بحثی ارزشمند درباره مسائل اخلاقی حریم خصوصی در اینترنت
بسیاری بر این باورند که هنگامی که در اینترنت آنلاین هستند، هر چیزی که به اشتراک می‌گذارند خصوصی باقی نمی‌ماند. آنها فکر می‌کنند که مفهومی به نام حریم خصوصی در اینترنت وجود ندارد. منظور از حریم خصوصی در اینترنت، ناشناس بودن به طور کامل نیست. بلکه هدف اصلی افشاسازی کنترل شده اطلاعات حساس است.
به این موضوع فکر کنید
اگر تمامی اطلاعات در دسترس و به اشتراک گذاشته شده توسط یک کاربر در سطح اینترنت از منابع متعددی (مانند شبکه‌های اجتماعی او، عادات وبگردی، تراکنش‌های مالی و ...) جمع‌آوری و بررسی شوند، می‌توان از آن کاربر تصویر تقریبا کاملی از اینکه وی چگونه شخصی است به دست آورد.حریم خصوصی در اینترنت
حریم خصوصی وضعیتی است که در آن اقدامات یک شخص از دید دیگران پنهان است. این امر اجازه می‌دهد تا افشاسازی هویت و اطلاعات یک شخص به صورت انتخابی باشد. برای برخی، به معنای ناشناس بودن و برای برخی دیگر، به معنای امنیت اطلاعات شخصی قابل شناسایی است. تعاریف حریم خصوصی در میان افراد و فرهنگ‌ها متفاوت است. اینترنت به عنوان وسیله‌ای برای برقراری ارتباط و پلتفرمی برای معاملات مالی عمل می‌کند و بسیاری از داده‌های حیاتی بر مبنای آن مبادله می‌شود. با استفاده روزافزون از آن برای اهداف مختلف، مفهوم جدیدی تکامل یافته است- حریم خصوصی در اینترنت. این شامل پاسخگویی به نیازهای امنیتی اطلاعات کاربران و جلوگیری از افشای جزئیات شناسایی شخصی کاربران وب است.حریم خصوصی در اینترنت و اخلاقیات
تهاجم به حریم خصوصی در اینترنت می‌تواند با اجرای دقیق قوانین حریم خصوصی ناکام بماند. اما هر عملی نمی‌تواند به عنوان عملی قانونی یا غیرقانونی طبقه‌بندی شود. به عنوان مثال، یک تبلیغ‌کننده بر عادت‌های آنلاین کاربران وب برای هدف قرار دادن مشتریان بالقوه نظارت می‌کند که این اقدامی غیرقانونی است. اما اخلاقیات، میزان فعالیتی که در شبکه باید تحت نظارت واقع شود را دیکته می‌کنند. مدیران شبکه در شرکت‌ها باید ترافیک را در سرور خود نظارت کنند، که شامل ردیابی استفاده از اینترنت توسط کارکنان می‌شود. این اخلاق است که بین تضمین امنیت شبکه و نقض حریم خصوصی کاربر خط‌کشی می‌کند.ایمیل
در هنگام به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی یا محرمانه از طریق ایمیل، تبادلات از طریق سرور ایمیل رخ می‌دهد، به این معنی که اطلاعات شما به معنای دقیق کلمه محرمانه باقی نمی‌ماند. با این حال، به دلایل فنی و اخلاقی، ارائه دهندگان خدمات الکترونیکی از اطلاعات شما به نحوی استفاده نمی‌کنند که به شما آسیب برسد.مسائل اخلاقی در مورد اینکه آیا اشخاص ثالث مجاز به ذخیره یا خواندن ایمیل بدون رضایت کاربران باشند وجود دارد.
گوگل با کمک سیستم‌های خودکار ایمیل‌های شما را اسکن می‌کند. آنها از این طریق برای تشخیص هرزنامه و نرم افزارهای مخرب و همچنین برای تبلیغات مناسب استفاده می‌کنند. محتوای ایمیل شما، همراه با جستجوها، درخواست‌های نقشه، نمایش‌های ویدیو در یوتیوب و نمایه گوگل شما به طور کلی، مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد و این اطلاعات برای تولید آگهی‌هایی که بیشتر مربوط به شما هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. این اسکن و ایندکس‌سازی نمی‌توانند به طور کامل خاموش شوند و این باعث ایجاد مسئله اخلاقی در حریم خصوصی اطلاعات در اینترنت می‌گردد.
