10 مهر 1388 / 13 شوال 1430 / 2 اکتبر 2009

پس از ملي شدن صنعت نفت در ايران و بعد از گذشت50 سال صنايع نفتي به تصرف ملت مبارز ايران درآمد. اين اقدام پس ازخروج كليه كارشناسان نفتي انگليس ازايران صورت گرفت. قبل ازاين واقعه دولت انگليس كه متضررشده بود؛ شكايتي برضدّ دولت ايران به مجامع بين المللي تسليم كرده بود. دولت انگليس دراين شكايت نامه ضمن تحريم خريد نفت ازايران، اقدام به محاصره اقتصادي ايران نيز كرده بود. پيرو اين شكايت هيئت نمايندگي ايران درشوراي امنيت حاضرشد. اين ماجرا با سخنراني نماينده ايران و افشاي اعمال نظرهاي دولت انگليس خاتمه يافت و انگليس ازاين شكايت به مقصود خود دست نيافت.
كلنل محمدتقي خان پسيان، در سال 1271 ش به دنيا آمد. وي پس از آن كه وارد نظام شد، به دليل ابراز رشادت، به سرعت ارتقاء يافت و در سال 1299 ش رياست ژاندارمري خراسان را بر عهده گرفت. او به خاطر داشتن افكار آزادي خواهانه در ميان مردم از نفوذ و اعتبار فراواني برخوردار بود. پس از كودتاي رضاخان در سال 1299 ش، كلنل پسيان، علاوه بر فرماندهي ژاندارمري، حكومت خراسان را كه تا آن زمان تحت كنترل قوام السلطنه بود در دست گرفت. اما پس از قدرت يافتن قوام السلطنه، پسيان با وي اختلاف پيدا كرد و كار اين اختلاف پس از مدتي بالا گرفت. از اين رو، كلنل پسيان با توجه به نفوذ بيگانگان در ايران و نابساماني اوضاع كشور، براي خارج شدن ايران از زير نفوذ انگليس و نيز بهبود وضع مردم، مبارزه با حكومت مركزي را آغاز كرد و بدين ترتيب، قيام افسران در استان خراسان به وقوع پيوست. در اين قيام، كلنل پسيان امور استان را كاملاً در دست گرفت و قواي تحت فرمانش با نيروهاي طرفدار دولت مركزي جنگيدند. سرانجام در يكي از اين درگيري‏ها، محمدتقي خان پسيان، اين مبارز خستگي‏ناپذير در 31 سالگي كشته شد. با كشته شدن او، قيام افسران خراسان عليه ظلم و جور دولت مركزي نيز فروكش كرد و قوام، نفسي به راحتي كشيد. سرگذشت اين سردار آزادي خواه و صدها تن ديگر مانند وي، بيانگر با سابقه بودن دخالت‏هاي آشكار و نهان استعمارگران از جمله انگلستان به عنوان استعمارگر پير در ايران است و گراميداشت او، خاطره رشادت‏ها و پايمردي‏هاي قهرمانان اين مرز و بوم را در مقابل بيگانگان، در يادها زنده نگاه مي‏دارد.
