براندازي دولت‌ها توسط « بنياد ملي دموكراسي »
براندازي دولت‌ها توسط « بنياد ملي دموكراسي »
براندازي دولت‌ها توسط « بنياد ملي دموكراسي »
" تري ميسان " نويسنده فرانسوي و مدير پايگاه اينترنتي "ولترنت "، در مقاله‌اي به بررسي سازماني موسوم به "بنياد ملي دموكراسي " (NED) پرداخت كه در حقيقت يكي از پايگاه‌هاي حمايت از كودتاهاي مخملي مي‌باشد.
"جورج بوش "، طي سخنراني خود در بيستم ژانويه سال 2004، به صراحت اعلام كرد كه قصد دارد بودجه سازمان بنياد ملي دموكراسي و يا ان‌اي‌دي را تا دو برابر افزايش دهد و تاكيد كرد كه : " وظيفه جديد(ش) بر ارتقا و افزايش انتخابات‌هاي آزاد، تبادلات آزاد، آزادي مطبوعات و آزادي اتحاديه تجاري در خاورميانه، متمركز خواهد بود. "
اين گزارش مي‌افزايد: چنين گفته‌اي از جانب بوش براي كاخ سفيد بدين معناست كه آمريكا مي‌بايد عمليات‌هاي نظامي خود را در منطقه كامل كند و همزمان نيز مداخله خود در امور داخلي كشورهاي هدف را افزايش دهد.
تري ميسان مي‌نويسد: در اوايل دهه 80 ميلادي، "رونالد ريگان "، رييس‌جمهور وقت آمريكا اتحاديه شوروي را " امپراطوري شيطان " خواند و روش‌هاي جديدي براي مبارزه عليه اين امپراطوري تشريح كرد در واقع در اين زمان بود كه تلاش‌هاي شديد براي بي‌ثبات‌سازي از طريق بسيج " جامعه شهري "، نيز به اقدامات بازدارنده نظامي و ديپلماتيك عليه رژيم‌هاي هدف، اضافه شد.
اين گزارش مي‌افزايد: در عين حال پس از آنكه فعاليت‌هاي سري سازمان "سيا " توسط يك سلسله كميسيون‌هاي تحقيق، فاش شد و افكار عمومي نيز اين فعاليت‌هاي را محكوم كردند، شوراي امنيت ملي آمريكا تصميم گرفت تا فعاليت‌هاي خود را با تحت نام‌هاي ديگر و با روش‌هايي ادامه دهد كه ظاهر تميزتري داشته باشند،البته تمامي اين ساختار جديد نيز مي‌بايست با ايجاد يك مسير دودستگي به عنوان اصلاح سياسي، مورد حفاظت و حمايت قرار مي‌گرفت.
ميسان با اشاره به هويت قانوني بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: اين سازمان بطور رسمي از ششم نوامبر 1982 و به عنوان يك جامعه غيرانتفاعي ايجاد شد و اين درحالي است كه بودجه اين سازمان توسط كنگره و به عنوان بخشي از بودجه مصوب وزارت خارجه براي "آژانس توسعه بين‌المللي آمريكا " (USAID)، تامين مي‌شود.
در همين حال، ان‌اي‌دي براي آنكه خود را يك سازمان خصوصي جلوه دهد، بطور همزمان از سه جامعه مختلف نيز اعانه دريافت مي‌كند كه اين جوامع نيز بطور غير مستقيم از طريق قراردادهاي فدرال تامين مالي مي‌شوند.
اين جوامع سه‌گانه عبارتند از: "بنياد اسميت ريچاردسون " (Smith Richardson Foundation)، " بنياد جان ام‌اولين " (John M. Olin Foundation) و "بنياد ليند و هري برادلي " (Lynde and Harry Bradley Foundation).
