در نظام جمهورى اسلامى، هیچ‏کس نباید از جاده‏ ى تقواى مناسب با شأن خودش، خارج بشود. تقوایى که براى مسؤولیت فعلى من لازم است - که من واقعاً باید به خاطر ضعف ها و روسیاهی هاى فراوان خودم، به خدا پناه ببرم - با تقواى فلان برادرى که فرمانده‏ ى یک گردان سپاه است، فرق مى ‏کند. او در همان حد تقواى خودش باید رعایت بکند. اگر رعایت نکرد، زیردستش مى ‏تواند مطمئن باشد که فرماندهى او، ادامه پیدا نخواهد کرد. و به همین ترتیب، تا به بالا و به خود این‏جایى که من نشسته ‏ام، برسد. اگر تخلفى انجام بگیرد، بدون این‏که کسى بخواهد دخالتى بکند، خودبه‏ خود آن توانایی هایى که خداى متعال داده، مثل برف، زیر خورشید ذوب مى ‏شود. قوام مسؤولیت در این‏جا، به وجود آن شرایط است. اگر در آن شرایط اختلال شد، اصلاً خودبه‏ خود همه چیز تمام مى ‏شود.

سخنرانى در دیدار با فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامى و رؤساى دفاتر نمایندگى ولىّ فقیه در این نهاد
1369/06/29