با آغاز جنگ و پيشروي دشمن به سمت شهرهاي خوزستان، خرمشهر نيز در آستانه جنگي خونين قرار گرفت. جمع‏بندي نيروهاي مهاجم و مواجه شدنشان با مقاومت اندك نيروهاي خودي در مرز خرمشهر، اين تصور را براي آنان به وجود آورده بود كه دست‏يابي به شهر، آسان خواهد بود و مقاومتي از جانب مردم صورت نخواهد گرفت. بدين ترتيب، نيروهاي عراقي، حمله خود را به بندر خرمشهر آغاز كردند. عدم حضور مدافعين خرمشهر در بندر، موجب سهولت پيشروي نيروهاي دشمن در ابتداي حمله در اين محور گرديد. مدافعين خرمشهر نيز بلافاصله پس از اطلاع از ابعاد و گسترش تحركات جديد دشمن، بخشي از نيروهاي خود را به داخل بندر اعزام و به حمله و مقاومت در برابر دشمن مبادرت كردند. با اين حال نيروهاي تقويت شده دشمن، پيشروي خود را به داخل شهر ادامه دادند. روز دهم مهر براي مدافعين خرمشهر، علي‏رغم سختي و دشواري فراوان، روز موفقي محسوب مي‏شد. در اين روز جنگ تانك و نفرات در آستانه خرمشهر در گرفت. مدافعين شهر، بر تانك‏هاي دشمن حمله كرده و با پرتاب نارنجك و كوكتل مولوتف، آنها را يكي پس از ديگري منهدم كردند. در اين حال دشمن كه با تقويت نيروهايش، در نظر داشت، شهر را تصرف نمايد، علي‏رغم تصرف قسمتي از شهر، مجدداً متحمل شكست شد و اقدام به عقب‏نشيني نمود. هرچند شهامت رزمندگان اسلام در تمام دوران مقاومت در خرمشهر، ستودني و غيرقابل وصف بود، اما روز دهم مهر 59، جلوه ديگري داشت و با شكست ناگوار دشمن، در جمع رزمندگان، جشن و سرور معنوي حاكم شد.
در پي تهاجم ارتش مزدور بعث عراق براي مقابله با انقلاب اسلامي در 31 شهريور 1359 و ورود نيروهاي نظامي به همراه ادوات سنگين و سبك دشمن در جنوب و غرب كشور، مناطق وسيعي از ميهن اسلامي به اشغال آنان درآمد. در اين ميان، يك لشكر زرهي عراق متشكل از 200 الي 250 تانك، پس از تصرف جاده سوسنگرد - حميديه به اهواز، از مرز بستان عبور كرده و سوسنگرد را به تصرف خود درآوردند. پس از اين تجاوز، رزمندگان اسلام در تاريخ هشتم مهر 1359، در عملياتي، به دشمن حمله برده و علي‏رغم عدم تجهيز قوا و كمي نيروها، در برابر نيروهاي عراقي مقابله كردند. در ادامه حمله به نيروهاي دشمن، تلفات بسياري بر دشمن وارد آمد به طوري كه پس از آن مجبور به عقب‏نشيني شدند. در اين حمله، نيروهاي اسلام متشكل از مردم بومي و بسيج، به دشمن امان نداده و در 10 مهر 1359، سوسنگرد را از لوث دشمنان پاك كردند. در اين حملات، بيش از هفتاد تانك و خودروي دشمن در كمتر از نصف روز منهدم گرديد و تعدادي از نفرات آنان به اسارت درآمدند.
مردم مسلمان ايران سي و سه روز پس از اقدام جنايتكارانه منافقين در انفجار ساختمان نخست وزيري و شهادت رجايي و باهنر، به پاي صندوق‏هاي رأي رفته و با حضور شانزده ميليوني خود و با نود و نه درصد آرا، حضرت آيت‏اللَّه سيدعلي خامنه‏اي را به رياست جمهوري اسلامي ايران انتخاب كردند. با اين انتخابات، يكي ديگر از فرازهاي انقلاب اسلامي با پيروزي درخشان امت هميشه در صحنه طي شد و يكي از ياران وفادار انقلاب اسلامي و پيروان روح‏اللَّه به رياست جمهوري اسلامي ايران رسيد. ملت ايران با رأي قاطع در اين انتخابات، بار ديگر نشان دادند هرگز ميدان مبارزه را خالي نخواهند كرد.
آيت الله شيخ محمد طه نجفي از مجتهدان و عالمان تبريزيُ الاصل در نجف اشرف درگذشت. ايشان ساليان متمادي ازمحضرعلماي بزرگ استفاده كرد و دركنارآن خود نيز به تحقيق درعلوم ديني پرداخت. آيت الله طه درفقه، اصول، تفسير، رجال و ادبيات عرب دانشي درخورتوجه كسب كرده بود و علم خويش را با تواضع بسياردراختيار دانش پژوهان مي‎گذاشت. ازتأليفات طه نجفي« اَلاِنصاف في تحقيق مسائِل الخِلاف و اَصالَةُ البَرائه» را مي‎توان نام برد.