ولترنت با اشاره به همكاري هيئت ملي دموكراسي با سيا مي‌نويسد: اغلب افراد مشهوري كه در عمليات‌هاي پنهاني سيا مشاركت داشته‌اند، عضو شوراي اجرايي و يا هيئت مديره، ان‌اي‌دي نيز بوده‌اند، از جمله اين افراد مي‌توان به " اوتو رايخ " ( Otto Reich)، " جان نگروپونت " (John Negroponte)، " هنري سينسنروس " (Henry Cinsneros) و " اليوت آبرامز " (Elliot Abrams) اشاره كرد.
اين گزارش مي‌افزايد: بطور جاري، بنياد ملي دموكراسي توسط " وين وبر " ( Vin Weber)، نماينده جمهوري‌خواه سابق ايالت "مينسوتا "، بنيانگذار جامعه شديدا محافظه‌كار " امپاور آمريكا " و مسئول حمايت‌هاي مالي ستاد تبليغاتي جورج بوش در سال 200، رهبري مي‌شود، در همين حال مدير اجرايي اين سازمان نيز " كار گشمن " (Carl Geshman)، مسئول سابق سوسيال دموكرات‌هاي آمريكا و يك تروتسكيست عضو نظام نو محافظه‌كاران، مي‌باشد.(1)
ميسان مي‌نويسد: به بيان ساده، بنياد ملي دموكراسي استمرار عمليات‌هاي پنهاني سيا مي‌باشد، در حقيقت به همين دليل است كه انگليس و استراليا نيز در توافقنامه‌اي كه روابط بين سرويس‌هاي سري نظامي آنها را تعيين مي‌كند، خود را در فعاليت‌هاي بنياد ملي دموكراسي شريك كرده‌اند.
اين گزارش در ادامه با بيان اين مطلب كه هدف و مرام اصلي بنياد ملي دموكراسي اين است كه " آنچه براي آمريكا خوب است براي تمام دنيا نيز خوب است. "، خاطرنشان مي‌سازد: اعتبارات بنياد ملي دموكراسي توسط يك شوراي اجرايي متشكل از نمايندگان حزب جمهوري‌خواه و دموكرات، اتاق بازرگاني آمريكا و اتحاديه بازرگاني AFL-CIO مديريت مي‌شود كه هر پيشنهادي نيز مي‌بايست براي اجرايي شدن دست‌كم نظر دو سوم اعضاي شوراي اجرايي را كسب كند.
ولترنت در تشريح چگونگي اختصاص اعتبار به بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: پس از آنكه وجه پيشنهادي براي تخصيص اعتبار تعيين شد، اين مبلغ به بنيادهايي ارسال مي‌شود كه توسط هر يك از اعضا اداره مي‌شوند.
ميسان در تشريح چگونگي عملكرد بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: بنياد ملي دموكراسي تعيين مي‌كند كه كدام كشورها مي‌بايست به عنوان هدف عمليات‌هاي اين سازمان انتخاب شوند، سپس اين هيئت با حمايت مالي و با استفاده از شركاي اجتماعي خود در جهت براندازي دولت‌هاي هدف تلاش خواهد كرد و پس از آن نيز افرادي كه به " منافع آمريكا " وابسته باشند، به قدرت خواهند رسيد.
نويسنده با بيان دلايل اوليه ايجاد بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: اين بنيادبراي مبارزه با كمونيسم بوجود آمد و دقيقا پس از فروپاشي اتحاديه شوروي بود كه بنياد ملي دموكراسي، وضعيت بهتري پيدا كرد.
در همين حال در حالي كه بنياد ملي دموكراسي تظاهر به تلاش براي ارتقاي دموكراسي مي‌كرد، در حقيقت كشورهاي هدف را تحت كنترل و اطاعت خود در مي‌آورد و منافع اين كشورها را نيز به منافع طبقه حاكم آمريكا تغيير مي‌داد.
گزارش ولترنت مي‌نويسد: بنياد ملي دموكراسي مسئول بحران‌هاي دموكراسي در سراسر جهان است زيرا اين هيئت بطور دائم اقدام به تحريف مكانيزم‌هاي بنيادي و يكسان‌سازي دموكراسي با يك " دولت خوب " مورد نظرش مي‌كرد.
