بازی رایانه ای و طراحی جنگ گرجستان

Thomas Leo Clancy Jr در سال 1947 به دنیا آمد. او یکی از بزرگترین نویسندگان کتاب و فیلم و بازی های پرفروش است که اغلب آنها در سبک نظامی نوشته شده است. البته او کتابهایی در سبک های سیاسی و امور بین الملل نیز دارد. او به Tom Clancy معروف است که هم اکنون اوج کار او در بازیهای شرکت یوبی سافت است. بزرگترین بازیهای او Rainbow six، Splinter cell وGhost Recon می باشند که هر کدام برای خود یک بازی بزرگ به حساب می آیند. یکی از بهترین بازیهای Tactical-shooter بازی Tom Clancys Ghost recon می باشد.
بازی نیروی پنهان (ghost recon) بر روی کنسول های متفاوت (PC، PS2،Xbox ،GameCube ،Mac و N-gage) محصول شرکت UBI آمریکا در سال 2001 یک بازی جنگی – استراتژیک است که حول موضوع ورود کماندو های آمریکایی به جنگ علیه روسیه در گرجستان و منطقه ی قفقاز مخصوصا اوستیای جنوبی می پردازد. با این که این بازی در سال 2001 تهیه شده ولی تاریخی را که برای مجموعه عملیات های خود در نظر می گیرد از آوریل 2008 شروع می شود. این بازی اولین سری از مجموعه بازی های نیروی پنهان به شمار می آید که همگی در سرزمینهای دشمنان آمریکا (چین،روسیه،کره شمالی،کوبا،مکزیک و...) رخ می دهد و به علت نزدیکی سازندگان این مجموعه از بازیها با پنتاگون حدس های سازندگان با واقعیت بسیار همخوانی دارد البته این همخوانی پرده از برنامه هایی بر می دارد که پنتاگون در سازمان آینده پژوهی خود نسبت به طراحی آنها برای سالهای آینده اقدام می کند.
سری دوم از بازی نیروی پنهان با عنوان Ghost Recon 2 مربوط به جنگ با کره شمالی بود که در سال 2004 ساخته شد ولی آنقدر کیفیت این بازی بد بود که یوبی سافت از تمام مخاطبانش رسماً عذر خواهی کرد و وعده ساخت یک بازی بهتر را داد.
Tom Clancys Ghost recon Advance Warfighter 2 ساخته ی سال 2007 در میان بازی های رایانه ای چنان کولاکی به پا کرد که تمام رقبا سازنده رابا بهت و ضرر مواجه ساخت. این نسخه با گرافیک بسیار بالا به مسئله بحران در آمریکای لاتین و حمله ی آنها در سال 2014 اشاره می کند. جالب آنکه در این نسخه هم مبارزین، شورشی خطاب می گردند و نیروهای آمریکا ناجی جهان و صلح.
در این مقاله می خواهیم در مورد نسخه اول بازی نیروی پنهان به بحث بپردازیم به ویژه آنکه داستان این بازی به واقعیت پیوست و در مجموع بااین شش روز جنگ، پیش بینی های سازندگان این بازی بیشتر به واقعیت گره می خورد. در این بازی سه گروه دو نفره از کماندو های آمریکایی با نام های آلفا و بتا و چارلی همراه با انواع اسلحه های سبک قصد دارند تا ضمن کمک به نیروهای گرجستان در سرکوب شورشیان اوستیایی و ارتش روسیه، از تفلیس به مسکو بروند و کاخ کرملین را که در اختیار ملی گرایان اقتدارگرا در آمده است را فتح کنند و تمامی دشمنان را بکشند. در این بازی اعلام می شود که این گروه برای استقرار صلح به گرجستان اعزام شده اند که از همین مسیر سوال جدی ای را برای مخاطب بر می انگیزند:«نیروهای صلح بان به چه دلیل به روسیه حمله می کنند در حالی که ماموریت آنها تنها حفظ صلح و نه تهاجم به خاک سایر کشورها است؟»
نیروهای ویژه ی آمریکایی به درخواست دولت گرجستان به تفلیس می روند تا با یک هواپیمای ترابری وارد اوستیای جنوبی شوند و با گروههای شورشی مقابله کنند. نکته قابل توجهی که این بازی بر آن تاکید می کند آن است که «روسیه تحت فرمان گروه های ملی گرای افراطی قرار گرفته و خواهان احیای امپراطوری شوروی و الحاق جمهوری های کوچک از جمله اوستیای جنوبی به روسیه است.» مسئله جالب تر آنکه بازی از قانونی بودن دولتی در گرجستان سخن می گوید که بر اساس زمان ساخت بازی هنوز آن دولت بوجود نیامده است. به عبارت دیگر بازی به دولت دموکراتیک و قانونی تفلیس اشاره می کند در حالی که در سال 2001 شواردنادزه رییس جمهور گرجستان بود و از نظر آمریکایی ها او یک دولت دشمن و غیر دموکراتیک به حساب می آمد.