معاملات آنلاین
هنگام خرید آنلاین، شماره کارت بانکی یا اطلاعات حساب بانکی خود را در پورتال خرید به اشتراک می‌گذارید. خطر بالقوه‌ای درباره این جزئیات وجود دارد که به طور غیرمستقیم یا برای اهداف جعلی مورد استفاده قرار می‌گیرند.خرده فروشان آنلاین اطلاعات مربوط به رفتار آنلاین شما را جمع‌آوری می‌کنند و از آن در پروفایل کاربری شما استفاده می‌کنند. قصد آنها این است که پیشنهادات و توصیه‌های خرید را با توجه به سلیقه و بودجه شما ایجاد کنند. اما آیا اخلاقی است که رفتار شما را بدون رضایت شما پیگیری کنند؟
کارت بانکی شما و یا اطلاعات حساب شما شیوه زندگی شما و هزینه‌های سفر و سایر هزینه‌های شما را آشکار می‌کنند. آیا استفاده از این اطلاعات توسط موسسات مالی و شرکت‌های بیمه اخلاقی است؟
یکی دیگر از مسائل اخلاقی مهم در حریم خصوصی اینترنت این است که آیا وبسایت‌هایی که اطلاعات شخصی قابل شناسایی را از کاربران جمع آوری می‌کنند، باید آن را ذخیره یا به اشتراک بگذارند.
دولت و سایر نهادها
دولت اطلاعات زیادی در مورد مردم دارد. اگر امنیت این اطلاعات به خطر بیافتد، می‌تواند امنیت ملی را تهدید کند. وبسایت‌های مربوطه باید استانداردهای بالای حفظ حریم خصوصی را حفظ کنند، زیرا آنها مقدار زیادی اطلاعات حیاتی را ذخیره می‌کنند.نهادهای زیاد دیگری وجود دارند که اطلاعات شخصی و حیاتی کاربران خود را ذخیره می‌کنند. این نهادها شامل بانک‌ها هستند که سوابق مالی صاحبان حساب‌ها را دارند، بیمارستان‌ها که سوابق پزشکی و سایر اطلاعات افراد را دارا هستند، نهادهای آموزشی که اطلاعات آموزشی و شخصی دانش آموزان را حفظ می‌کنند و شرکت‌هایی که سوابق کارکنان را ثبت می‌کنند.
وبسایت‌های شبکه‌های اجتماعی و حریم خصوصی
شما عکس‌ها، اطلاعات شخصی، جزئیات شغلی و غیره را در پروفایل شبکه‌های اجتماعی آپلود می‌کنید. از لحاظ فنی، شبکه‌های اجتماعی دارای اطلاعاتی هستند که آپلود می‌کنید. این موضوع مسئله اخلاقی را مطرح می‌کند که آیا این وبسایت‌ها باید اطلاعات شما را ذخیره کنند یا از آن استفاده کنند و برای چه اهدافی این کار را بکنند. حتی پس از حذف یک حساب کاربری، جزئیات آن در وبسایت باقی می‌ماند. آیا آنها همیشه سوابق حساب‌های کاربری حذف شده را حذف می‌کنند؟ آیا ذخیره سوابق اخلاقی است؟کوکی‌های اینترنتی
به عبارت ساده، کوکی‌ها قطعه‌ای از متن ارسال شده توسط سرور (وبسایت) به یک مرورگر است و برای استفاده در آینده بر روی رایانه شما ذخیره می‌شود. آنها توسط وبسایت یا تبلیغ کنندگان مورد استفاده قرار می‌گیرند تا ترجیحات شما را دنبال کرده و خدمات و محصولات مورد نیاز شما را توصیه کنند. اما کوکی‌ها نگرانی‌های امنیتی را نیز به وجود می‌آورند زیرا می‌توانند توسط هکرها مورد استفاده قرار گیرند.ارائه‌دهندگان سرویس‌های اینترنتی
ارائه‌دهنده سرویس اینترنتی شما می‌تواند آدرس‌های اینترنتی که شما به آنها مراجعه کرده‌اید را ردیابی کند. همچنین آنها می‌توانند ارسال ایمیل یا بازدید از وبسایت‌ها را شناسایی کنند که می‌توان گفت، آنها می‌توانند نوع فعالیت اینترنتی شما را پیگیری کنند. آنها اطلاعاتی مانند آدرس‌های IP و شماره‌های پورت را برای یک دوره زمانی محدود ثبت می‌کنند.بسیاری از ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی کپی پیام‌های ایمیل را در سرورهای خود نگه می‌دارند. آنها قبل از تحویل در سرورهای ایمیل ذخیره می‌شوند و حتی پس از حذف ایمیل از صندوق ورودی از ایمیل نسخه پشتیبان تهیه و نگهداری می‌کنند.
مترجم: سعید علیزاده
منبع: وبسایت تک اسپریتد
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}