اين گزارش حاكيست، استفاده بنياد ملي دموكراسي از بنيادهاي مختلفي با نظام‌هاي سياسي متفاوت موجب مي‌شود تا منبع مالي اصلي و چگونگي توزيع اين كمك‌هاي مالي از ديد افكار عمومي مخفي باشد.
در همين حال، كشورهاي زيادي بدون برانگيختن هيچ توجهي، از اين كمك‌هاي مالي بهره‌مند مي‌شوند حتي اگر افرادي كه در تخصيص اين كمك‌هاي مالي نقش داشتند به خوبي از هويت كانال‌هاي مرتبط، آگاه باشند.
1- " مركز آمريكايي اتحاد بين‌المللي كارگران " يا ACILS. اين مركز توسط " جان جي سويني " (John J. Sweeney) اداره مي‌شود كه همزمان دبيركل اتحاديه بازرگاني AFLC-CIOنيز مي‌باشد.
2- " مركز بين‌المللي اقتصاد آزاد " يا CIPE. به رياست " توماس جي دونهو "( Thomas J. Donohue) كه رياست اتاق بازرگاني آمريكا را نيز به عهده دارد.
3- "بنياد بين‌المللي جمهوري‌خواهان " يا IRI. كه سناتور " جان مك‌كين " در راس آن قرار دارد. كسي كه طي انتخابات اخير در برابر اوباما شكست خورد، او حامي اصلي كنگره جنگ جهاني عليه تروريسم است.
4- " بنياد ملي دموكراتيك در امور بين‌الملل " يا NDI كه " مادلين آلبرايت " وزير خارجه اسبق آمريكا، رياست آن را بر عهده دارد.
گزارش ولترنت در ادامه به چگونگي كاركرد بنيادهاي حامي بنياد ملي دموكراسي اشاره مي‌كند و مي‌نويسد: سيستم و اسلوب بنيادهاي حامي بنياد ملي دموكراسي از آنچه كه ايالات متحده در آلمان و در قالب يك ارتش اشغالگر انجام داد، الهام گرفته شده است بطوريكه " فريدريش ابرت استيفونگ " (Friedrich Ebert Stiftung)(2)، "فردريش نانمن استيفونگ " (Friedrich Naunmann Stiftung) (3)، " هانس سادال استيفونگ " (Hans Seidal Stiftung)(4) و " هانريش بوئل استيفونگ " (Heinrich Boell Stiftung) (5)به جاي بنيادهاي آلماني به عنوان انتقال دهندگان مالي در اين كشور فعاليت مي‌كردند.
بنابراين بنياد ملي دموكراسي با الهام‌گيري از اين شيوه عمل وابستگاني را در چندين كشور متحد، اعضاي ناتو و يا اعضاي سابق آنزوس (ANZUS) (6)پيدا كرد كه در ميان آنها مي‌توان به " بنياد وست‌مينستر براي دموكراسي "( Westminster Foundation for Democracy)، در انگليس، " مركز بين‌المللي حقوق بشر و توسعه دموكراتيك "( nternational Center for Human Rights and Democratic Development) در كانادا، " بنياد جين ژورس "( Fondation Jean Jaurès) و " بنياد رابرت شومن " (ndation Robert Schuman ) در فرانسه، " مركز بين‌المللي آزادي "( International Liberal Center) در سوئد و " بنياد آلفرد موزر " (Alfred Mozer Foundation) در هلند اشاره كرد.
ميسان در ادامه به افشاي برخي فعاليت‌هاي بنياد ملي دموكراسي اشاره مي‌كند: در بيستمين سالگرد بنياد ملي دموكراسي، اين سازمان ارزشيابي و بررسي را بر روي فعاليت‌هايش انجام داد كه در نتيجه آن مشخص شد كه اين سازمان بيش از 6000 جامعه و سازمان سياسي در سراسر جهان را تحت هدايت و حمايت مالي خود دارد.
