بیشتر زنان در زمان بارداری به درجاتی از پر مویی دچار می شوند که در ناحیه ی صورت واضح تر از نواحی دیگر است. این پرمویی در نتیجه اثرات هورمونی دوران بارداری است و در فواصلی بعد از زایمان از بین می روند. در سر هم موها پر پشت تر می شوند و ریزش طبیعی مو هم کم می شود. بعد از زایمان به دلیل برگشت وضعیت هورمونی به قبل از بارداری، نسبت موهای در حال رشد نیز به حالت طبیعی بر می گردد و ۵-۳ ماه بعد از زایمان ریزش نسبتا زیاد مو را خواهیم داشت که به دلیل کاهش هورمون های دوران بارداری است. همچنین عوامل تغذیه ای و کاهش املاح خونی بخصوص آهن و همچنین مسائل روحی و روانی بعد از زایمان نیز در این ریزش مو سهیم هستند.
 
شیر دادن غیر از مسائل تغذیه ای، هیچ نقشی در ریزش مو ندارد و اگر مادری بطور صحیح تغذیه شود و کالری و ویتامین و آهن به مقدار کافی به بدنش برسد، با شیر دادن هیچ نوع اثری در بدن وی بوجود نمی آید. ریزش مو بعد از زایمان با جبران کمبود مواد خونی و تغذیه کافی، معمولا بعد از چندین ماه بر طرف می شود و تراکم موها به مقدار قبل از بارداری می رسد. البته در موارد نادری موهای ریزش کرده به حد قبل از بارداری بر نمی گردد که نیاز به بررسی بیشتری دارد. خانم های بارداری که به طور شدید ورزش می کنند، نوزادان کوچکتری به دنیا می آورند، ولی ظاهرا سالم هستند. این افراد باید تحت نظر پزشک باشند، ولی اکثریت آنها می توانند ورزش کنند.در صورتی که تا یک سال بعد از زایمان، ریزش موی سر کاهش نیابد یا موهای ضخیم صورت و نواحی دیگر بدن که در دوره بارداری بوجود آمده از بین نروند، باید بیمار از نظر هورمون آندروژن(هورمون مردانه و وجود کیست و علل دیگر توسط پزشک بررسی گردد.
 
ورزش کردن در دوران بارداری خطری ندارد
در سال ۱۹۵۸ میلادی، پزشکان توصیه می کردند خانم های باردار در هر دفعه تمرین، باید کمتر از ۱۶ دقیقه ورزش کنند. اما در حال حاضر، گفته می شود، این افراد می توانند برای مدت طولانی به شیوه صحیح ورزش کنند، در حالیکه دمای بدنشان هم خیلی افزایش نیابد.
 
در یک مقاله تحقیقی گفته شده بود؛ اثرات بدی در نوزادان متولد شده از زنانی که در طی بارداری به طور پیوسته و شدید ورزش کرده بودند، مشاهده نشد و حتی این نوزادان از سایر کودکان باهوش تر بودند. بیشتر افراد فکر می کنند، برای یک خانم باردار غیرممکن است که سخت و شدید ورزش کند، زیرا معقتدند ورزش شدید باعث کمبود اکسیژن در مغز کودک می شود و به آن صدمه می زند. ولی آنچه که به مغز کودک آسیب می رساند، کمبود کالری و افزایش درجه حرارت بدن است.
 
در گذشته هم گفته می شد ورزش باعث تب و افزایش بیش از حد درجه حرارت بدن در طی ماه اول بارداری می شود و باعث تخریب مغز و نخاع می شود، ولی بررسی ها بر روی خانم های باردار ثابت کرد افزایش درجه حرارت بدن در این گروه در اثر عفونت بوده است نه ورزش کردن هر چه سخت تر ورزش کنید، دمای بدن بالاتر می رود، ولی تا حدی نیست که به مغز آسیب برساند. در حقیقت عفونت دمای بدن را خیلی زیاد افزایش میدهد و باعث تخریب مغزی نوزاد می شود.
 
