التهاب ملتحمه یا کونژنکتیویت (قی کردن چشم نوزاد) یک التهاب بسیار رایج و قابل درمان است که پلک چشم‌ها و سفیدی درون چشم را درگیر می‌کند. وقتی این بیماری ایجاد می‌شود رگ‌های خونی در چشم نمایان می‌شود و چشم‌ها صورتی یا قرمز می‌شوند. التهاب می‌تواند به علت عفونت، آلرژی یا حساسیت‌های دیگری ایجاد شود. عوامل باکتریایی و ویروسی در این بیماری بسیار مسری هستند.


علائم کونژنکتیویت در نوزادان چیست؟

اگر سفیدی چشمان کودک یا یکی از چشمان او یا پلک پایینی چشم او ورم کرده و قرمز شده است، کودک به بیماری کونژنکتیویت مبتلا شده است. از آنجایی که سیستم ایمنی بدن کودک در حال مبارزه با این عفونت می‌باشد، باعث قرمزی چشم نوزاد شده و اشک از آن سرازیر می‌شود و یا قی می‌کند.

اگر علائم این بیماری را در فرزند خود مشاهده کردید، کودک خود را به پزشک متخصص ببرید زیرا مهم است که سریعاً آن را درمان کنید تا از گسترش میکروب‌ها و عوارض عفونت چشم و پلک و اطراف آن جلوگیری شود.

نوزادانی که دارای چشم‌هایی با قرمزی اندک و تورم کم در پلک‌ها هستند؛ دچار یک دوره کوتاه از بیماری کونژنکتیویت (قی کردن چشم نوزاد) می‌شوند که در واکنش به قطره‌های چشمی که در زمان تولد به نوزاد داده شده است، ایجاد می‌شود.


علت بیماری کونژنکتیویت (قی کردن چشم نوزاد) چیست؟

در این جا برخی از عللی که منجر به بیماری کونژنکتیویت می‌شود، آورده شده است:

۱- ویروس: اگر شما مبتلا به کونژنکتیویت باشد و علائم سرماخوردگی را داشته باشد، به احتمال زیاد به علت عفونت ویروسی است. ویروس‌ها شایع‌ترین علت بیماری کونژنکتیویت و قی کردن چشم نوزاد هستند.

۲- باکتری‌ها: اگر چشمان نوزاد شما ماده‌ای زردرنگ ترشح کرد که باعث می‌شود پلک‌ها متورم و ضخیم شود، باکتری‌هایی مانند استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس و یا هموفیلوس باعث آن شده اند. نوعی از کونژنکتیویت باکتریایی به نام افتالمیا نئوناتروم وجود دارد که در نوزادان تازه متولد شده در طول زایمان ایجاد می‌شود.

۳- آلرژی: واکنش‌های آلرژیک در کودکان زیر یک سال نادر است، اما اگر چشمان نوزاد خارش، تورم، قرمزی و اشک ریزی داشت و آبریزش بینی هم داشت ممکن است علت آن واکنش‌های آلرژیک به گرد و غبار، گرده یا دود باشد.

۴- قطره‌های چشمی در نوزادان تازه متولد شده: قطره‌های چشمی در ابتدای تولد عفونت‌های باکتریایی را که منجر به حساسیت چشم نوزاد می‌شود، را متوقف می‌کند. گاهی اوقات به این مورد کونژنکتیویت شیمیایی می‌گویند.

۵- مجاری اشکی مسدود شده: حداقل ۲۰ درصد از نورادانی که تازه متولد می‌شوند؛ مجاری اشکی هر دو چشم یا یکی از چشمانشان بسته است یا تا حدی مسدود است. بسته شدن مجاری اشکی می‌تواند منجر به پیدایش علائم کونژنکتیویت مانند ایجاد ترشحات زرد یا سفیدرنگ شود. بررسی کنید که چگونه باید در این شرایط (بسته بودن مجاری اشکی) از نوزاد خود مراقبت کنید.

۶- برخی از تحریک کننده‌ها: هر چیزی که بتواند باعث ایجاد حساسیت در چشم و پلک شود حتی کلر موجود در آب استخر نیز از دلایل آن می‌باشد.


چگونه کونژنکتیویت (قی کردن چشم نوزاد) درمان می‌شود؟

اگر نوزاد شما کونژنکتیویت دارد، مستقیماً به پزشک مراجعه کنید. این می‌تواند نشانه یک عفونت جدی در نوزادان باشد که نباید نادیده گرفت. پزشک چشم‌های کودک را بررسی می‌کند و از شما در مورد سایر علائم سوال می‌کند و در مورد درمان تصمیم می گیرد. درمان کونژنکتیویت بستگی به نوع آن دارد:


کونژنکتیویت ویروسی

کونژنکتیویت که بوسیله ویروس ایجاد می‌شود. معمولاً پس از یک هفته یا کمی بیشتر خود به خود خوب می‌شود. در این حالت پزشک به شما توصیه می‌کند چشم‌های کودک را با آب گرم بشویید و سپس آن را خشک کنید. اگر بعد از دو هفته چشمان کودک بهبود نیافت، مجدداً به پزشک مراجعه کنید.

