اصولاً یگان نظامى، غیر از یک عده افراد است. لشکر به معناى عامش - یعنى یک مجموعه‌ى نظامى - معنایى غیر از معناى صد نفر، پانصد نفر یا دو هزار نفر دارد؛ زیرا ممکن است دو هزار نفر باشند، اما یک لشکر نباشند؛ چون ماهیت لشکر به چند چیز دیگر - غیر از افراد - نیز قوام دارد که اهمّ آنها سازماندهى و مدیریت واحد نظامى است که اساساً از لحاظ محتوا، با مدیریت هاى غیرنظامى متفاوت است. بنابراین، لشکر اگر سازماندهى نداشت، لشکر نیست و اگر ده برابرِ آن هم آدم باشند، ارزش نظامى ندارد؛ زیرا مثل این است که مسلح نباشند. یا مثل این است که اصلاً کسى نباشد. اگر سازماندهى بود، اما در آن بالا فرماندهى قرار نداشت، بازهم فایده‌ ایى ندارد. معناى نبودن فرمانده، این نیست که جسم فرمانده نباشد. فرمانده اگر خودش بود، اما اختیارات فرماندهى نداشت یا قدرت و عرضه‌ى فرماندهى نداشت، دیگر فرمانده نیست. پس، یکى از معیارهاى اصولى ما این است که اختلالى از ناحیه‌ى حوزه‌ى نمایندگى در کار فرماندهى به‌وجود نیاید.
.
بیانات در دیدار مسئولان دفاتر نمایندگى ولىّ‌فقیه در سپاه
1368/11/07