بطوريكه اين سازمان اظهار مي‌كند: اتحاديه بازرگاني " سوليدارنوسك " در لهستان، " چارتر77 " در چك‌اسلواكي و " اوتپور " در صربستان را خود به تنهايي ايجاد كرده است، و در ايجاد "راديو بي29 " و روزنامه " اسلوبدجنج " در يوگوسلاوي سابق نيز نقش داشته است.
ميسان با اشاره به استفاده بنياد ملي دموكراسي از رسانه‌ها براي رسيدن به اهداف خود، بطور كنايه مي‌نويسد: همچنين اين سازمان در ايجاد چندين رسانه " مستقل "(!) در عراق " آزاد شده "(!) نيز نقش داشته است.
در راستاي بهره‌گيري بنياد ملي دموكراسي از رسانه‌ها، اين سازمان نشريه " ژورنال آو دموكراسي " را نيز منتشر مي‌كند كه در سراسر جهان توزيع مي‌شود، همچنين مجله " انكوينترو " ( به معني ديدار)، نيز همانند مجموعه‌اي از كتاب‌ها، بطور خاص براي كوبا منتشر مي‌شود.
در همين حال، بنياد ملي دموكراسي كنفرانس‌هايي را نيز با حمايت مالي حاميان روشنفكري (براي مثال " فرانسويس فورت "، تاريخ‌دان فرانسوي و "جين دنيل " رييس برخي مطبوعات فرانسوي)، برگزار مي‌كند.
اين گزارش مي‌افزايد: بنياد ملي دموكراسي همچنين در سراسر جهان و در تمامي مواردي كه مربوط به تمرين "دموكراسي " مي‌شود، اقدام به شكل دادن اتحاديه بازرگاني و شخصيت‌هاي برجسته سياسي مي‌كند.
ميسان در انتها در رابطه با بودجه بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: بطور رسمي بودجه بنياد ملي دموكراسي تنها به 50 ميليون دلار افزايش يافته است اما اين در حالي است كه تامين‌كنندگان مالي و اعانه دهندگان خارجي اين هيئت سالانه چند صد ميليون دلار به اين سازمان كمك مي‌كنند، مهم‌ترين اين تامين‌كنندگان مالي عبارتند از: وزارت خارجه آمريكا، وزارت خزانه‌داري آمريكا و سازمان سيا كه بطور محتاطانه كمك‌هاي خود را به بنياد ملي دموكراسي ارايه مي‌كند.
(2)بنياد فردريش ابرت كه در زبان آلماني " فردريش ابرت استيفونگ " گفته مي‌شود يكي از بزرگترين و قديمي‌ترين بنيادهاي وابسته به يك حزب سياسي در آلمان و قديمي‌ترين سازمان ارتقاي توانايي‌هاي فكري و شخصيتي دانشجويان است.
(3)يك بنياد آلماني در رابطه با سياست‌هاي ليبرال و وابسته به حزب دموكراتيك آزاد.
(4)يكي از بنيادهاي وابسته به احزاب سياسي در آلمان و يكي از شش سازمان غيرانتفاعي جمهوري فدرال آلمان فعال در زمينه آموزش‌هاي سياسي با ديدگاه مسيحي به انسان و ارزش‌هاي انساني و فعال در زمينه ارتقاي مشاركت شهروندان در دموكراسي.
(5)بنياد وابسته به حزب سبز آلمان. هدف اصلي اين بنياد حمايت از آموزش سياسي در آلمان و خارج از آلمان و ارتقاي فعالان اجتماعي-سياسي مي‌باشد.
(6) پيمان امنيتي ميان كشورهاي استراليا، نيوزيلند و ايالات متحده آمريكا كه به آنزوس معروف است. اين پيمان يك ائتلاف نظامي است كه استراليا و نيوزيلند و بطور مجزا استراليا و ايالات متحده را براي همكاري بر روي مسايل دفاعي حوزه اقيانوس آرام، به يكديگر پيوند مي‌دهد. به هر حال تا به امروز تمامي جنگ‌هاي رخ داده در هر منطقه به طريقي به اين پيمان ارتباط داده شده است.