ابوعبداللَّه محمد بن اسماعيل بخاري معروف به امام بُخاري از محدثين بزرگي است كه علم و درايت و وثوق او، مورد قبول همگان مي‏باشد. امام بخاري جهت تحصيل و تصحيح احاديث نبوي به سرزمين‏هاي مختلف سفر كرد و از بزرگان حديث، استفاده‏ها نمود. وي كتاب جامع صحيح را كه به صحيح بخاري معروف است، نگاشت. اين كتاب يكي از كتب صحاح سته‏ي (كتب ششگانه‏ي حديث) اهل سنت و به قولي صحيح‏ترينِ آن‏ها بوده و حاوي نه هزار حديث نبوي است كه از ميان ششصد هزار حديث استخراج شده‏اند. معروف است كه پيش از نقل هر حديث در آن كتاب، وضو گرفته و دو ركعت نماز مي‏خواند. وفات امام بخاري در اول شوال سال 256 ق در 62 سالگي در نزديكي سمرقند افغانستان روي داد و در همان جا مدفون گشت.
فقيه بزرگوارو دانشمند عاليقدر شيعه، زين الدين بن نورالدين عاملي پس از تحصيلات مقدماتي نزد پدر خويش، دروس خود را ادامه داد و يكي از مفاخر نامدار شيعه گرديد. او به منظور ادامه‏ي تحصيلات علمي، مسافرت‏هاي متعددي به نقاط مختلف جهان اسلام آغاز نمود و به تحقيق و تتبع مشغول شد. وي در بعلبك مرجعيت يافت و شاگرداني فاضل را تربيت مي‏كرد. زين‏الدين عاملي آثار تأليفي فراواني را از خود به يادگار گذاشت كه شرح لمعه معروف‏ترين اثر اوست. سرانجام بر اثر توطئه‏چيني كه عليه زين الدين انجام شد، وي را دستگير كرده و در 966 ق به شهادت رساندند. از آن پس، اين عالم رباني به شهيد ثاني معروف شد.
آيت‏اللَّه شيخ محمدطه نجف در نجف از خاندان اهل علم به دنيا آمد. شيخ محمدطه، از شاگردان استاد اعظم، شيخ انصاري بود. او در فقه، اصول فقه، حديث و تفسير از دانش بسياري برخوردار بود. شيخ محمد طه، آثار بسياري از خود به يادگار گذاشت كه شرح معالم الاصول از آن جمله است.
پس از اعلان جنگ انگلستان به امپراطوري عثماني در سال1332 ق (1914 م) و تصرف بصره، علماي بزرگِ نجف، حكم به مقابله صادر كردند. در طول سال‏هاي بعد، گروه‏هايي به وجود آمدند كه مخالف حضور انگلستان در عراق بودند. اين حركت با حمايت آيت‏اللَّه‏ميرزا محمدتقي شيرازي، رنگي ديگر به خود گرفت و مردم مسلمان با فتواي جهادي ميرزا، عليه غاصبان انگليسي قيام كردند. اين حركت اسلامي به قيام 1920 م عراق مشهور است.
مرجع بزرگ شيعه آيت‏اللَّه العظمي سيد حسين طباطبايى بروجردي در سال 1292 قمري در بروجرد متولد گرديد. وي فقيه بزرگوار و عالم وارسته‏اي بود كه زندگي خويش را در راه پربار ساختن مكتب فقهي اهل‏بيت عصمت و طهارت(ع) سپري ساخت. دراصول و رجال از شاگردان حاج سيدمحمد شفيع جابلقي بود و ضمن آشنايى با تاريخ فقه، حديث و تفسير را از سيدجعفر كشفي دارابي اخذ كرد. آيت اللَّه بروجردي به حديث و رجالِ حديث، تسلط كامل داشت. دانشور بروجرد در 28 سالگي راهي نجف اشرف گرديد و در مدت هشت‏سال از محضر عالماني هم‏چون آخوند ملامحمد كاظم خراساني، شيخ‏الشريعه‏ي اصفهاني و علامه سيدمحمد كاظم يزدي بهره برد و به مقامي عالي در علم دست يافت. و طبقات روات و محدثين را كاملاً مي‏شناخت. ايشان پس از آن ساكن بروجرد گرديد ولي به درخواست علما و فضلاي قم، در سال 1363 ق راهي اين شهر شد و زعامت حوزه‏ي علميه را برعهده گرفت. اين عالم برجسته شاگردان فاضلي را پرورش داد كه حضرات آيات مرتضي مطهري، سيدمحمد حسيني بهشتي، جعفر سبحاني، محمدفاضل لنكراني، ناصر مكارم شيرازي و... از آن جمله‏اند. در زمان اين شخصيت، در اقصي نقاط جهان و ايران بناها ومساجد عظيمي بنا شد. از جمله مسجد اعظم قم و مسجد بزرگ بندر هامبورگ در آلمان را مي‏توان نام برد. تأليفات او عبارتند از: جامع احاديث شيعه، تعليقه بر اسفار، طبقات رجال، رساله‏اي در منطق، حاشيه بر كفايةالاصول، حاشيه بر كفايه‏ي شيخ طوسي. ايشان سرانجام در 10 فروردين سال 1340ش در 88 سالگي در قم رحلت نمود و در حرم حضرت معصومه(س) مدفون گرديد.
