در یکی از ملاقات‌ها با پزشک‌تان، ممکن است به شما بگوید که فرزندتان در حالت نشسته قرار دارد و به جای سر، پاهایش در قسمت پایینی رحم هستند، در حالی که وضعیت جنین باید سر به پایین باشد. اصطلاحا به این وضعیت جنین بریچ گفته می‌شود. اجازه ندهید این مساله شما را نگران کند. بسیاری از نوزادان تا هفته‌ی 36 همچنان به چرخیدن و پشتک زدن ادامه می‌دهند. احتمال دارد تا زمان وضع حمل فرزند شما به طور خود خواسته چرخیده و در حالت سر رو به پایین قرار بگیرد.


تشخیص یک جنین در حالت نشسته (بریچ جنین)

اگر تا چند هفته پس از هفته بیست و نهم بارداری فرزند شما همچنان در حالت نشسته باقی مانده باشد (تشخیص معمولا به وسیله‌ی لمس جنین از روی شکم و رحم انجام می‌شود) شما یک عکسبرداری سونوگرافی برای اطمینان از حالت قرارگیری جنین انجام خواهید داد. بیشتر نوزادان جایی بین هفته‌ی 34 تا 37 می‌چرخند. اما یک درصد کوچک و چیزی در حدود سه جنین از هر هزار مورد، هرگز به این حالت در نمی‌آیند. اگر سابقه‌ی زایمان چندقلو دارید، میزان مایع آمنیوتیک کم‌تر یا بیشتر از حد معمول است، ناهنجاری‌های رحمی مثل فیبروئید چندگانه دارید، زایمان زودرس، یا جفت سر راهی داشته باشید، احتمال آنکه فرند شما تا هنگام تولد در حالت نشسته بماند بیشتر است.

مشکلات احتمالی: زایمان برای نوزادانی که به حالت نشسته (جنین بریچ) قرار دارند، با خطر جراحت در نوزاد همراه است و این خطر به خصوص زمانی که زایمان پیش از موعد اتفاق بیافتد بیشتر می‌گردد. در بیشتر زایمان‌های طبیعی، نوزاد از سمت سر از بدن مادر خارج می‌گردد. به خاطر آنکه سر نوزاد بزرگ‌ترین قسمت بدنش است، با عبور از کانال تولد مسیر را برای خروج بقیه‌ی بدن فراهم می‌نماید. یک جنین نشسته از سمت پاها و یا باسن به دنیا می‌آید. بدن که قسمت باریک‌تر بدنش است به راحتی از کانال تولد عبور می‌کند، به خصوص اگر زایمان زودرس بوده و بدن هنوز لایه‌های چربی را کاملا شکل نداده باشد و کانال تولد هنوز به اندازه‌ی کافی برای عبور سر کش نیامده است. به همین دلیل هنگام خارج شدن سر مشکل به وجود می‌آید.

یک مشکل محتمل دیگر، پایین افتادن بند ناف در هنگام پاره شدن کیسه‌ی آب مادر است. در این حالت بند ناف در قسمت پایینی رحم قرار گرفته و به وسیله‌ی فشار پاها و باسن جنین فشرده می‌شود. این فشار بر روی بند ناف باعث قطع شدن اکسیژن و مواد مغذی دریافتی جنین می‌گردد. بسیاری از بیمارستان‌ها، نوزادانی را که به حالت نشسته قرار دارند با استفاده از عمل سزارین خارج می‌نمایند.

بهترین کاری که اکنون می‌توانید انجام دهید این است که منتظر بمانید تا فرزندتان به خواست خودش چرخیده و در حالت مناسب قرار گیرد. اگر تا هفته‌ی 37 هنوز نچرخیده بود، در مورد گزینه‌های مناسب با پزشک‌تان مشورت نمایید. ممکن است برای قرار دادن جنین در حالت درست قبل از شروع زایمان به تمرینات خاص یا کمکی از خارج رحم نیاز باشد.


روش های چرخاندن جنین بریچ به وضعیت طبیعی

روش‌های زیادی برای چرخاندن جنین از وضعیت بریچ به وضعیت عادی وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

شنا کنید: شنای کرال و قورباغه باعث افزایش تحرک جنین می‌شود و احتمال چرخش جنین را بالا می‌برد.

برای فرزندتان موسیقی پخش کنید: با قرار دادن هدفون در قسمت انتهایی شکم خود می‌توانید جنین را به چرخیدن وسوسه کنید. برای این کار به مدت 10 دقیقه روزی چندبار برای فرزندتان موسیقی پخش کنید. راه مشابه دیگری همانند پخش موسیقی وجود دارد و آن استفاده از نور چراغ قوه است. با انداختن نور بر روی قسمت پایین شکم‌تان خواهید توانست جنین بریچ خود را به چرخیدن تشویق نمائید.

استفاده از گیره بند لباس: انگشت کوچک هر دو پای خود را داخل یک گیره بند لباس بگذارید به طوری که ناخن و گوشت زیر آن روزانه به مدت 30 دقیقه تحریک گردد. این روش فشار درمانی نام دارد که باعث حرکت جنین به سمت پایین می‌گردد.

کشش گربه: روی چهار دست و پای خود قرار بگیرید؛ به گونه‌ای که باسن به سمت بالا بوده و سر و سینه‌تان بر روی زمین قرار گرفته باشد؛ در این وضعیت سعی کنید به کمر خود انحنا دهید. بعد از این کار دوباره به حالت چهار دست و پای معمولی برگردید. این کار به چرخش جنین بریچ شما کمک می‌کند.


منبع: سایت ستاره