یک کمپرس آب گرم می‌تواند آرامبخش باشد. به راحتی یک پارچه نرم را با آب گرم بشویید و مثلاً زمانی که به کودک شیر می دهید آن را بر روی چشم یا چشمان کودک قرار دهید.


کونژنکتیویت باکتریایی

اگر باکتری دلیل قی کردن چشم نوزاد است، پزشک پماد آنتی بیوتیک یا قطره آن را برای چشمان نوزاد به مدت ۷ روز تجویز می‌کند. احتمالا استفاده از پماد‌ها برایتان راحت‌تر از استفاده از قطره ‌ها است:

برای استفاده از پماد دست‌هایتان را بشویید و سپس به آرامی پلک کودک را به پایین بکشید و یک لایه نازک از پماد را در طول پلک بمالید. (زمانی که پماد را فشار دهید پماد به آرامی خارج می‌شود). زمانی که کودک چشمانش را باز و بسته می‌کند، پماد به داخل چشم نفوذ می‌کند.

اگر از قطره استفاده می‌کنید؛ آن را به داخل گوشه‌ای از چشم نوزاد بچکانید. این کار ممکن است زمانی که چشمان کودک بسته است، راحت‌تر باشد و زمانی که کودک چشمانش را باز می‌کند؛ دارو وارد چشم او می‌شود.

چشمان کودک خود را قبل و بعد از استفاده از دارو، بشویید. هرگز از داروهای باز شده قبلی و یا قدیمی استفاده نکنید. داروهای قدیمی استریل نیستند و می‌توانند عفونت را بدتر کنند. اطمینان حاصل کنید که دوره درمان آنتی بیوتیک‌ها را کامل کنید، حتی زمانی که علائم بیماری از بین رفته‌اند؛ در غیر اینصورت عفونت باز می‌گردد.

پزشک احتمالاً به شما توصیه می کند که چشم های نوزاد را با آب گرم بشویید و مواد ترشحی را از آن پاک کنید و سپس آن را خشک کنید زیرا این مواد مایع آلوده می‌تواند اثر آنتی‌بیوتیک‌ها را کمتر کند.

اینجا نیز یک کمپرس آب گرم می‌تواند آرامبخش باشد. یک پارچه نرم را با آب گرم بشویید و زمانی که به کودک شیر می‌دهید آن را بر روی چشم یا چشمان کودک قرار دهید.


کونژنکتیویت ناشی از آلرژیک

عامل آلرژی را شناسایی کنید و کودک را از آن دور نگه دارید. اگر چشمان کودک او را اذیت می‌کند، کمپرس سرد می‌تواند کونژنکتیویت ناشی از آلرژیک را تسکین دهد.


کونژنکتیویت شیمیایی

این واکنش به قطره‌های چشمی در نوزادان تازه متولد شده رخ می‌دهد که برای جلوگیری از عفونت ایجاد می‌شود و ۲۴ تا ۳۶ ساعت طول می‌کشد.


همه انواع کونژنکتیویت

بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند چند قطره شیر مادر در چشمان کودکی که دچار کونژنکتیویت شده است، بچکانید. این کار برای چندیدن بار در روز، از هر نوع ترشح، قی کردن چشم نوزاد و عفونت جلوگیری می‌کند.


آیا کونژنکتیویت مسری است؟

گفته می‌شود کونژنکتیویت (قی کردن چشم نوزاد) ناشی از ویروس و باکتری هر دو مسری هستند. برای جلوگیری از پخش شدن عامل‌های این بیماری، برای مراقبت از چشمان کودک خود، دستان خود را بشویید. لباس‌ها، رختخواب، حوله و پتوی نوزاد خود را از لباس‌ها و وسایل دیگران جدا کنید و آن‌ها را مرتب شستشو دهید.


آیا کودک می‌تواند با کونژنکتیویت یا التهاب ملتحمه به مهدکودک برود؟

شما باید با مربی کودک خود صحبت کنید و از او مشورت بخواهید تا او بررسی کند و ببیند آیا کودک می‌تواند با علائم عفونت چشم که دارد، در مهد حضور یابد یا خیر. به طور کلی لازم نیست که کودکی با این عارضه، از محیط اجتماعی دور شود، ولی به شرطی که قوانین و مراقبت‌های لازم برای جلوگیری از گسترش عفونت رعایت شود. برخی اجازه می‌دهند کودک بعد از ۲۴ ساعت از درمان در مهدکودک حضور یابد. برخی دیگر اجازه نمی‌دهند که کودک در کنار کودکان دیگر حضور داشته باشد، تا زمانی که عفونت چشم و قی کردن چشم کودک کاملا بهبود یابد.


منبع: سایت ستاره