موهنداس گاندي رهبربزرگ ملت هند و باني استقلال هندوستان بدنيا آمد. گاندي دررشته حقوق تحصيل كرد و بعد به مبارزه با استعمار انگلستان پرداخت. گاندي اين مبارزه را تا كسب استقلال هند در سال1947ميلادي ادامه داد. گاندي درنتيجه مبارزات مستمرخود و رهبري مردم محروم هند به مهاتما يعني«داراي روح بزرگ» معروف شد. مهاتما گاندي رهبرو مبارزي مردمي بود و درراه مبارزه درسال1922ميلادي به 6سال زندان محكوم شد اما پس ازآزادي سياست مبارزه منفي استعمارگران، مطرح و اجرا كرد. اين طرح گاندي ضربه مهلكي برپيكر اقتصاد انگليس وارد ساخت و عاقبت مردم هند را به استقلال رساند. گاندي درال1948ميلادي بدست يك جوان متعصب هندو ترور شد. كتاب« تجربيات من ازحقيقت» ازآثار گاندي است.
اولين مرحله جنگ‏هاي صليبي از سال 1096م آغاز شد و چهار سال بعد با حمله سپاهيان صليبي به بيت المقدس و اشغال، غارت و كشتار بي‏رحمانه هزاران نفر از زنان و مردان و كودكان بي‏گناه آن سرزمين پايان پذيرفت. در سال 1187م كه حدود 40 سال از پايان جنگ دوم صليبي مي‏گذشت، عكس‏العمل مسلمانان به نتيجه رسيد. در اين سال صلاح الدين ايوبي، پس از تصرف سوريه، لبنان و مصر، بيت المقدس را به محاصره درآورد. وي در ابتدا با ارسال پيامي براي اشغال‏گران، احترام خود به قدس و عدم تمايل به خون‏ريزي در آن مكان را يادآور شد و خواستار ترك آن سرزمين توسط مهاجمان گرديد و در امان بودن اموال آنان را تضمين كرد. اما صليبيان نپذيرفتند و كارزار سختي آغاز گرديد. از اين رو نخستين حمله مسلمانان در نيمه رجب 583 ق به وقوع پيوست اما بدون نتيجه ماند. سپس مسلمانان با ايجاد تونل‏هايى از طريق ديوار شهر به داخل نفوذ كردند. در اين زمان حاكم شهر تقاضاي صلح نمود و تهديد كرد كه اگر اين تقاضا پذيرفته نشود تمامي بناهاي مقدس اسلامي و مسيحي را به آتش مي‏كشد و 5 هزار زنداني مسلمان را خواهد كشت. از اين رو، قراردادي بين دو طرف منعقد شد كه بر اساس آن اولا شهر تسليم سپاه صلاح‏الدين مي‏شد و ثانياً محاصره شدگان بايد به ازاي افرادِ خود فديه بپردازند تا از اسارت آزاد شوند. بدين صورت در صبح جمعه 2 اكتبر 1187م بيت‏المقدس به آغوش اسلام بازگشت. صلاح الدين پس از ورود به بيت المقدس هيچ يك از بناهاي مسيحيان را ويران نكرد و نسوزاند. وي هم‏چنين سه روز پس از ورود به شهر، كليساي شهر را به كشيشان سپرد و پادشاه بيت‏المقدس را آزاد كرد تا به اروپا بازگردد. با اين حال، صليبي‏ها بار ديگر براي اشغال بيت‏المقدس به اين سرزمين هجوم بردند ولي موفق به تصرف آن نشدند.
