بیماری صرع بیماری است که در آن سیستم عصبی مرکزی دچار اختلال و فعالیت مغز غیر طبیعی می‌شود. در واقع فعالیت سلول‌های عصبی موجود در مغز مختل شده و به تشنج کشیده می‌شود. بیماری صرع انواع، علائم و شدت‌های متفاوت و همچنین راه‌های درمان متفاوتی دارد. در این مقاله قصد داریم راه‌های درمان بیماری صرع را برشمرده و بررسی کنیم. با ما همراه باشید.
 

درمان بیماری صرع

ابتدا باید اشاره کرد که بیماری صرع از آن دسته بیماری‌هاست که به طور کلی قابل درمان نیست، اما تشنج آن می‌تواند قابل کنترل باشد. کنترل این بیماری تا حد زیادی از تاثیر آن بر فعالیت‌ها و زندگی روزانه فرد جلوگیری می کند. راه‌های کنترل تشنج بیماری صرع در زیر آورده شده است.


 

۱- استفاده از دارو‌ها

دارو‌های ضد صرع یا AEDs‌ها فعالیت الکتریکی مغز را که باعث تشنج می‌شود، کنترل می‌کنند. در صورتی که این دارو‌ها به صورت منظم و در ساعات مشخصی در روز مصرف شوند می‌توانند بهترین نتیجه را داشته باشند. طبق آمار گرفته شده حدود هفتاد درصد از افرادی که از این دارو‌ها استفاده می‌کنند تشنج را به طور کلی تحت کنترل درآورده اند. اما باید بدانید که این دارو‌ها نمی‌توانند صرع را درمان کنند و یا نمی‌توانند هنگام روی دادن تشنج جلوی بروز آن را بگیرند. هدفی که در استفاده از این دارو‌ها دنبال می‌شود، استفاده از کمترین مقدار و تعداد دارو‌های ضد صرع با کمترین اثرات جانبی برای متوقف کردن تمام تشنج‌هاست.
 
هنگام درمان بیماری صرع با دارو، پزشک ابتدا از یک داروی ضد صرع و در کمترین مقدار شروع به درمان می‌کند و به تدریج و تا زمان رسیدن به کنترل تشنج‌ها در بیمار مقدار آن را بالا می‌برد. در صورتی که این دارو جواب ندهد و با مصرف آن تشنج‌های فرد کنترل نشود، یک داروی ضد صرع جدید اضافه می‌شود و داروی قدیمی به آرامی کنار گذاشته می‌شود.

در صورتی که یک دارو برای کنترل تشنج در بیمار کافی نباشد پزشک داروی دیگری نیز اضافه می‌کند و بیمار برای کنترل تشنج خود دو نوع داروی ضد صرع را در روز مصرف می‌کند. اما باید توجه کرد زمانی که داروی ضد صرع برای یک بیمار مشخص شد و تشنج‌ها را در او کنترل کرد، بایستی همان نسخه را مورد استفاده قرار دهد، زیرا برخی از دارو‌های ضد صرع نسخه‌ی عمومی متفاوتی دارند و دارو‌های ضد صرع با نسخه‌های مختلف ممکن است دارای اختلاف کمی با هم بوده و همین اختلاف در کنترل بیماری صرع تاثیر داشته باشد. در صورت کنترل نشدن تشنج‌ها با مصرف دارو‌ها راه‌های درمان دیگری نیز وجود دارد.
 

۲- درمان صرع با رژیم غذایی کتوژنیک

رژیم غذایی کتوژنیک از دهه‌ی ۱۹۲۰ برای درمان بیماری صرع مورد استفاده قرار گرفته است. در این رژیم چربی بالا، کربوهیدرات پایین و پروتئین کنترل شده است. این رژیم زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که حداقل دو دارو توسط پزشک تجویز شده و نتیجه نداده باشند. استفاده از این روش همچنین درمانی مناسب برای کودکان مبتلا به صرع است که کنترل صرع در آن‌ها به وسیله دارو‌ها امکان پذیر نبوده و دشوار است.

