تواضع در پوشش

تواضع در جامه

و از امام ششم (علیه السلام): حضرت زین العابدین (علیه السلام) با جامه ای نیکو و عالی از خانه بیرون شد، و با عجله برگشت و فرمود: ای کنیزک! جامه همیشگی و کهنه ام را بیاور که با این جامه که راه رفتم گویا علی بن الحسین پیشین نیستم، و با تاءنی و آرام راه می رفت، تو گویی مرغ بر سرش نشسته، و شانه ها به چپ و راست حرکت نمی داد.
و از آن حضرت: بدن انسان چون جامه نرم پوشد به طغیان آید.

از حسن صیقل: حضرت صادق (علیه السلام): پیراهن امیر مؤمنان را به ما نشان داد و آن پیراهنی بود که در آن شهید شد، طولش 12 وجب و عرضش سه وجب و آستین ها سه وجب بود.

از امام پنجم (علیه السلام): صاحب شما (گویا مراد علی (علیه السلام)) است دو جامه سنبلانی (سنبلان نام محلی است ) می خرید، و غلام خود را مخیر می فرمود: که هر کدام را بخواهد بردارد، و خود دیگری را می پوشید، و اگر از کف دست و انگشتانش بلندتر بود، می برید.

از زراره از امام باقر (علیه السلام) شنیدم: علی (علیه السلام) در عراق پیراهن سنبلانی و خشن خرید، به چهار درهم (قران ) و بلندی آستین ها را از سرانگشتها برید، و پیراهن تا نصف ساق پایش بود، چون پوشید خداوند را حمد و ثنا گفت، بعد فرمود: می خواهید جامه علی (علیه السلام) را به شما نشان دهم؟ گفتم: آری، پس فرمود آوردند، آستین آن را سه وجب و عرضش سه وجب و طولش شش وجب بود.

از اصبغ بن نباته: با حضرت علی (علیه السلام) بیرون شدیم تا به خرما فروشان رسیدیم، فرمود: سبدهای خرما را سرهم نچینید، از آنجا گذشت تا به بازار گوشت فروشان رسیدیم، فرمود: در گوشت ها ظاهر سازی نکنید، از آنجا گذشت، تابه بازار ماهی فروشان رسیدیم، فرمود: جری و مارماهی و ماهی که در آب مرده باشد نفروشید، از آنجا گذشت تا به بزازها رسیدیم، حضرت با مردی قیمت دو جامه را طی کرد و قنبر همراهش بود، بعد فرمود: دو جامه به من بده، مرد گفت: از آنچه دارم یا امیر المؤمنین، (امام چون متوجه شدن او را می شناسد) از وی گذشت تا به جوانکی رسید، فرمود: دو جامه به من بده و با جوان چانه زد تا قیمت را پایین آورد و بر هفت درهم تفاهم کردند، جامه ای به چهار درهم را گرفت، و او سه درهمی را پوشید، و فرمود: ((سپاس خدایی را که به من جامه ای داد که عورتم را بپوشم و خود را به وسیله آن در بین مردم بیارایم )) بعد به مسجد آمد و زمینی پوشیده از ریگ پیدا کرد، و بر آن دراز کشید، پدر جوانک (فروشند) بیامد، و گفت: پسرم تو را نشناخت، و این دو درهم سود جامه هاست بگیرید. حضرت فرمود: نخواهم گرفت، ما با هم چانه زدیم و به این قیمت رضا دادیم.

از ابی مسعده نقل است: علی (علیه السلام) را دیدم که از قصر حکومتی بیرون آمد، من به او نزدیک شدم و سلام کردم، دستش را بر دستم گذارد، بعد رفت به دار فرات رسید و پیراهنی خرید، به سه درهم و پوشید.

از وشیکه روایت است که گفت: علی (علیه السلام) را دیدم شلواری پوشیده که قسمت بالای آن تا بالای ناف و پاچه ها تا نصف ساق پا می رسید و دره ای به دست داشت و دور بازار می گشت و می فرمود: ((از خدا بترسید، و پیمانه ها را پر کنید. . . تو گویی معلم کودکان است. ))

از مجمع نقل است که: علی (علیه السلام) شمشیرش را بیرون آورد، و فرمود: چه کسی شمشیرم را گرو می گیرد که اگر پیراهنی می داشتم آن را گرو نمی دادم و آن را به سه درهم گرو داد و بدان پول پیراهنی خرید، که آستین آن تا نصف ساق دستش بود و طول آن تا نصف ساق پا.

از عبد الله بن ابی الهذیل: علی (علیه السلام) را دیدم که پیراهنی به تن داشت که وقتی آستین هایش را پایین می کشید تا سرانگشتهایش می رسید، و چون ول می کرد تا ساعد بالا می رفت.

از ابی اشعث العبدی از پدرش گوید: علی (علیه السلام) را دیدم که در روز جمعه در فرات غسل می کند، بعد جامه ای کرباس به سه درهم خرید، و با آن نماز جمعه خواند و گریبانش دوخته نبود.

از حضرت صادق (علیه السلام) برای علی (علیه السلام) دیناری آوردند، حضرت سه جامه به یک دینار خرید، یکی پیراهنی که تا بالای غوزک پا بود و شلواری که تا نصف ساق پایش می رسید و ردائی که از جلو تا پستانها و از پشت تا الیه می پوشید، حضرت آنها را به تن کرد و دست به آسمان برداشت، و بر آن شکر می کرد تا به منزل رسید و فرمود: این جامه ای است که شایسته پوشیدن است، ولی امروز نمی توان پوشید که به پوشنده می گویند دیوانه است، و یا می گویند ریاکار می باشد، ولی چون قائم ما قیام کند، لباس این خواهد بود.

از هشام بن سالم: از امام ششم (علیه السلام): چون به وادی مکه رسیدید جامه های کهنه بپوشید یا جامه های خشن به تن کنید که هیچ کس به وادی مکه نرسید که دلش خالی از تکبر باشد جز این که خدا او را بیامرزد.
عبد الله بن یعفور پرسید: حد تکبر چیست؟ امام فرمود: انسان چون جامه خوبی بپوشد خود را ورانداز کند و دوست بدارد که همه او را نگاه کنند. و بعد فرمود: ((بل الانسان علی نفسه بصیره ))، آدمی نسبت به حال درونی خود بینا است )).

از امام صادق (علیه السلام) روایت است: پدرم دو جامه خشن داشت که در آنها نماز می خواند و در موقع حاجت خواستن از خدا آنها را می پوشید و حاجت خود را از خدا طلب می کرد.

منبع : حوزه نت