پس از حمله بزرگ و سراسري آلمان به شوروي در 22 ژوئن 1941، نيروهاي آلمان به سرعت در داخل خاك شوروي پيشروي كردند به طوري كه در پايان ماه اول اين نبرد، بيش از 280 هزار كيلومتر مربع از خاك شوروي به تصرف نيروهاي نازي درآمد. در ماه‏هاي دوم و سوم جنگ، پيشروي آلماني‏ها كندتر شد ولي در اين دو ماه هم بيش از سي‏صد هزار كيلومتر مربع از خاك شوروي به دست آلمان افتاد. با اين پيشروي‏ها، قواي آلمان در اوايل اكتبر 1941م، به مسكو رسيدند و عمليات فتح پايتخت شوروي را آغاز كردند. پيشروي نيروهاي آلماني در جبهه مسكو، استالين را به هراس افكند و روز پانزدهم اكتبر، پايتخت شوروي را به طور موقت به شهر كوي‏بيشِف در يك هزار كيلومتري شرق مسكو انتقال داد. استالين در عين حال، قسمت عمده نيروي خود را در اين جبهه براي دفاع از مسكو متمركز ساخت و سرانجام با فرا رسيدن زمستان، مسكو از خطر سقوط نجات يافت. با آغاز سرماي زمستان، عمليات تهاجمي نيروهاي آلمان نيز متوقف گرديد و حملات متقابل ارتش سرخ نيز شروع شد. از اين پس نيروهاي آلمان نه تنها موفق به پيشروي و يا حفظ مناطق اشغالي نشدند بلكه با ضربات پي در پي از طرف شوروي، پس از مدت كوتاهي، عقب‏نشيني كردند و اولين شكست بزرگ جنگ جهاني دوم براي آلمان به ثبت رسيد.
جمهوري خلق گينه با 245/857 كيلومتر مربع وسعتْ در غرب قاره افريقا، در كنار اقيانوس اطلس و در همسايگي كشورهاي سِنِگال، گينه بيسائو، مالي، ساحل عاج، ليبريا و سيرالئون واقع شده است. اكثر جمعيت 7/5 ميليوني اين كشور را سياهان تشكيل داده‏اند كه عمدتاً مسلمان و درصدي مسيحي مي‏باشند. پايتخت گينه، شهر كوناكري است و واحد پول آن فرانكِ گينه مي‏باشد. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت گينه تا سال 2025م در حدود 12/5 ميليون نفر خواهد بود. از شهرهاي مهم گينه، كانكان، لابه و كينديا است. گينه از آغاز قرن نوزدهم تحت نفوذ استعمار فرانسه قرار گرفت و پس از رسميت يافتن اين استعمار در سال 1849، به گينه فرانسه در سال 1895م تغيير نام يافت. حاكميت استعمارگران فرانسوي تا سال‏هاي بعد از جنگ دوم جهاني ادامه يافت. تأسيس حزب دموكرات گينه به رهبري احمد سكوتوره باعث شد تا مبارزات مردمي، به سوي استقلالْ هدايت گردد. گينه در سال 1946م داراي خود مختاري در امور داخلي گرديد اما در 28 سپتامبر 1958 با انجام رفراندومي از عضويت در اتحاديه فرانسه خارج شد و در 2 اكتبر همان سال، استقلال گينه اعلام گرديد. نظام سياسي گينه، جمهوري چند حزبي با يك مجلس قانون‏گزاري است. احمد سكوتوره حدود 4 دهه در گينه زمام امور را در اختيار داشت و به عنوان يكي از رهبران برجسته افريقا از حاميان سياست بي‏طرفي در عرصه بين‏الملل و از مدافعان وحدتِ افريقا بود.
/خ