منبع: خبرگزاری فارس
/خ
"جورج بوش "، طي سخنراني خود در بيستم ژانويه سال 2004، به صراحت اعلام كرد كه قصد دارد بودجه سازمان بنياد ملي دموكراسي و يا ان‌اي‌دي را تا دو برابر افزايش دهد و تاكيد كرد كه : " وظيفه جديد(ش) بر ارتقا و افزايش انتخابات‌هاي آزاد، تبادلات آزاد، آزادي مطبوعات و آزادي اتحاديه تجاري در خاورميانه، متمركز خواهد بود. "
اين گزارش مي‌افزايد: چنين گفته‌اي از جانب بوش براي كاخ سفيد بدين معناست كه آمريكا مي‌بايد عمليات‌هاي نظامي خود را در منطقه كامل كند و همزمان نيز مداخله خود در امور داخلي كشورهاي هدف را افزايش دهد.
تري ميسان مي‌نويسد: در اوايل دهه 80 ميلادي، "رونالد ريگان "، رييس‌جمهور وقت آمريكا اتحاديه شوروي را " امپراطوري شيطان " خواند و روش‌هاي جديدي براي مبارزه عليه اين امپراطوري تشريح كرد در واقع در اين زمان بود كه تلاش‌هاي شديد براي بي‌ثبات‌سازي از طريق بسيج " جامعه شهري "، نيز به اقدامات بازدارنده نظامي و ديپلماتيك عليه رژيم‌هاي هدف، اضافه شد.
اين گزارش مي‌افزايد: در عين حال پس از آنكه فعاليت‌هاي سري سازمان "سيا " توسط يك سلسله كميسيون‌هاي تحقيق، فاش شد و افكار عمومي نيز اين فعاليت‌هاي را محكوم كردند، شوراي امنيت ملي آمريكا تصميم گرفت تا فعاليت‌هاي خود را با تحت نام‌هاي ديگر و با روش‌هايي ادامه دهد كه ظاهر تميزتري داشته باشند،البته تمامي اين ساختار جديد نيز مي‌بايست با ايجاد يك مسير دودستگي به عنوان اصلاح سياسي، مورد حفاظت و حمايت قرار مي‌گرفت.
ميسان با اشاره به هويت قانوني بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: اين سازمان بطور رسمي از ششم نوامبر 1982 و به عنوان يك جامعه غيرانتفاعي ايجاد شد و اين درحالي است كه بودجه اين سازمان توسط كنگره و به عنوان بخشي از بودجه مصوب وزارت خارجه براي "آژانس توسعه بين‌المللي آمريكا " (USAID)، تامين مي‌شود.
در همين حال، ان‌اي‌دي براي آنكه خود را يك سازمان خصوصي جلوه دهد، بطور همزمان از سه جامعه مختلف نيز اعانه دريافت مي‌كند كه اين جوامع نيز بطور غير مستقيم از طريق قراردادهاي فدرال تامين مالي مي‌شوند.
اين جوامع سه‌گانه عبارتند از: "بنياد اسميت ريچاردسون " (Smith Richardson Foundation)، " بنياد جان ام‌اولين " (John M. Olin Foundation) و "بنياد ليند و هري برادلي " (Lynde and Harry Bradley Foundation).
ولترنت با اشاره به همكاري هيئت ملي دموكراسي با سيا مي‌نويسد: اغلب افراد مشهوري كه در عمليات‌هاي پنهاني سيا مشاركت داشته‌اند، عضو شوراي اجرايي و يا هيئت مديره، ان‌اي‌دي نيز بوده‌اند، از جمله اين افراد مي‌توان به " اوتو رايخ " ( Otto Reich)، " جان نگروپونت " (John Negroponte)، " هنري سينسنروس " (Henry Cinsneros) و " اليوت آبرامز " (Elliot Abrams) اشاره كرد.
