توریسم و گردش‌گری در قرن اخیر از سطح  یک تفریح گذشته است و در دنیا به آن به دید یک صنعت نگاه می‌شود که درآمد‌زایی آن برای کشوری مثل ایران با جاذبه‌های فراوان توریستی گاه می‌تواند برابر با درآمد نفت و حتی بیش از آن باشد. اما متأسفانه در این سال‌ها به بهانه‌های مختلف آن‌گونه که باید از این صنعت درآمد‌زا استفاده نشده است.

در صنعت گردش‌گری جاذبه‌ها به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که جاذبه‌های تاریخی و طبیعی از اصلی‌ترین این جاذبه‌ها است و مازندران به عنوان یکی از پرجاذبه‌ترین مناطق گردش‌گری طبیعی و حتی تاریخی ایران این ظرفیت را دارد که سالیانه هزاران گردش‌گر خارجی و داخلی را به خود جذب کرده و از این ره‌گذر علاوه بر ارز آوری برای کشور به رونق اقتصاد محلی نیز کمک کند.

یکی از چیزهایی که باعث شده است تا از ظرفیت گردش‌گری این استان بهشت گونه استفاده نشود عدم معرفی کامل و درست ظرفیت‌های توریستی مازنداران برای گردش‌گران ایرانی و خارجی است. گردش‌گران ایران به محض شنیدن اسم مازندران فقط جاده‌های سر سبز و سواحل بسیار زیبای مازندران به ذهنشان می‌آید در حالی که همه این زیبایی‌ها فقط بخشی از دیدنی‌های استان مازندران است. توریست‌ها و گردش‌گرانی که قصد سفر به مازندران را دارند اگر از ظرفیت‌های واقعی این استان آگاه شوند به جای بسنده به جنگل و دریا نگاهی هم به سایر ظرفیت‌های این استان می‌اندازند.
 
آلاشت ظرفیت ناشناخه گردش‌گری
آلاشت شهری بسیار زیبا از توابع شهرستان سوادکوه است که ظرفیت بسیار بالایی از گردش‌گری را در وسعت کم خود جایی داده است؛ آلاشت را می‌توان در رده‌های بالای شهر- روستاهای دیدنی ایران قرار داد؛ چرا که با وجود وسعت کم و جمعیت پائین گاه چند برابر بیشتر از بعضی از شهرهای بزگ جاذبه دیدنی دارد؛ بافت تاریخی آلاشت یکی از جاذبه‌های دیدنی این شهر است که روح خستگان از رویش هندسی آهن، سیمان، کچ و افسردگان از مدرنیته را جلا می‌دهد و ایرانیان را به نوستالژی‌هایشان مهمان می‌کند. کمی آن طرف‌تر در میان طبیعت بکر آلاشت مسجدی زیبا با گنبد هشت ظلعی و معماری بسیار زیبا چشم نوازی کرده و بازدیدگنندگان از این منطقه زیبا را به خود جذب می‌کند. در ورودی شهر نیز رصدخانه آلاشت قرار دارد که راه را برای نظاره آسمان پاک و بی آلایش آلاشت فراهم می‌کند و روزهای پنجشنبه عموم مردم می‌توانند با استفاده از امکانات هرچند آماتوری این رصد‌خانه به سیر در آسمان‌ها بپردازند. کمی که از شهر دور شویم و در فاصله هفتاد کیلومتری به پل تاریخی ورسک می‌رسیم که برای بسیاری تاریخ جنگ جهانی دوم را بازگویی می‌کند؛ معبد دختر پاک و رستم دکت از دیگر چیزهایی است که می‌توان به عنوان جاذبه‌های آلاشت بیان کرد . خلاصه آنکه اگر کسی بخواهد به یکی از مناطق بی نظیر گردش‌گری در ایران برود بهتر است آلاشت را به عنوان یکی از مقاصد گردش‌گری خود انتخاب کند تا هم در طبیعت سیرکند و هم در تاریخ. 
 