بنابراین طبق مطالعات متعدد نشان داده شد ورزش در طی بارداری مضر نیست، حتى اخیرا تحقیقی از دانشگاه کارولینای شمالی برای اولین بار ثابت کرد ورزش شدید در طی بارداری از تولد نوزادان نارس پیشگیری می کند. تولد پیش از موقع و زایمان زودرس، خطر بیماری و مرگ و میر را در نوزادان افزایش میدهد.
 
خانم اینگرید کریستین سون، رکورددار مسابقات دوی قبلی جهان (سریعترین دونده زن)، در حالیکه در ماه سوم بارداری بود، در مسابقات دوی ماراتون هاتسون تگزاس نفر اول شد و با این همه نوزاد سالمی به دنیا آورد. خانم شارون وود، هم در زمان بارداری اش، از قله اورست بالا رفت.
 
خانم های بارداری که به طور شدید ورزش می کنند، نوزادان کوچکتری به دنیا می آورند، ولی ظاهرا سالم هستند. این افراد باید تحت نظر پزشک باشند، ولی اکثریت آنها می توانند ورزش کنند. تنها اثر بدی که ورزش های بسیار شدید مثل اسکی همراه با شیرجه و بوکس بازی می تواند داشته باشد و به نوزاد آسیب برساند، این است که رحم به سمت جلو خم شده و باعث درد پشت بدن در طی دویدن در سه ماهه آخر بارداری می شود و شکم نیز صدا می کند.
 
ورزشهای پس از زایمان
زایمان فرآیندی پیچیده و طاقت فرسا است و صرف نظر از طبیعی یا سزارین بودن آن، فشار زیادی را به مادر وارد می کند. به همین علت این روزها پزشکان بر بازتوانی پس از زایمان تاکید فراوان دارند تا خانم باردار پس از وضع حمل هر چه زودتر بتواند به وضعیت طبیعی خود بازگردد. در این بین نقش ورزش در رسیدن به این امر مهم، بسیار حیاتی است. این هفته و هفته های آینده با ما باشید تا شما را با ورزش های پس از زایمان آشنا کنیم.
 
حرکت اول
حرکت ساده، اما در عین حال مهمی را برای شما انتخاب کرده ایم. پس از دراز کشیدن روی زمین، زیر پاها را با دو دست گرفته و سعی کنید پاها را به هم نزدیک کنید. این حرکت ساده را ۳۰ مرتبه در ۳ مرحله با فاصله یک دقیقه انجام دهید.
 
حرکت دوم
این حرکت هم شباهت بسیاری به حرکت قبلی دارد، با این تفاوت که در این حرکت عضلات نزدیک کننده و دورکننده لگن تقویت می شوند. نقش این عضلات حفظ قوام رحم در دوران سالمندی است که فرد در این دوران دچار افتادگی رحم نشود. این حرکت را مطابق شکل به صورت زیگزاگی برای هر دو پا انجام دهید. ۱۵ مرتبه در ۳ مرحله با فاصله یک دقیقه برای این حرکت کافی است.
 
حرکت سوم
پس از گرم شدن عضلات لگن سراغ مشکل ترین بخش این جلسه می رویم که می بایست به دقت، مطابق شکل این حرکت را انجام دهید. برای انجام این حرکت ابتدا روی زمین به پهلو دراز بکشید و یک بار پای راست را بالا بکشید و پس از کامل کردن ۱۵ تایی حرکت، آن را برای پای چپ اجرا کنید. همان طور که گفته شد این حرکت را ۱۵ مرتبه و در ۳ مرحله با فاصله یک دقیقه یک بار برای پای چپ و یک بار برای پای راست انجام دهید.
 

منبع: 9 ماه انتظار شیرین، بتول جعفری گلستان، چاپ دوم، نوید حکمت، قم 1396