اين گزارش مي‌افزايد: بطور جاري، بنياد ملي دموكراسي توسط " وين وبر " ( Vin Weber)، نماينده جمهوري‌خواه سابق ايالت "مينسوتا "، بنيانگذار جامعه شديدا محافظه‌كار " امپاور آمريكا " و مسئول حمايت‌هاي مالي ستاد تبليغاتي جورج بوش در سال 200، رهبري مي‌شود، در همين حال مدير اجرايي اين سازمان نيز " كار گشمن " (Carl Geshman)، مسئول سابق سوسيال دموكرات‌هاي آمريكا و يك تروتسكيست عضو نظام نو محافظه‌كاران، مي‌باشد.(1)
ميسان مي‌نويسد: به بيان ساده، بنياد ملي دموكراسي استمرار عمليات‌هاي پنهاني سيا مي‌باشد، در حقيقت به همين دليل است كه انگليس و استراليا نيز در توافقنامه‌اي كه روابط بين سرويس‌هاي سري نظامي آنها را تعيين مي‌كند، خود را در فعاليت‌هاي بنياد ملي دموكراسي شريك كرده‌اند.
اين گزارش در ادامه با بيان اين مطلب كه هدف و مرام اصلي بنياد ملي دموكراسي اين است كه " آنچه براي آمريكا خوب است براي تمام دنيا نيز خوب است. "، خاطرنشان مي‌سازد: اعتبارات بنياد ملي دموكراسي توسط يك شوراي اجرايي متشكل از نمايندگان حزب جمهوري‌خواه و دموكرات، اتاق بازرگاني آمريكا و اتحاديه بازرگاني AFL-CIO مديريت مي‌شود كه هر پيشنهادي نيز مي‌بايست براي اجرايي شدن دست‌كم نظر دو سوم اعضاي شوراي اجرايي را كسب كند.
ولترنت در تشريح چگونگي اختصاص اعتبار به بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: پس از آنكه وجه پيشنهادي براي تخصيص اعتبار تعيين شد، اين مبلغ به بنيادهايي ارسال مي‌شود كه توسط هر يك از اعضا اداره مي‌شوند.
ميسان در تشريح چگونگي عملكرد بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: بنياد ملي دموكراسي تعيين مي‌كند كه كدام كشورها مي‌بايست به عنوان هدف عمليات‌هاي اين سازمان انتخاب شوند، سپس اين هيئت با حمايت مالي و با استفاده از شركاي اجتماعي خود در جهت براندازي دولت‌هاي هدف تلاش خواهد كرد و پس از آن نيز افرادي كه به " منافع آمريكا " وابسته باشند، به قدرت خواهند رسيد.
نويسنده با بيان دلايل اوليه ايجاد بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: اين بنيادبراي مبارزه با كمونيسم بوجود آمد و دقيقا پس از فروپاشي اتحاديه شوروي بود كه بنياد ملي دموكراسي، وضعيت بهتري پيدا كرد.
در همين حال در حالي كه بنياد ملي دموكراسي تظاهر به تلاش براي ارتقاي دموكراسي مي‌كرد، در حقيقت كشورهاي هدف را تحت كنترل و اطاعت خود در مي‌آورد و منافع اين كشورها را نيز به منافع طبقه حاكم آمريكا تغيير مي‌داد.
گزارش ولترنت مي‌نويسد: بنياد ملي دموكراسي مسئول بحران‌هاي دموكراسي در سراسر جهان است زيرا اين هيئت بطور دائم اقدام به تحريف مكانيزم‌هاي بنيادي و يكسان‌سازي دموكراسي با يك " دولت خوب " مورد نظرش مي‌كرد.
اين گزارش حاكيست، استفاده بنياد ملي دموكراسي از بنيادهاي مختلفي با نظام‌هاي سياسي متفاوت موجب مي‌شود تا منبع مالي اصلي و چگونگي توزيع اين كمك‌هاي مالي از ديد افكار عمومي مخفي باشد.
