از ساسی مانکن تا جنتلمن های واقعی

بعد از پیدایش انقلاب اسلامی جبهه معاند و استکباری تمام عناصر خود را در اتاق های فکر و مهندسی جنگ به کار بست تا اینکه بتواند از هر راه و روشی انقلاب اسلامی را با چالش و بن بست جدی مواجه کند، گاهی در مواجه نظامی، گاهی در فشار و تحریم همه جانبه اقتصادی و مالی و یک بار هم در یک ناتوی ناجوانمردانه فرهنگی و اجتماعی، در بین تمام گزینه های روی میز جبهه غربی آمریکایی به نظر می رسد دامنه قدرت و ضریب تخریب ناتوی فرهنگی را از همه مؤثر تر پیش بینی کرده است. 

در دوران جنگ سرد سران استکبار و ایادی کفر تمام قدرت و نیروی خود را در قالب یک ناتوی تمام عیار فرهنگی و اجتماعی علیه ایران اسلامی به کار بسته اند، کشورهای استکباری تمام تلاش خود را مبذول داشته اند تا اینکه شاید بتواند در قالب برنامه هایی همچون اسناد 2030، فرهنگی غربی آمریکایی را در سرزمین مقدس ایران اسلامی پیاده نمایند. آنها برای دست یابی به اهداف شوم و شیطانی خود از به کار گیری هیچ ترفند و حیله ای خودداری نکرده اند، گاهی با به کارگرفتن آدم های خود فروخته ای همچون مسیح علی نژاد و یا با فراگیر کردن آهنگ های مبتذل و غیر اسلامی غرب زده های خارج نشینی همچون ساسی مانکن و یا با سناریویی از پیش طراحی شده یک مشت زن لجام گسیخته به نام صدف خادم، ودر یک تبلیغات گسترده رسانه ای سعی در حمله علیه فرهنگ و آداب و رسوم دینی و اجتماعی ایران می کنند،  ولی آنها غافل از این هستند که اهل این سرزمین زیر بیرق اهل بیت(علیه السلام) پرورش یافته اند و همیشه آمادگی هر گونه حمله را دارند.

جوان های مؤمن انقلابی به درستی جنتلمن های واقعی انقلاب اسلامی هستند، جنتلمن های دهه هشتاد و نود یکی از پر امید ترین نسل های ایران اسلامی هستند، که همواره مقام معظم رهبری با نگاهی امیدوارنه به آنها نگاه کرده اند؛ چرا که اکثر آنها زیر چتر فرهنگ قرآن و اهل بیت رشد و تعالی یافته اند. مقام معظم رهبری عبارتی امید بخش نسبت به نسل جوان بیان داشتند: «من به‌هیچ‌وجه حرف ها و تحلیل هاى کسانى را که گاهى در برخى از مطبوعات یا رسانه‌ها از انحراف نسل جوان سخن مى‌گویند قبول نمى‌کنم. این‌طور نیست.»[1]
اشعار و ترانه های افراد منفوری همچون ساسی مانکن ریشه در بی حیایی و بی غیرتی دارد، که دیگران را نیز به این رذایل غیر اخلاقی تشویق می کند، رفتار زشت و نا مبارکی که ریشه در بی ایمانی دارد؛ کما اینکه در منابع روایی از امام صادق(علیه السلام) این چنین نقل شده است:  «لَا إِیمَانَ لِمَنْ لَا حَیَاءَ لَه‏؛[3]ایمان ندارد کسی که حیا ندارد.»

دانش آموزان جوان و نوجوان مؤمن انقلابی جنتلمن هایی آگاه و با بصیرتی هستند که به خوبی به هنجارها و ناهنجارهای دینی و اجتماعی آگاهی دارند و هیچ گاه به خود اجازه نمی دهند که خطوط قرمز اخلاقی و دینی را زیر پا نهند و خود را وارد در مناطق ممنوعه نمایند. جوان مؤمن انقلابی تمام سعی خود را مبذول می دارد که مصداقی از این آیه شریف باشد: «إِنَّهُمْ فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَ زِدْناهُمْ هُدىً وَ رَبَطْنا عَلى‏ قُلُوبِهِمْ إِذْ قامُوا فَقالُوا رَبُّنا رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَا مِنْ دُونِهِ إِلهاً لَقَدْ قُلْنا إِذاً شَطَطاً؛[2] آنها جوانانى بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند، و ما بر هدایتشان افزودیم.و دلهایشان را محکم ساختیم در آن موقع که قیام کردند و گفتند: «پروردگار ما، پروردگار آسمان ها و زمین است؛ هرگز غیر او معبودى را نمى‏خوانیم؛ که اگر چنین کنیم، سخنى بگزاف گفته ‏ایم.» متأسفانه برخی افراد با دیدن چند صحنه کوچک از رقص و پای کوبی جوانان در مدارس به راحتی به خود جرأت می دهند که جمع کثیری از دانش آموزان را فاقد هوشیاری و بصیرت معرفی کنند و معدود رفتارهای ناهنجار اجتماعی را به تمام قشر نوجوان و جوانان سرایت دهند.
 

