حضرت قاسم (ع) یکی از فرزندان امام حسن مجتبی (ع) هستند که در دوسالگی پدر بزرگوار خود را از دست داده و در دامان امام حسین (ع) پرورش یافتند. نقل است که در شب عاشورا امام حسین (ع) به یارانش فرمود: فردا من و شما همه کشته خواهیم شد. آن گاه حضرت قاسم (ع) پرسید: آیا من نیز کشته خواهم شد؟ امام حسین (ع) در جوابش فرمود: فرزندم مرگ نزد تو چگونه است؟ و ایشان پاسخ داد: شیرین‌تر از عسل.


نحوه شهادت حضرت قاسم (ع) طبق نقل مقتل لهوف

برای اطلاع از وقایع کربلا باید به مقاتل رجوع کرد. یکی از مقاتل معروف، مقتل "لهوف" نوشته "ابوالقاسم رضی الدین علی بن موسی" معروف به "سید بن طاووس" است که چندین ترجمه دارد.
نحوه شهادت حضرت قاسم (ع) در این کتاب بدین صورت نقل شده است:
 
قَالَ الرَّاوِی: وَ خَرَجَ غُلَامٌ کَأَنَّ وَجْهَهُ شِقَّةُ قَمَرٍ
راوى گفت: جوانى به سوی میدان نبرد بیرون آمد که صورتش گوئى پاره ماه بود

فَجَعَلَ یُقَاتِلُ
آنگاه مشغول جنگ شد

فَضَرَبَهُ ابْنُ فُضَیْلٍ الْأَزْدِیُّ عَلَى رَأْسِهِ فَفَلَقَهُ
ابن فضیل ازدى با شمشیر چنان بر فرقش زد که سرش را شکافت

فَوَقَعَ الْغُلَامُ لِوَجْهِهِ
جوان با صورت به زمین افتاد

وَ صَاحَ یَا عَمَّاهْ
و فریاد زد: عمو جان به دادم برس!

فَجَلَّى الْحُسَیْنُ کَمَا یُجَلِّی الصَّقْرُ
امام حسین (ع) مانند باز شکارى خود را به میدان رساند

ثُمَّ شَدَّ شَدَّةَ لَیْثٍ أَغْضَبَ
و همچون شیر خشمگین حمله ‏ور شد

فَضَرَبَ ابْنَ فُضَیْلٍ بِالسَّیْفِ
و شمشیرى بر ابن فضیل زد

فَاتَّقَاهَا بِالسَّاعِدِ
آنگاه او دست خود را سپر نمود

فَأَطَنَّهُ مِنْ لَدُنِ الْمِرْفَقِ
و دستش از آرنج جدا شد

فَصَاحَ صَیْحَةً سَمِعَهُ أَهْلُ الْعَسْکَرِ
ابن فضیل چنان فریاد زد که همه لشکر شنیدند

وَ حَمَلَ أَهْلُ الْکُوفَةِ لِیَسْتَنْقِذُوهُ
و مردم کوفه براى نجاتش حرکت کردند

فَوَطِئَتْهُ الْخَیْلُ حَتَّى هَلَکَ
در نتیجه بدنش زیر سم اسب‌ها ماند و به هلاکت رسید

قَالَ وَ انْجَلَتِ الْغُبْرَةُ
راوى گفت: گرد و غبار کارزار فرو نشست

فَرَأَیْتُ الْحُسَیْنَ قَائِماً عَلَى رَأْسِ الْغُلَامِ
دیدم امام حسین (ع) بر بالین آن جوان ایستاده

وَهُوَ یَفْحَصُ بِرِجْلَیْهِ
و جوان از شدّت درد پاى بر زمین می‌ساید

وَ الْحُسَیْنُ یَقُولُ بُعْداً لِقَوْمٍ قَتَلُوکَ
و امام حسین (ع) می‌گوید: از رحمت خدا دور باد گروهى که تو را کشتند

وَ مَنْ خَصْمُهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیکَ جَدُّکَ وَ أَبُوکَ
جدّ و پدرت در روز قیامت از آنان کیفر خواست خواهند نمود

ثُمَّ قَالَ عَزَّ وَ اللَّهِ عَلَى عَمِّکَ أَنْ تَدْعُوَهُ فَلَا یُجِیبُکَ‏
سپس فرمود: به خدا قسم بر عمویت دشوار است که تو او را به یارى خود بخوانى و او دعوت تو را اجابت نکند

أَوْ یُجِیبُکَ‏ فَلَا یَنْفَعُکَ صَوْتُهُ
یا اجابت کند ولى به حال تو سودى نبخشد

هَذَا یَوْمٌ وَ اللَّهِ کَثُرَ وَاتِرُهُ وَ قَلَّ نَاصِرُهُ
به خدا قسم امروز روزى است که براى عمویت کینه جو فراوان است و یاور اندک

ثُمَّ حَمَلَ الْغُلَامَ عَلَى صَدْرِهِ حَتَّى أَلْقَاهُ بَیْنَ الْقَتْلَى مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ
سپس بدن جوان را به سینه چسباند و با خود آورد و در میان کشتگان خانواده‏ اش گذاشت


سخن آخر

 یکی از اصلی‌ترین منابع برای اطلاع از وقایع تاریخی مربوط به شهادت اهل بیت پیامبر (ع)، رجوع به مقاتل و مقتل خوانی است. مقتل "لهوف" یکی از مقاتل مشهور در این زمینه به شمار می‌آید که به واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) و یاران ایشان می‌پردازد. این مقتل را "ابوالقاسم رضی الدین علی بن موسی" معروف به "سید بن طاووس"تألیف کرده که چندین ترجمه دارد. در این مطلب نحوه شهادت حضرت قاسم (ع) را طبق متن این کتاب نقل کردیم.


منبع: سایت ستاره