در همين حال، كشورهاي زيادي بدون برانگيختن هيچ توجهي، از اين كمك‌هاي مالي بهره‌مند مي‌شوند حتي اگر افرادي كه در تخصيص اين كمك‌هاي مالي نقش داشتند به خوبي از هويت كانال‌هاي مرتبط، آگاه باشند.
1- " مركز آمريكايي اتحاد بين‌المللي كارگران " يا ACILS. اين مركز توسط " جان جي سويني " (John J. Sweeney) اداره مي‌شود كه همزمان دبيركل اتحاديه بازرگاني AFLC-CIOنيز مي‌باشد.
2- " مركز بين‌المللي اقتصاد آزاد " يا CIPE. به رياست " توماس جي دونهو "( Thomas J. Donohue) كه رياست اتاق بازرگاني آمريكا را نيز به عهده دارد.
3- "بنياد بين‌المللي جمهوري‌خواهان " يا IRI. كه سناتور " جان مك‌كين " در راس آن قرار دارد. كسي كه طي انتخابات اخير در برابر اوباما شكست خورد، او حامي اصلي كنگره جنگ جهاني عليه تروريسم است.
4- " بنياد ملي دموكراتيك در امور بين‌الملل " يا NDI كه " مادلين آلبرايت " وزير خارجه اسبق آمريكا، رياست آن را بر عهده دارد.
گزارش ولترنت در ادامه به چگونگي كاركرد بنيادهاي حامي بنياد ملي دموكراسي اشاره مي‌كند و مي‌نويسد: سيستم و اسلوب بنيادهاي حامي بنياد ملي دموكراسي از آنچه كه ايالات متحده در آلمان و در قالب يك ارتش اشغالگر انجام داد، الهام گرفته شده است بطوريكه " فريدريش ابرت استيفونگ " (Friedrich Ebert Stiftung)(2)، "فردريش نانمن استيفونگ " (Friedrich Naunmann Stiftung) (3)، " هانس سادال استيفونگ " (Hans Seidal Stiftung)(4) و " هانريش بوئل استيفونگ " (Heinrich Boell Stiftung) (5)به جاي بنيادهاي آلماني به عنوان انتقال دهندگان مالي در اين كشور فعاليت مي‌كردند.
بنابراين بنياد ملي دموكراسي با الهام‌گيري از اين شيوه عمل وابستگاني را در چندين كشور متحد، اعضاي ناتو و يا اعضاي سابق آنزوس (ANZUS) (6)پيدا كرد كه در ميان آنها مي‌توان به " بنياد وست‌مينستر براي دموكراسي "( Westminster Foundation for Democracy)، در انگليس، " مركز بين‌المللي حقوق بشر و توسعه دموكراتيك "( nternational Center for Human Rights and Democratic Development) در كانادا، " بنياد جين ژورس "( Fondation Jean Jaurès) و " بنياد رابرت شومن " (ndation Robert Schuman ) در فرانسه، " مركز بين‌المللي آزادي "( International Liberal Center) در سوئد و " بنياد آلفرد موزر " (Alfred Mozer Foundation) در هلند اشاره كرد.
ميسان در ادامه به افشاي برخي فعاليت‌هاي بنياد ملي دموكراسي اشاره مي‌كند: در بيستمين سالگرد بنياد ملي دموكراسي، اين سازمان ارزشيابي و بررسي را بر روي فعاليت‌هايش انجام داد كه در نتيجه آن مشخص شد كه اين سازمان بيش از 6000 جامعه و سازمان سياسي در سراسر جهان را تحت هدايت و حمايت مالي خود دارد.
بطوريكه اين سازمان اظهار مي‌كند: اتحاديه بازرگاني " سوليدارنوسك " در لهستان، " چارتر77 " در چك‌اسلواكي و " اوتپور " در صربستان را خود به تنهايي ايجاد كرده است، و در ايجاد "راديو بي29 " و روزنامه " اسلوبدجنج " در يوگوسلاوي سابق نيز نقش داشته است.
