28 مهر 1388 / 1 ذی القعده 1430 / 20 اکتبر 2009
28 مهر 1388 / 1 ذی القعده 1430 / 20 اکتبر 2009
28 مهر 1388 / 1 ذی القعده 1430 / 20 اکتبر 2009 |
|
آيتاللَّه شيخ جعفر نزاري نقدي در سال 1265ش (1303ق) به دنيا آمد و از خردسالي، شوق فطري طبيعي به علم و ادب و تحصيل كمالات داشت. از اينرو در ابتدا اصول قرائت و خط عربي و فارسي را فرا گرفت و در چهارده سالگي براي ادامه تحصيل عازم حوزه علميه نجف اشرف گرديد. پس از تكميل مقدمات و سطوح، در درس خارج حضرات آيات عظام: آخوند ملامحمد كاظم خراساني، سيد محمد كاظم يزدي و شيخ احمد كاشف الغطا و ديگر استادان عصر حاضر شد و مراتب عالي علمي را پيمود. در اينحال با اصرار جمعي از مؤمنان يكي از مناطق شيعهنشين جنوب عراق و به دستور استادش، علامه يزدي، جهت تبليغ دين و نشر علوم اسلامي و حل دعاوي شرعي راهي منطقه العماره گرديد. آيتاللَّه نزاري پس از حدود ده سال اقامت در العماره، به عضويت دادگاه شرعي بغداد منصوب شد اما پس از مدت كوتاهي از اين مقام كنارهگيري كرد و در نجف اشرف به تاليف و تدريس و ارشاد مردم همت گماشت. از اين فقيه اصولي آثار متنوعي به جاي مانده كه الانوارُالعلويه و الاسرارُ المُرتَضَويه، القوانينُ المَنطقيه و نيز حواشي بر شرايع و معالم و شرح شمسيه از آن جملهاند. آيتاللَّه جعفر نزاري نقدي سرانجام در بيست و هشتم مهر 1329ش برابر با هفتم محرم الحرام 1370ق در 64 سالگي در نجف اشرف درگذشت و در تاسوعاي حسيني در آن شهر به خاك سپرده شد. |
در حالي كه موج اعتصاب عمومي، بسياري از نقاط كشور را فراگرفته بود، كارمندان وزارت دارايي نيز به اعتصاب كنندگان پيوستند و دست از كار كشيدند. آنان ضمن ادامه اعتصاب، اعلاميهاي منتشر كرده و اخراج كامل مستشاران خارجي و تحريم مبادلات بازرگاني بين ايران و رژيم صهيونيستي را خواستار شدند. در اين تاريخ، دامنه اعتصاب، به حدي رسيده بود كه ميتوان گفت سراسر كشور را به صورت يكپارچه و به گونهاي بي سابقه و كم نظير فراگرفته بود. |
|
در پي دستگيري بيست نفر از جمله شانزده يهودي در ماههاي بهمن و اسفند 1377 و محاكمه آنان به اتهام جاسوسي براي آمريكا و اسرائيل در دادگاه ايران، آلبرايت، وزير خارجه وقت آمريكا، در يك موضعگيري مداخلهجويانه در امور داخلي كشورمان، محاكمه جاسوسان يهودي دستگير شده را غيرقابل قبول خواند. وي همچنين گفت: تهران بايد از حمايت تروريسم بينالمللي، مخالفت با روند سازش خاورميانه و تلاش براي دستيابي به سلاحهاي كشتار جمعي دست بردارد. در پي اين اتهامات آمريكا عليه ايران، وزارت خارجه جمهوري اسلامي ايران، اين اظهارات را مردود خواند و با تقبيح اين گونه ادعاهاي بياساس، اين امر را نمونه بارز ديگري از دخالت آمريكا در امور داخلي ايران خواند و اضافه كرد: اينگونه ادعاهاي بي اساسِ مسؤولان آمريكايي، ناشي از نگراني دولت آمريكا از موفقيت سياستهاي تنشزدايي و اعتمادسازي جمهوري اسلامي ايران در منطقه است تا آن كشور نتواند با سوء استفاده از اختلافات و تشتت كشورهاي منطقه از منافع تجارت تسليحاتي منتفع گردد. |
|
« شريك بن سنان فخحي كوفي» ملقّب به ابوعبدالله از دانشمندان و محدثان شيعي صدراسلام وفات يافت. وي ازنوادگان مالك اشترو ازفقيهان بزرگ عصرخويش بشمارميرفت؛ بطوريكه درزمان خلافت عباسي به قضاوت كوفه و سپس اهوازمنصوب شد. ابوعبدالله ازمردم بخارا بود و ازدوستداران خاندان علي (علیه السّلام) محسوب ميشد. |
|
ابوعبداللَّه شريك بن عبداللَّه كوفي نَخَعي، فقيه فاضل و محدث، در سال 75 يا 95 ق در بخارا به دنيا آمد. وي در دوران خلافت منصور دوانيقي، دومين خليفهي عباسي به قضاوت كوفه و سپس اهواز منصوب گرديد. نَخَعي نسبت به امام علي(علیه السّلام) و خاندان اهلبيت(ع) ارادت فراوان و به بنياميه بغض بياندازهاي داشت. او به هوشمندي مشهور بود و در قضاوت، عدالت ميورزيد. وفات نَخَعي در كوفه روي داد. |