همانطور که می‌دانید بدن برای تامین انرژی خود از گلوکز حاصل از کربوهیدرات‌ها استفاده می‌کند. در صورتی که بدن از چربی‌ها برای تامین انرژی استفاده کند مواد شیمیایی در بدن تولید می‌شوند که کتون نام دارند. با داشتن این رژیم غذایی ماده دیگری به نام دکانوئیک اسید در بدن تولید می‌شود که نقش بسزایی در کاهش تشنج دارد. همچنین این رژیم می‌تواند باعث کاهش تعداد یا شدت تشنج‌ها شود.


 

۳- تحریک کردن اعصاب واگ

این روش درمانی برای افرادی مورد استفاده قرار می‌گیرد که توسط دارو‌ها درمان نشوند. اعصاب واگ یک جفت عصب است که از مغز شروع شده و در تمام بدن ادامه پیدا می‌کند. وظیفه آن‌ها تبادل اطلاعات بین مغز و بدن است. در این روش درمان بیماری صرع، یک محرک یا ضربان ساز در قسمت بالای قفسه سینه و به صورت زیر پوستی قرار داده می‌شود و به وسیله یک سیم در سمت چپ گردن به عصب واگ وصل می‌گردد. این محرک با فرستادن تحریکات الکتریکی منظم و ملایم به عصب واگ، فعالیت الکتریکی نامنظمی که در مغز ساطع شده و باعث تشنج می‌شود را آرام می‌کند.

این روش می‌تواند تعداد، مدت زمان و شدت تشنج‌ها را پایین بیاورد. این روش نیز درمانی برای توقف کامل تشنج‌ها به حساب نمی‌آید و ممکن است تا زمان مشاهده تاثیر آن بر تشنج‌ها دو سال طول بکشد.
 

۴- درمان بیماری صرع با جراحی

جراحی که برای توقف تشنج‌های ناشی از بیماری صرع یا کاهش آن‌ها انجام می‌شود یکی از انواع جراحی‌های مغز به شمار می‌رود. جراحی صرع انواع مختلفی دارد. یک نوع این جراحی‌ها به این صورت است که قسمت خاصی از مغز که تصور می‌شود مسبب بروز تشنج‌هاست، حذف می‌شود. در نوع دیگر، ارتباط آن بخش‌هایی از مغز که باعث بروز تشنج می‌شوند را از سایر قسمت‌های مغز جدا می‌کنند. برای پیدا کردن این نقاط قبل از عمل از فرد آزمایش‌هایی از جمله اسکن MRI، الکتروانسفالوگرافی (EEG) و دور سنجی ویدئویی گرفته می‌شود. این روش در برخی افراد شدت تشنج‌ها را کاهش می‌دهد و در برخی دیگر تعداد آن‌ها را کم می‌کند.
 

۵- تحریک مغز به صورت عمیق

در این روش با کاشت الکترود‌هایی در قسمت‌های مختلف مغز انجام می‌دهند و وارد کردن ضربان‌های الکتریکی کوچک و منظم با این مناطق، به تحریک مغز به صورت عمیق می‌پردازند. این روش درمان بیماری صرع برای افرادی است که در آن‌ها بیماری صرع به سختی درمان می‌شود و یا افرادی که نمی‌توانند جراحی صرع را برای درمان خود انجام دهند. این روش در برخی افراد به کاهش تعداد تشنج‌ها می‌انجامد و در برخی افراد تاثیری ندارد. همچنین مانند روش عصب واگ دو سال طول می‌کشد که نتایج قابل مشاهده باشند.
 

سخن آخر

افراد مبتلا به بیماری صرع در سراسر جهان به ۶۰ میلیون نفر می‌رسند. بیماری صرع در مردان نسبت به زنان شایع‌تر است. بیماری صرع خفیف یا شدید ممکن است در اثر جراحت مغزی یا عفونت پدید آید یا دلیل ژنتیکی داشته باشد. اما علت بیماری صرع در ۷۰ درصد بیماران ناشناخته است. بیماری صرع در هر سنی می‌تواند بروز کند.


منبع: سایت ستاره