دوره شیردهی ( kg)
	3000	4000	5000	6000
* واحد غذایی	7/7	8/8	9/9	5/11
انرژی قابل متالبولیسم ( mj)	89	105	116	132
ماده خشک ( kg)	11	11	6/11	1/12
پروتئین خام ( gr)	1310	1490	1675	1945
پروتئین قابل هضم ( gr)	850	970	1090	1265
سلولز خام ( gr)	2750	2640	2670	2260
نشاسته ( gr)	750	850	1175	1370
قند ( gr)	680	775	980	1140
چربی خام ( gr)	50	55	60	65
نمک طعام ( gr)	50	55	60	65
Ca( gr) کلسیم	80	90	95	105
P( gr) فسفر	45	50	55	60
منیزیم ( gr)	5/18	8/19	9/20	6/21
پتاسیم (gr)	62	66	70	81
گوگرد ( gr)	21	22	23	27
آهن (mg)	540	615	695	805
مس (mg)	75	90	100	115
روی (mg)	385	440	495	575
کبالت ( mg)	4/5	2/6	9/6	1/8
منگنز( mg)	385	440	495	575
ید ( mg)	4/5	2/6	9/6	1/8
کاروتن ( mg)	345	440	495	575
ویتامین D(IU 1000)	7/7	8/8	9/10	7/12
ویتامین E( mg)	310	350	395	460

ـ واحدی برای بیان ارزش غذایی یک ماده از لحاظ انرژی است . که در بعضی کشورهای ارو÷ایی رواج دارد و عبارت است از : مقدار چربی که در اثر مصرف یک کیلو یولاف اضافه جیره بالانس شده مانده نگهداری در بدن گاو نر بالغ ذخیره می شود .
ـ به طور متوسط به ازاء هر 100 کیلو وزن زنده می توان Kg 5/2 ـ 2 کاه به گاو خشک دارد . حداقل میزان خوراکهای خشبی در جیره گاو خشک kg 1 به ازاء 100 کیلو وزن زنده است .
ـ به گاوهای خشک نباید اوره و دیگر خوراکهای حاوی ازت غیر ÷روتئینی داد .
ـ مقدار سلولز در ماده خشک جیره 28 ـ 24 % می باشد .
ـ نسبت قند به ÷روتئین در جیره 1 ـ 8 % و نسبت قند به اضافه نشاسته به ÷روتئین قابل هضم باید 3/2 ـ 7/1 باشد .
ـ به گاوهای آبستن در دوره خشکی باید روزانه kg 5/1 ـ 1 سیلاژ ، kg 5/2 ـ 2 سیلوس به ازء هر 100 کیلووزن زنده خوراند . ضمن اینکه 2 هفته قبل از زایمان سیلوس و سناژ را باید به کلی از جیره حذف کرد .
ـ میزان کنسانتره در روز برای هر راس kgـ 2 ـ 5/1 است ( در صورتی که کیفیت غذاهای علوفه ای ÷ایین باشد ) در صورت بالا بودن کیفیت علوفه ، فقط در 2 هفته آخر دوره ی خشکی کنسانتره را جیره اضافه می کنند . بهترین کنسانتره برای گاوهای خشک ترکیبی از سبوس گندم ، کنجاله آفتابگرادان و یولاف است .
ـ مصرف کنجاله تخم ÷نبه در گاوهای خشک به کلی ممنوع است .
ـ علوفه باید حداقل 60 ـ 50 % ماده خشک جیره را تشکیل دهند . علوفه مناسب در این دوره شامل غلات و گلومیندها است . ضمن اینکه گلومیندها نباید بیشتر از 30 % ماده خشک علوفه را تشکیل دهند .
ـ طول گیاهان ( علوفه ) خرد شده نباید بیشتر از cm 5/3 ـ 3 باشد ، علوفه با این طول سبب می شوند شکمبه بهتر وظیفه هضمی خود را انجام دهد .
ـ علاوه بر سنگ نمک که باید به طور آزاد در اختیار دام باشد ، باید مقداری نمک هم به جیره اضافه کرد .
ـ کمبود منیرالها و ویتامینها در جیره را باید با مکملهای مربوطه جبران کرد . این امر خصوصاً در تغذیه زمستانی مصداق دارد .
ـ نسبت Ca به P را باید 1/2 ـ 5/1 نگاه داشت . این نسبت در جیره اهمیت بسیار دارد چرا که هم باعث جذب کامل این عناصر در بدن می شود و هم مانع از تب شیر می گردد .
ـ در دوره ی خشکی به دام خوراکهایی با کیفیت بالا دهید .
ـ در مورد تلیسه ها به این نکته توجه کنید که دام آبستن خود نیز در حال رشد است و مواد غذایی بیشتری باید به او برسد . یک تلیسه در دوران خشکی باید 600 ـ 550 گرم در شبانه روز وزن اضافه کند .

نتیجه گیری :

1 ـ خشک کردن گاو شیری آبستن امری الزامی است .
2 ـ مدیریت صحیح در دوران خشکی تعیین کننده میزان تولید شیر در دوره لاکتاسیون بعدی است .
3 ـ در دوره ی خشکی باید از جیره غذایی مخصوص این دوره استفاده کرد .
4 ـ قسمت عمده جیره گاوهای خشک را غذاهای غلوفه ای و خشبی تشکیل می دهند .
منبع:نشریه مکمل
/خ