ميسان با اشاره به استفاده بنياد ملي دموكراسي از رسانه‌ها براي رسيدن به اهداف خود، بطور كنايه مي‌نويسد: همچنين اين سازمان در ايجاد چندين رسانه " مستقل "(!) در عراق " آزاد شده "(!) نيز نقش داشته است.
در راستاي بهره‌گيري بنياد ملي دموكراسي از رسانه‌ها، اين سازمان نشريه " ژورنال آو دموكراسي " را نيز منتشر مي‌كند كه در سراسر جهان توزيع مي‌شود، همچنين مجله " انكوينترو " ( به معني ديدار)، نيز همانند مجموعه‌اي از كتاب‌ها، بطور خاص براي كوبا منتشر مي‌شود.
در همين حال، بنياد ملي دموكراسي كنفرانس‌هايي را نيز با حمايت مالي حاميان روشنفكري (براي مثال " فرانسويس فورت "، تاريخ‌دان فرانسوي و "جين دنيل " رييس برخي مطبوعات فرانسوي)، برگزار مي‌كند.
اين گزارش مي‌افزايد: بنياد ملي دموكراسي همچنين در سراسر جهان و در تمامي مواردي كه مربوط به تمرين "دموكراسي " مي‌شود، اقدام به شكل دادن اتحاديه بازرگاني و شخصيت‌هاي برجسته سياسي مي‌كند.
ميسان در انتها در رابطه با بودجه بنياد ملي دموكراسي مي‌نويسد: بطور رسمي بودجه بنياد ملي دموكراسي تنها به 50 ميليون دلار افزايش يافته است اما اين در حالي است كه تامين‌كنندگان مالي و اعانه دهندگان خارجي اين هيئت سالانه چند صد ميليون دلار به اين سازمان كمك مي‌كنند، مهم‌ترين اين تامين‌كنندگان مالي عبارتند از: وزارت خارجه آمريكا، وزارت خزانه‌داري آمريكا و سازمان سيا كه بطور محتاطانه كمك‌هاي خود را به بنياد ملي دموكراسي ارايه مي‌كند.
توضيحات:
(2)بنياد فردريش ابرت كه در زبان آلماني " فردريش ابرت استيفونگ " گفته مي‌شود يكي از بزرگترين و قديمي‌ترين بنيادهاي وابسته به يك حزب سياسي در آلمان و قديمي‌ترين سازمان ارتقاي توانايي‌هاي فكري و شخصيتي دانشجويان است.
(3)يك بنياد آلماني در رابطه با سياست‌هاي ليبرال و وابسته به حزب دموكراتيك آزاد.
(4)يكي از بنيادهاي وابسته به احزاب سياسي در آلمان و يكي از شش سازمان غيرانتفاعي جمهوري فدرال آلمان فعال در زمينه آموزش‌هاي سياسي با ديدگاه مسيحي به انسان و ارزش‌هاي انساني و فعال در زمينه ارتقاي مشاركت شهروندان در دموكراسي.
(5)بنياد وابسته به حزب سبز آلمان. هدف اصلي اين بنياد حمايت از آموزش سياسي در آلمان و خارج از آلمان و ارتقاي فعالان اجتماعي-سياسي مي‌باشد.
(6) پيمان امنيتي ميان كشورهاي استراليا، نيوزيلند و ايالات متحده آمريكا كه به آنزوس معروف است. اين پيمان يك ائتلاف نظامي است كه استراليا و نيوزيلند و بطور مجزا استراليا و ايالات متحده را براي همكاري بر روي مسايل دفاعي حوزه اقيانوس آرام، به يكديگر پيوند مي‌دهد. به هر حال تا به امروز تمامي جنگ‌هاي رخ داده در هر منطقه به طريقي به اين پيمان ارتباط داده شده است.
منبع: خبرگزاری فارس
/خ
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}