اشعار و ترانه های افراد منفوری همچون ساسی مانکن ریشه در بی حیایی و بی غیرتی دارد، که دیگران را نیز به این رذایل غیر اخلاقی تشویق می کند، رفتار زشت و نا مبارکی که ریشه در بی ایمانی دارد؛ کما اینکه در منابع روایی از امام صادق(علیه السلام) این چنین نقل شده است:  «لَا إِیمَانَ لِمَنْ لَا حَیَاءَ لَه‏؛[3]ایمان ندارد کسی که حیا ندارد.» این در حالی است که جنتلمن های واقعی و انقلابی انس عجیبی با حیا و غیرت دارند، حیای آنها ریشه در مکتب اهل بیت(علیهم السلام) دارد، جوان و نوجوان مؤمن و انقلابی به خود اجازه نمی دهد، خود را سکسی خطاب کند و رفتاری دور از اخلاق از زبانش خارج شود، دانش آموزان دختر این مرز و بوم اسوه خود را الگوهای قرآنی قرار داده که در ارتباط با نامحرم با تمام حجب و حیا در زمین گام بر می دارند: «فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشی‏ عَلَى اسْتِحْیاءٍ؛[4]ناگهان یکى از آن دو (زن) به سراغ او آمد در حالى که با نهایت حیا گام برمى ‏داشت.»
 

بر خلاف خود فروخته های آمریکا نشینی همچون ساسی مانکن که فریفته زرق و برق زندگی لاکچری آمریکایی شده اند، و با ترانه ساسی مانکن به جنگ با فرهنگ دینی و اسلامی شتافته اند، جنتلمن های مؤمن و انقلابی در کنار تلاش برای موفقیت در دنیا، آخرت نگر می باشند، آنها به خوبی این آیه شریف قرآن را سرلوحه برنامه زندگی مادی و معنوی خود قرار داده که باری تعالی می فرماید: «وَ اتَّبِعْ سَبیلَ مَنْ أَنابَ إِلَیَّ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ؛[5]و از راه کسانى پیروى کن که توبه‏ کنان به سوى من آمده ‏اند؛ سپس بازگشت همه شما به سوى من است و من شما را از آنچه عمل مى‏ کردید آگاه مى‏کنم.» یاد مرگ و توجه به آخرت در توصیه امام علی(علیه السلام) به جوانش امام حسن(علیه السلام) نیز نمودار است[6]«فرزندم بدان که تو برای آخرت آفریده شده ای نه برای دنیا در سرایی هستی که باید از آن رخت بربندی... تنها روزی چند در این دنیا خواهی زیست، راه تو راه آخرت است و تو شکار مرگ هستی فرزندم مرگ را فراوان یاد کن و هجوم ناگهانی آن را به خاطر داشته باش و در اندیشه پیشامدهای پس از مرگ باش تا چون مرگ به سراغت آید مهیای آن شده، کمر خود را بسته باشی به گونه ای که فرا رسیدنش به ناگهانی مغلوبت نسازد...»[7]
 

برخلاف رویکرد افرادی که تمام دنیای آنان غرق شدن در لهو و لعب خلاصه شده جوانان جنتلمن انقلابی وظیفه اصلی و دینی خود را دانشجویی و تلاش در مسیر کسب دانش می دانند، این کلام وحی است که در توصیف دانش می فرماید: «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ؛[8]خداوند کسانى را که ایمان آورده‏ اند و کسانى را که علم به آنان داده شده درجات عظیمى مى‏ بخشد؛ و خداوند به آنچه انجام مى‏ دهید آگاه است!» گرچه آیه در مورد خاصى نازل شده، ولى با این حال مفهوم عامى دارد و نشان مى‏دهد آنچه مقام آدمى را نزد خدا بالا مى‏برد، دو چیز است: 1- ایمان‏ 2- علم. مى‏دانیم مقام«شهید»در اسلام والاترین مقام است[9]، در عین حال در حدیثى از پیامبر اکرم ص مى ‏خوانیم: «عالم یک درجه از شهید بالاتر است، و شهید یک درجه از عابد ... و برترى عالم بر سایر مردم مانند برترى من بر کوچکترین آنها است.»[10]


پی نوشت:
[1]. بیانات در دیدار جمعی از دانش‌آموزان 26/۰۶/۱۳۸۲.
[2]. سوره کهف: آیه 13و 14.
[3]. کافی (ط - الإسلامیة) ج‏2، ص106 ، ح5.
[4]. قصص؛ آیه 25.
[5]. لقمان، قصص آیه 15.
[6]. محمد باقر پورامینی، سیمای قرآنی جوان، ص132.
[7]. نهج البلاغه، نامه 31.
[8]. مجادله: آیه 11.
[9]. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏23، ص443.
[10]. مجمع البیان: ج 9 ص 253.