معناي انتظار فرج

ترديدي نيست که انتظار ظهور و حکومت امام زمان (عجل الله التعالي فرجه الشريف)، از نظر اسلام فضيلت و ثواب هاي فراواني دارد، ولي بايد ديد معناي صحيح و واقعي انتظار فرج و ظهور چيست؟
مکتب انتظار فرج و ظهور، مکتب وسيع تربيتي و اصلاحي است. انساني که خود را منتظر حکومتي بداند که آن حکومت، هدفي جز برقراري عدل عمومي و اجراي دقيق تعاليم اسلامي ندارد، نمي تواند خودش فردي آلوده و ناپاک باشد. آيا مسلماني که ربا مي خورد يا به اموال و نواميس ديگران تجاوز مي کند، ممکن است خود را منتظر حکومتي بداند که در مبارزه با رباخواران و متجاوزان به اموال و نواميس مردم آشتي ناپذير است؟ اين انتظار است؟ نه چنين چيزي ممکن نيست؛ زيرا در اين صورت، فردي که خود را منتظر فرج مي نامد، درست مانند کسي است که با اضطراب و نگراني خاصي در خيابان به اين سو و آن سو مي نگرد و مي گويد «در انتظار آمدن ميهماني عزيز هستم»، در حالي که براي پذيرايي از آن ميهمان آمادگي ندارد. نه غذايي تهيه کرده و نه خانه را براي پذيرايي از ميهمان آماده ساخته است. درباره چنين فردي بايد گفت که او منتظر واقعي نيست.
فردي که به معناي واقعي کلمه در انتظار ظهور امام زمان (عجل الله التعالي فرجه الشريف) باشد، بايد خود را با برنامه انساني و نظام آسماني که در حکومت آن حضرت وجود دارد، تطبيق دهد. با اين حساب، يک مسلمان منتظر فرج، از هر نظر ايده آل و شايسته خواهد بود.
تنها چنين مسلماناني، منتظر فرج و ظهور امام زمان (عجل الله التعالي فرجه الشريف) هستند. اينانند کساني که امام صادق (عليه السلام) درباره آنها فرمود: «فردي که منتظر ظهور امام دوازدهم (عجل الله التعالي فرجه الشريف) باشد و در آن حال بميرد، مانند کسي است که در خيمه آن بزرگوار به سر مي برد».
درباره چنين کساني است که پيامبر بزرگ اسلام(صلي الله عليه و اله و سلم) فرمود: «بهترين عمل براي امت من، انتظار فرج است».
در حقيقت، بيهوده مي پندارند که منتظرند؛ کساني که به انواع گناه و ناپاکي و ده ها گونه ستم و بيدادگري آلوده اند و با اين حال تصور مي کنند در انتظار فرج به سر مي برند و در صف منتظران ظهور امام زمان (عجل الله التعالي فرجه الشريف) قرار دارند.
منبع: اشارات، شماره 123