دولت میخاییل ساکاشویلی در سال 2003 با انقلاب مخملین (انقلاب گل سرخ یا انقلاب سرخی) روی کار آمد و بدین صورت گرجستان از کشوری که دشمن آمریکا بود تبدیل به کشور دوست شد زیرا آمریکا بعد از مدتها توانست به قلب قفقاز وارد شود و حیاط خلوت روس ها را از آن خود کند. این پیروزی ایالات متحده ی آمریکا بیش از همه مرهون خدمات ساکاشویلی است. «ریچارد مایلز» سفیر وقت آمریکا در تفلیس – مرکز گرجستان – در باره وی چنین عنوان می کند:
«آقای ساکاشویلی فارغ التحصیل دانشگاه جرج واشینگتن آمریکا برنامه ای را که از سال 1999 با ایشان بارها مرور کرده ایم را چهار سال بعد به خوبی اجرا کرد و از این حیث فرد مورد اعتمادی برای ایالات متحده آمریکا محسوب می شود... البته پیروزی های ما در این مناطق به علت سرمایه گذاری هایی است که امریکا برای توسعه ی دموکراسی در این مناطق انجام داده است و خاصتا از نیروهای جوان و دانشجو بهره برده است. این فرایند در گرجستان توسط انجمن دانشجویی کمارا (بس است)، در صربستان توسط اتپور(مقاومت)، در بلاروس جنبش «زوبر» و در اوکرایین جنبش «پورا» (لحظه فرا رسیده) سازمان دهی شده و آقای ساکاشویلی به عنوان موفق ترین رهبر این انقلاب ها هر هفته جلساتی را با این گروه های دانشجویی داشته و دارد ... .»
به هر صورت رییس جمهور گرجستان با تحریک آمریکا و البته رژیم صهیونیستی – این رژیم بخش قابل توجهی از نفت خود را از گرجستان تامین می کند- قصد داشت تا به مسئله ی جمهوری های خودمختار اوستیا جنوبی و آبخازیا برای همیشه پایان دهد. در نتیجه در شب 8 آگوست به اوستیای جنوبی حمله می کند و در عرض کمتر از یک روز با قتل 1000 نفر از مردم منطقه و 15 صلح بان روسی، شهر تسخینوالی – مرکز اوستیای جنوبی- را اشغال می کند. این پیروزی یک روز بیشتر دوام نمی آورد زیرا ارتش روسیه با قاطعیت وارد منطقه شده و ضمن عقب راندن نیروهای گرجی، وارد خاک گرجستان و آبهای سرزمینی آن می شود و به شدت یورش آنها را سرکوب می کند . این صحنه ها را با تفسیر آمریکایی در بازی نیروهای پنهان بهتر می توانیم مشاهده کنیم زیرا بازی از مرحله سوم وارد فازی می شود که جنگ مستقیماً با نیروهای روسی آغاز می گردد.
جدای از شمای کلی این بازی در زمینه ی نظامی، در هر مرحله پیام هایی سیاسی رد و بدل می شود که بی شباهت به اظهارات کنونی وزیران خارجه آمریکا و روسیه نیست. برای مثال تاکید وزیر خارجه روسیه که آمریکا نباید از گرجستان حمایت کند و پیام هایی که سازندگان بازی از سوی ارتش آمریکا مبنی بر قانونی بودن این حمایت ها اعلام می کنند.
سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه در کنفرانس خبری 13 آگوست اعلام کرد که به غیر از نیروهای گرجی از کشورهای دیگری هم نیروهایی وجود داشته اند که مستقل یا همراه ارتش گرجستان علیه روسیه جنگیده اند.هیچ بعید نیست این نیروها از مجموعه ی اکیپ های آمریکا،رژیم صهیونیستی و یا ناتو باشند که در گرجستان مستقر هستند و نیروی نظامی دارند. به علاوه آنکه لاوروف روز بعد نیز اذعان داشت که مسکو به خوبی می داند که غرب و ایالات متحده اسلحه های متعددی را دولت گرجستان داده اند و سفر آینده رایس به تفلیس در حمایت از این شریک شکست خورده آمریکا است.
منبع: http://www.farhangnews.ir
/خ