معرفی داروی فلووکسامین

نحوه مصرف فلووکسامین

قبل از شروع مصرف فلووکسامین و هر بار استفاده مجدد، راهنمای دارویی ارائه شده توسط داروساز خود را مطالعه کنید.

اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

این دارو را به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولا یک بار در روز در هنگام خواب یا دو بار در روز (یک بار در صبح و یک بار در هنگام خواب) مصرف کنید.

اگر دوبار در روز این دارو را مصرف میکنید و دوزها یکسان نیستند، بنابراین دو دوز بیشتر باید در هنگام خواب مصرف شوند.

دوز دارو بر اساس سن، وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید تعیین می گردد.

پزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده میکنید (داروهای تجویزی، بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.

برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو را با دوز کم شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد.

دستورالعمل‌های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. در کودکان نیز دوز ممکن است بر اساس سن و جنسیت آنها باشد.

دوز و دفعات مصرف خود را از میزان تجویز شده افزایش ندهید. با این کار وضعیت شما سریعتر بهبود نخواهد یافت و خطر ابتلا به عوارض جانبی شما افزایش خواهد یافت.

این دارو را به طور مرتب مصرف کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. به منظور کمک برای یادآوری، هر روز آن را در همان زمان (ها) مصرف کنید.

مهم است که مصرف این دارو را ادامه دهید حتی اگر احساس خوبی داشته باشید. مصرف دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید.

در صورت توقف ناگهانی مصرف دارو، بعضی از شرایط ممکن است بدتر شوند. همچنین ممکن است نشانه هایی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب و احساسات کوتاه مانند شوک الکتریکی را تجربه کنید.

برای جلوگیری از این علائم زمانی که قصد توقف درمان با این دارو را داشته باشید، پزشک شما ممکن است به تدریج میزان دوز شما را کاهش دهد.

برای جزئیات بیشتر با پزشک و یا مسئول داروخانه مشورت کنید. هر بار علائم جدید یا بدترشدن علائم موجود را گزارش دهید.

ممکن است چندین هفته طول بکشد تا متوجه فواید کامل این دارو شوید.

اگر وضعیت شما بهبود نیافت و یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
 

عوراض جانبی

داروهای ضد افسردگی برای درمان انواع شرایط، از جمله افسردگی و سایر اختلالات روحی / روانی استفاده می شوند.

این داروها می توانند به جلوگیری از افکار / اقدامات خودکشی کمک کنند و سایر فواید مهم را به ارمغان آورند.

با این حال، مطالعات نشان داده اند که تعداد کمی از افرادی (به ویژه افراد زیر ۲۵ سال) که داروهای ضد افسردگی را برای هر شرایطی مصرف می کنند، ممکن است افسردگی، علائم ذهنی/روانی و یا افکار / اقدامات خودکشی را تجربه کنند.

بنابراین، بسیار مهم است که با پزشک درباره خطرات و مزایای داروهای ضد افسردگی (مخصوصا برای افراد زیر ۲۵ سال) صحبت کنید، حتی اگر درمان برای بیماری ذهنی / روانی نباشد.

اگر متوجه افسردگی / سایر شرایط روانپزشکی، تغییرات رفتاری غیر معمول (از جمله افکار / اقدامات احتمالی خودکشی) یا سایر تغییرات روحی / روانی (از جمله اضطراب جدید / اضطراب، حملات هراس، خواب کم، تحریک پذیری، عصبانیت / خشمگینی، اعمال بدون فکر و بدون انگیزه، بی حوصلگی شدید، گفتار بسیار سریع) شدید فورا به پزشک مراجعه کنید.

مراقب این علائم باشید به ویژه هنگامی که داروی ضد افسردگی جدیدی را شروع میکنید و یا زمانی که دوز دارو تغییر می کند.

با مصرف این دارو تهوع، خواب آلودگی، سرگیجه، احساس سبکی سر، از دست دادن اشتها، ضعف، خشکی دهان، عرق کردن، تاری دید و خمیازه می تواند رخ دهد.

اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک بدین دلیل این دارو را برای شما تجویز کرده است که نفع آن را برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است.

بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت وجود اختلالات جدی، از جمله: کبودی/خونریزی آسان، لرز، کاهش میل /توانایی جنسی، به پزشک اطلاع دهید.

در صورت وجود هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: مدفوع سیاه، استفراغ شبیه پودر قهوه، درد / تورم / قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک های چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ ها در شب) فورا باید تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرید.

این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم / سمیت سروتونین ایجاد می کند.

اگر داروهای دیگری نیز مصرف کنید که سروتونین را افزایش می دهند، خطر سندرم سروتونین افزایش می یابد، بنابراین پزشک یا داروساز خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع نمایید.

اگر متوجه برخی از نشانه های زیر شدید فورا باید تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرید: ضربان قلب سریع، توهم، عدم هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، کشش ناگهانی عضلات، تب بدون دلیل، آشفتگی / بی حوصلگی ناگهانی.

به ندرت مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی به مدت ۴ ساعت و یا بیشتر تجربه کنند.

در صورت بروز این اتفاق، مصرف این دارو را متوقف کنید و فورا به پزشک مراجعه کنید در غیر این صورت مشکلات دائمی ایجاد می شوند.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است.

با این حال، اگر متوجه بروز علائم واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: بثورات، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
 

موارد احتیاط

قبل از مصرف فلووکسامین ، اگر به این دارو حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید، با پزشک یا داروساز خود مطرح کنید.

این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می‌توانند واکنش‌های آلرژیک و مشکلات دیگر ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع نمایید، به خصوص سوابقی همچون: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال افسردگی دوقطبی یا مانیک، سابقه شخصی یا خانوادگی تلاش های خودکشی، مشکلات کبدی، تشنج، سدیم کم در خون، زخم معده / خونریزی روده (بیماری زخم معده) یا مشکلات خونریزی، سابقه خانوادگی یا شخصی گلوکوم (نوع زاویه بسته).

این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود یا بینایی شما را مختل کند. مصرف الکل یا ماری جوانا می‌تواند موجب سرگیجه یا خواب آلودگی بیشتر شود.

لذا ضمن درمان از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا انجام هر کاری که نیاز به هوشیاری و یا بینایی دارد تا زمانی که بتوانید چنین کارهایی را با خیال راحت انجام دهید، خودداری کنید.

از مصرف نوشیدنی‌های الکلی پرهیز کنید.

فلووکسامین ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تاثیر بگذارد. QT طولانی به ندرت می تواند موجب ضربان قلب سریع / نامنظم (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، کمردرد) شود که نیازمند توجه فوری پزشکی هستند.

خطر ابتلا به QT طولانی در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا مصرف دیگر داروهایی که می توانند QT را طولانی کنند، ممکن است افزایش یابد.

قبل از استفاده از فلووکسامین، پزشک یا داروساز خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع نمایید و در صورت داشتن موارد زیر مسئله را با پزشک در میان بگذارید: برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، طولانی بودنQT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی در EKG، مرگ ناگهانی قلبی).

سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به QT طولانی را افزایش دهد.

ین خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیکها / قرصهای آب) یا داشتن شرایطی از قبیل عرق شدید، اسهال یا استفراغ، افزایش یابد. با پزشک خود در مورد استفاده بی خطر از فلووکسامین صحبت کنید.

قبل از انجام عمل جراحی پزشک یا دندانپزشک را در مورد تمام داروهایی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.

سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند، به خصوص خونریزی، از دست دادن هماهنگی بدن و طولانی شدن فاصله QT.

سالمندان بیشتر احتمال دارد که دچار یک نوع عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) شوند، به خصوص اگر قرص های آب (دیورتیک ها) نیز مصرف کنند.

از دست دادن هماهنگی می تواند خطر سقوط را افزایش دهد.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص از دست دادن اشتها و کاهش وزن حساس تر باشند.

نظارت بر وزن و قد در کودکانی که از این دارو مصرف می کنند، حائز اهمیت است.

این دارو در دوران بارداری توصیه نمی شود. زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند و نوزادان متولد شده از مادرانی که طی سه ماهه سوم بارداری از این دارو مصرف کرده اند، ممکن است علائمی از قبیل مشکلات تغذیه / تنفس، تشنج، اختلالات عضلانی یا گریه دائمی داشته باشند.

