پژوهش برای پژوهش
گسترش پژوهش آنگاه میتواند نویدبخش آیندهای درخشان برای جامعه باشد که پژوهشگران و مدیران پژوهش آن جامعه بتوانند از دام پژوهش برای پژوهش برهند و پژوهش را مسیری برای حل مسائل جامعه خویش ببینند.
تعداد کلمات 1200 زمان مطالعه 6 دقیقه
پژوهش چرا و چگونه
اینهمه نشان از رویکرد مبارک و ارجگذاری جمعی است به مهمترین، اساسیترین و بنیادیترین نیاز اجتماعی امروز و فردای ما. نیازی که برآورده شدن صحیحش ما را به اوج عزت خواهد رساند که «العلم سلطان من وجده صال به و من لم یجده صیل علیه»[1] و بیتوجهی به هدفی که باید برای رسیدن بدان پژوهش صورت گیرد ما را به حضیض ذلت خواهد کشاند که پژوهش موتور محرکه هر جامعهای است و سمتوسو و مقصد آن جامعه بدان وابسته است. اگر پژوهش در ایران با هدف انقلاب همراه گشت که افزایش قدرت سیاسی و اقتصادی قطعی است و اگرنه خود آفتی خواهد شد که انقلاب را از مسیر اصلیاش منحرف خواهد ساخت.
اگر همراه، همساز و هماهنگ با آهنگ پژوهش نیازهای جدی جامعه علمی و مردمان در چشمانداز قرار نگیرند پژوهش به بیراهه خواهد افتاد و از دامنگستری و پرتوافشانی بازخواهد ماند و در به حرکت درآوردن چرخهای جامعه نقشی نخواهد آفرید و کاری خواهد بود بیهوده و بیبازده. پژوهش و کندوکاو اگر شوری نیانگیزد، حرکتی نیافریند، جامه نو به تن جامعه نپوشاند، افقهای نویی نگشاید و همان راههای کهنه و بسیار رفته را بپیماید، ارکان جامعه بنیاد گشته بر چنین پژوهشی یکی پس از دیگری فرو خواهد ریخت.
پژوهش است که اندیشه نو را پدید میآورد و اندیشه نو است که جامعه را نو میسازد و میشکوفاند و اوج میدهد.[2] این اندیشه نو چیزی است که هرروز کمتر از دیروز میتوان در پژوهشگاهها و همایشهای ما سراغ آن را گرفت. امروزه گرچه پژوهش ارجمند است غ اما این پرسش که پژوهش برای چه سؤالی است که ارجی ندارد. درواقع میان هیاهوهای مختلف «پژوهش برای پژوهش» جوابی است که محترمانه از دادن آن اجتناب میشود. حتی آگاهانه مدیران پژوهش در کشور ما از جوابهایی چون فضیلت و فضل علم نیز دوری میگزینند؛ چراکه بهخوبی میدانند آنچه بهعنوان ماحصل یک سال کار پژوهشیشان ارائه میکنند نه علم است و نه کاربردی؛ تنها پژوهشی است که نیاز به این را که بگوییم «ما نیز هستیم» برآورده میکند.
در این مقاله به برخی آفتهایی خواهیم پرداخت که سعی در اجتناب از آنها میتوان راهگشای پژوهش مفید و کاربردی برای کشور باشد.
خرده گرایی تخصصی
العلم سلطان من وجده صال به و من لم یجده صیل علیهگرچه این رویکرد باعث افزایش تعداد مقالات پژوهشگر میشود؛ اما افق فکری او را محدود میسازد. این محدودیت مانع جدی بر سر راه اندیشههای نو بعد از مدت کوتاهی خواهد بود. پرداختن به مطالعات میانرشتهای و بها دادن به این مطالعات میتواند افق دید پژوهشگر را وسیعتر سازد و او را وادارد تا از بالا به موضوع تحقیق خویش نظر کند.[4] از چنین منظری است که پژوهشگر میتواند درباره اثر پژوهش خویش بر جامعه خود بیندیشد.
عدم تفکیک سطوح پژوهش
این درحالی است که مدیران پژوهش باید ترغیب شوند تا بخشی از وقت و هزینه را صرف پژوهشهای دست اول و نوآور کنند؛ پژوهشهایی که در صورت موفق بودن (نه تضمینی موفق بودن) زیربنای پژوهشهای بسیار دیگر را فراهم آورند و این تنها در صورتی معقول و مطلوب خواهد بود که رابطه پژوهش و صنعت، همینطور پژوهش و مدیریت رابطهای صحیح باشد. در شرایطی که دانشگاه ما با دانشگاههای کشورهای اروپایی و صنعت اروپا با دانشگاهش و صنعت ما با صنعت اروپا ارتباط دارد، مدیر پژوهش و پژوهشگری نیازی به نوآوری و اندیشههای نو ندارد. این صنعت است که برای حضور در بازار رقابتی محتاج اندیشه نو است؛ نه پژوهشکده و نه مدیر پژوهش.
تبیین و تعریف سطوح پژوهش آن هم در جای خود نه در مقام دادن امتیاز و اعتبار به پژوهشگران میتواند گامی مؤثر در جهتدهی پژوهش در کشور باشد.
بیتوجهی به اقدام پژوهی
پی نوشت
[1] نهجالبلاغه حکمت 660.
[2] سرمقاله مجله علمی-پژوهشی فقه، سال نهم، شماره سی ویکم و سی و دوم، ص 3-4.
[3] پژوهش و اینترنت، نیلو، دوکارتیگ، علیرضا طیب، اطلاعات سیاسی اقتصادی مهر و آبان 1381- شماره 181-182، ص 207.
[4] سیر تحول ازعلوم رشته ای تا علوم میان رشته ای و علوم یکپارچه، مهدی گلشنی، فلسفه علم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هشتم، شماره اول بهار و تابستان 1396، ص 78-77.
[5] پژوهش در عمل ، جان شوشتاک و رابرت مک براید، ترجمه: فاطمه محمد زاده و علی رضا شواخی، فصلنامه آموزه شماره 20، ص 32.
منابع
نهجالبلاغه.
سرمقاله مجله علمی-پژوهشی فقه، سال نهم، شماره سی ویکم و سی و دوم.
پژوهش و اینترنت، نیلو، دوکارتیگ، علیرضا طیب، اطلاعات سیاسی اقتصادی مهر و آبان 1381- شماره 181-182.
سیر تحول ازعلوم رشته ای تا علوم میان رشته ای و علوم یکپارچه، مهدی گلشنی، فلسفه علم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هشتم، شماره اول بهار و تابستان 1396.
پژوهش در عمل ، جان شوشتاک و رابرت مک براید، ترجمه: فاطمه محمد زاده و علی رضا شواخی، فصلنامه آموزه شماره 20.
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}