سوداکوه را فراموش نکنید
در میان جاذبه‌های گردش‌گری در استان مازندران می‌توان به سواد‌کوه و جاذبه‌های بی بدیلش اشاره کرد؛ شهری پر از لطف طبیعت با مردمانی که مهمان برایشان حکم صاحب‌خانه را دارد. در میان جاذبه‌های گردش‌گری سوادکوه می‌توان به کوچک‌ترین کلیسای جهان در این شهر اشاره کرد، کلیسایی که در زمان رضا خان و برای مهندسان فعال در پروژه راه‌آهن شمال ساخته شد و متاسفانه امروز در حصار ساختمان‌های تجاری از دید مردم دور مانده است. غار اسپهبد خورشید نیز از دیگر جاذبه‌های زیبای سواد‌کوه است؛ بزرگ‌ترین طاق طبیعی جهان که چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند و عظمت طبیعت و قدرت خدا را به رخ ببینندگان می‌کشد؛ این غار که در مقابل خطیر کوه در منطقه دو آب واقع شده است بیش از آن‌که یک غار باشد قلعه‌ای است که از دوره ساسانیان اتاق‌هایی را در خود دارد و احتمال می‌رود که در آن زمان به عنوان سکونت‌گاهی امن و یا قلعه‌ای جنگی از آن استفاده می‌شده.  شمارش جاذبه‌های گردشگری سواد کوه خود فصلی مفصل می‌طلبد که جز با رفتن و دیدن آن همه لطافت روح زیبایی طلب انسان اقناع نخواهد شد.
 
سیمرغ و روح تاریخی که در آن جاریست
از جمله نقاط دیدنی استان مازندران شهرستان سیمرغ است؛ این شهرستان که با مرکزیت شهر کیاکلا چند سالی است به عنوان شهرستان شناخته شده است از جمله جاذبه‌های گردش‌گری استان تمام بهشت مازندران است.

آنچه از دوره صفویه در این منطقه باقی مانده است و نیز تپه‌های باقی مانده از هزاره اول قبل از میلاد مانند تپه‌های "اکوک" و "آغوزدین" و نیز قلعه‌ها و ابنیه قدیمی در این شهرستان و روستاهای تابعه نشان از تمدنی کهن در این منطقه دارد و بیان می‌کند که سیمرغ و کیاکلا در گذشته مرکزی مهم و حتی نظامی بوده است که تحت سخت‌ترین تدابیر امنیتی و نظامی اداره می‌شده؛ اما از آن همه سختی امروز فقط ابنیه تاریخی و تپه‌های باستانی برجای مانده است و در این منطقه جز لطافت و مهمان‌نوازی چیزی به چشم نمی‌خورد. نکته جالب توجه این است که بقاع متبرکه بسیار زیادی در این منطقه وجود دارد که نشان از عشق وافر مردم این منطقه به خاندان اهل بیت(ع) و تلاش برای حفاظت از آثار و مقابر این بزرگان دارد.
 
حاشیه‌های گردشگری
اگر به این مناطق سفر کردید با خوردن غذاهای محلی مانند سبزی پلو با مغز گردو، پنیر خیکی: پنیر، شیش انداز، دیس کباب، کئی پلا ,... سفر خود را کامل کنید و تلاش کنید تا از صنایع دستی این منطقه مانند جاجیم حتما سوغاتی برای خود و اطرافیانتان فراهم آورید.

مختصر آنکه تفاوت مازندران با سایر شهرهای مقصد در گردش‌گری این است که شهرهایی مثل اصفهان و شیراز به خاطر معرفی خوب از طرف رسانه‌ها و مردم همان مناطق، مورد توجه وافر گردش‌گران و توریست‌های خارجی قرار گرفته است اما مازندران که روزگاری محل اتفاقات بسیار مهمی بوده است هنوز برای بسیاری از مردم دنیا و حتی ایران ناشناخته است؛ تلاش در شناساندن مازندران به گردش‌گران می‌تواند اقتصاد این منطقه بکر و توریستی را دست‌خوش تحولی عمیق و شگرف کند و بستر اشتغال و تولید ثروت را برای مردم آن سامان فراهم آورد.