در سال 652 ق، منگوقاآن خان مغول، برادرش هلاكوخان را براي براندازي حكومت اسماعيليان به ايران فرستاد. چون حكام نواحي مختلف با هلاكوجهت جنگ با اسماعيليان همراه شدند، او توانست در سال 654 ق قلعههاي اسماعيليان را محاصره كند. در آن زمان، رياست اسماعيليه، با رُكن الدين خُوَرشاه بود. هلاكو، او را به اطاعت خود خواند. خُوَرشاه به صوابديد خواجه نصيرالدين طوسي، فرمانبرداري از مغول را پذيرفت و برادر خود را به خدمت هلاكو فرستاد ولي در تسليم قلعهها تَعلُّل نمود. سرانجام پس از يك سال، به نصيحت خواجه نصيرالدين طوسي، در ذي قعدهي سال 654 ق از قلعه به زيرآمد و در پيش هلاكو، زمينِ خدمت ببوسيد. هلاكو، ضمن احترام به خُوَرشاه، فرمان داد تا همهي قلعههاي اسماعيليه كه عدد آنها به صد قلعه ميرسيد ويران كرده، اموال و خزائن آنها را به تاراج بُردند. به اين طريق، در سال 654 ق، دولت اسماعيليه، پس از يكصد و هفتاد و هفت سال برچيده شد. سرانجام، رُكن الدين خُوَرشاه كه آخرين شاهِ اسماعيلي بود و از طرف هلاكو به نزد برادرش منگوقاآن خان فرستاده ميشد، در كنار جيحون به دست همراهانِ مغوليِ خود كشته شد. |
|
نخستين مجلس قانونگذاري جهان در ايسلند تشكيل شد. اين مجلس كه آلتينگ نام داشت موظّف بود درمواقع ضروري دولت را ياري كند و كمكهاي لازم را دراختيار دولت بگذارد. مجلس ايسلند درسال 1800ميلادي منحل شد اما 43سال بعد مجدداً به نام «انجمن رايزني» كارخود را از سرگرفت. |
جنگ دريايي ناوارَن ميان ناوگان دريايي كشورهاي روسيه، فرانسه و انگليس و ناوگان دريايي عثماني روي داد. اين جنگ دريايي دربندري بنام ناوارن دركشوريونان بوقوع پيوست. درنبرد دريايي ناوارن حدود60كشتي جنگي غرق شدند و جنگ به نفع استقلال طلبان يوناني خاتمه يافت. |
|
جنبش آزاديبخش مردم كنيا برضد بريتانيا آغازشد. مردم كنيا به رهبري اتحاديه افريقايي كنيا مبارزه خود را آغازكردند و هدفشان ازاين مبارزه براندازي تبعيض نژادي درقاره افريقا بود. درمبارزه آزاديبخش مردم كنيا بسياري ازسران اتحاديه افريقايي كنيا دستگير و زنداني شدند. اما درنهايت موفق شدند كه به آزادي دست يابند. |
پروفسور گوتريد آخن وال رياضيدان معروف آلماني در 20 اكتبر 1719م، در آلمان متولد شد و پس از طي مدارج تحصيلي خود، به عنوان يك استاد برجسته رياضي مطرح گرديد. وي با مطالعه و تحقيق در علم رياضيات، علم آمار را كه در فراهم كردن اطلاعات كمي و تحليل اين اطلاعات به كار ميرود، بنيان گذارد. آخن وال با طرح لفظ "ستاتيستيك" در مقدمه كتاب خود درباره آمار، اين مسئله را مورد توجه قرار داد. وي علاوه بر رياضي، در فلسفه و قوانين فلسفي مطالعات زيادي داشت و به عنوان يك صاحبنظر در اين رشته آثار متعددي از خود به جاي گذاشته است. پروفسور گوتريد آخن وال سرانجام در اول ماه مه 1771م در 52 سالگي درگذشت. |
|
از سال 1821م كه قيام مردم يونان براي استقلال از امپراتوري عثماني آغاز شد، دولتهاي اروپايى بارها به حمايت از يونانيها برخاستند كه جنگ دريايى ناوارون يكي از نمونههاي آن بود. در اين جنگ كه در بيستم اكتبر 1827م در خليج كوچك ناوارون واقع در آبهاي شمالي درياي مديترانه روي طر داد، كشتيهاي جنگي انگلستان، روسيه و فرانسه در حمايت از يونان، به ناوگان امپراتوري عثماني حمله برده و شصت فروند كشتي جنگي عثماني را منهدم كردند. همچنين در اين جنگ شش هزار نفر از سربازان عثماني كشته شدند. در نهايت، جنگ با شكست عثماني و نابودي نيروي دريايي آن در غرب يونان پايان يافت. اين جنگها تا 1829م ادامه پيدا كرد و در اين سال، با انعقاد قرارداد آدرِيانُوپُل، به پايان رسيد و يونان به استقلال دست يافت. |
|
پس از تأسيس سازمان ملل متحد، بحث درباره انتخاب پرچم اين سازمان مطرح شد. در نهايت در 20 اكتبر 1947م، بيرق رسمي سازمان ملل متحد كه در حقيقت، يك پرچم بينالمللي است به تصويب رسيد. اين پرچم داراي زمينه آبي آسماني بوده و آرم سازمان ملل متحد با رنگ سفيد در وسط آن قرار گرفته است. |
|
|
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}