با این حال، از آنجا که مشکلات روحی / روانی درمان نشده (مانند افسردگی، حمله هراس، اختلال وسواس فکری و اضطراب) می تواند به مادر باردار و جنین آسیب برساند، مصرف این دارو را متوقف نکنید، مگر اینکه پزشک دستور دهد.

در عوض، از پزشک بخواهید داروی مناسب برای شما را تجویز کند. اگر در حال برنامه ریزی برای بارداری هستید، باردار شده اید یا فکر می کنید که ممکن است باردار شوید، به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
 

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است چگونگی عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جدی را افزایش دهند.

این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارویی نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی / غیر تجویز و محصولات گیاهی) تهیه و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید. بدون تایید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و یا دوز آنها را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند خونریزی / کبودی ایجاد کنند (از جمله داروهای ضدانعقاد خون مانند کلوپیدوگرل، NSAID ها مانند ایبوپروفن، رقیق کننده های خون مانند وارفارین).

آسپرین هنگامی که با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.

با این حال، اگر پزشک به شما دستور داده است برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته (معمولا در دوزهای ۸۱ تا ۳۲۵ میلی گرم در روز) آسپرین مصرف کنید، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک دستور دیگری بدهد. برای اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

بسیاری از داروها در کنار فلووکسامین ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تاثیرگذار باشند شامل پیموزاید، تیوریدازین غیره.

بنابراین قبل از استفاده از فلووکسامین، تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف میکنید را به پزشک یا داروساز خود گزارش دهید.

فلووکسامین می تواند حذف سایر داروها را از بدن شما تحت تاثیر قرار دهد، که ممکن است نحوه عملکرد آنها را نیز تغییر دهد.

نمونه هایی از چنین داروهایی شامل آلوسترون، کلوزاپین، متادون، ملاتونین، راملتئون، تاکرین، تیزانیدین، داروهای بنزدویازپین نظیر، آلپرازولام/دیازپام/تریازولام، برخی بتالاکرهای همچون متوپرولول/ پروپرانولول، داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای (TCA) نظیر امی پرامین و غیره می باشند.

مصرف مهارکننده های MAO همراه با این دارو ممکن است موجب تداخل دارویی جدی (احتمالا کشنده) شود. از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید.

اکثر مهارکننده های MAO نباید دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. زمان شروع یا توقف دارو را از پزشک خود بپرسید.

در صورت مصرف این دارو با داروهای دیگر که سبب افزایش سروتونین میشوند، خطر ابتلا به سندرم یا سمیت سروتونین افزایش می یابد.

از جمله مواد مخدر خیابانی مانند MDMA / اکستازی، گل راعی، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله دیگر SSRI ها مانند پاروکستین / فلوکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان، و غیره. خطر ابتلا به سندرم /سمیت سروتونین ممکن است در هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر باشد.

فلووکسامین میتواند اثرات کافئین را افزایش دهد.

از نوشیدن مقادیر زیاد نوشیدنی های حاوی کافئین (قهوه، چای، کولا) یا مصرف مقادیر زیاد شکلات و یا مصرف داروهای بدون نسخه که حاوی کافئین هستند خودداری نمایید.

در صورتی که از سایر محصولاتی که موجب خواب آلودگی میشوند مصرف میکنید، مانند الکل، ماری جوانا، آنتی هیستامین ها (مانند سیتریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب آور یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و داروهای ضد درد (مانند کدئین) با پزشک خود مطرح کنید.

برچسب‌ روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده‌ای باشند که موجب خواب آلودگی می‌شوند.

در مورد استفاده بی خطر از این محصولات با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف سیگار باعث کاهش سطوح این دارو در خون می شود. اگر سیگار می کشید یا اگر اخیرا سیگار کشیدن را متوقف کرده اید، با پزشک خود در میان بگذارید.

فلووکسامین ممکن است با برخی از آزمایشات پزشکی/ آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج کاذب خواهد شد.

اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که از این دارو استفاده می کنید.
 

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

 
نکته های مهم

فلووکسامین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.


منبع: سایت راستینه