اطلاعات کلی زینک

برخی از افراد از زینک را برای هیپرپلازی خوش خیم پروستات ( BPH )، ناباروری مردانه، اختلال نعوظ ( ED )، استخوان های ضعیف ( پوکی استخوان )، آرتریت روماتوئید و گرفتگی های عضلانی مرتبط با بیماری کبد استفاده می کنند.

همچنین برای بیماری سلول داسی شکل و اختلالات ارثی از قبیل آکرودرماتیت آنتروپاتیک، تالاسمی و بیماری ویلسون بکار می رود.

برخی از ورزشکاران از زینک برای بهبود قدرت و عملکرد ورزشی استفاده می کنند.

همچنین زینک برای درمان آکنه، پیری پوست، عفونت های هرپس سیمپلکس و برای سرعت بخشیدن به روند بهبود زخم روی پوست مالیده می شود.

یک فرم از زینک وجود دارد که می تواند برای درمان سرماخوردگی به داخل سوراخ های بینی اسپری شود.

سولفات زینک در محصولات مربوط به تحریک چشم بکار می رود.

زینک سیترات برای جلوگیری از تشکیل پلاک های دندانی و ورم لثه در خمیردندان و دهان شویه بکار می رود.

توجه داشته باشید که بسیاری از محصولات زینک حاوی فلز دیگری به نام کادمیوم نیز هستند.

دلیلش این است که زینک و کادمیوم از لحاظ شیمیایی به هم شبیه هستند و اغلب به همراه هم در طبیعت وجود دارند.

قرارگیری طولانی مدت در معرض سطوح بالای کادمیوم می تواند به نارسایی کلیه منجر شود. غلظت کادمیوم در مکمل های حاوی زینک می تواند تا ۳۷ برابر متغیر باشد.

از محصولات زینک گلوکونات استفاده کنید چون حاوی پایین ترین میزان کادمیوم هستند.
 

چگونه اثر می کند

زینک برای رشد مناسب و حفظ بدن انسان مورد نیاز است.

آن در چندین سیستم و واکنش بیولوژیکی وجود دارد و برای عملکرد ایمنی، بهبود زخم، لخته شدن خون، عملکرد تیروئید و … مورد نیاز است.

گوشت ها، غذاهای دریایی، محصولات لبنی، آجیل ها، حبوبات و غلات کامل سطوح نسبتا بالایی از زینک دارند.

کمبود زینک در سراسر جهان غیرمعمول نیست اما در ایالات متحده نادر است.
 
علائم کمبود زینک عبارتند از
کند شدن روند رشد، سطوح پایین انسولین، از دست دادن اشتها، تحریک پذیری، ریزش مو کلی، پوست زبر و خشک، ترمیم آهسته زخم، حس بویایی و چشایی ضعیف، اسهال و تهوع.

کمبود زینک متوسط با اختلالات روده ای که در جذب غذا اختلال ایجاد می کنند ( از جمله سندروم سوء جذب )، اعتیاد به نوشیدن الکل، نارسایی مزمن کلیوی و بیماری های مزمن ناتوان کننده مرتبط است.

زینک در حفظ بینایی نقش دارد و در غلظت های بالا در چشم موجود است.

کمبود زینک می تواند قدرت بینایی را کاهش دهد و کمبود شدید آن می تواند باعث تغییراتی در شبکیه ( قسمت پشت چشم که در آن، تصویر متمرکز می شود ) شود.

زینک ممکن است اثرات ضد ویروسی نیز داشته باشد.

بنظر می رسد که زینک علائم رانیوویروس ( سرماخوردگی ) را کاهش می دهد.

اما محققان هنوز نمی توانند توضیح دهند که دقیقا چگونه عمل می کند. علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که زینک دارای فعالیت ضد ویروسی در مقابل ویروس هرپس است.

سطوح پایین زینک با ناباروری مردانه، بیماری سلول داسی شکل، ایدز، افسردگی ماژور و دیابت نوع ۲ مرتبط است و می تواند با مصرف مکمل زینک برطرف شود.
 

مصارف و اثربخشی

 
کمبود زینک
کمبود زینک ممکن است در افراد مبتلا به اسهال شدید، بیماری هایی که جذب مواد غذایی را برای روده دشوار می سازند، سیروز کبدی و اعتیاد به الکل، پس از جراحی های مهم و در طول استفاده طولانی مدت از تغذیه با لوله در بیمارستان اتفاق بیفتد.

مصرف زینک بصورت خوراکی یا داخل وریدی به بازگرداندن سطوح زینک به حد نرمال در افراد دچار کمبود زینک کمک می کند. با این حال مصرف مکمل های زینک بصورت منظم توصیه نمی شود.
 
اسهال
مصرف زینک بصورت خوراکی، مدت و شدت اسهال را در کودکانی که دچار سوء تغذیه یا کمبود زینک هستند، کاهش می دهد.

کمبود شدید زینک در کودکان یک مساله شایع در کشورهای در حال توسعه است.
 
یک اختلال ارثی به نام بیماری ویلسون
مصرف زینک بصورت خوراکی، علائم یک اختلال ارثی به نام بیماری ویلسون را بهبود می بخشد.

افراد مبتلا به بیماری ویلسون، مس بیش از حد در بدنشان دارند، زینک، مقدار مس جذب شده را مسدود می کند و مقدار مس آزاد شده توسط بدن را افزایش می دهد.
 

ممکن است در موارد زیر موثر باشد

 
آکنه
تحقیقات نشان می دهد، افراد مبتلا به آکنه دارای سطوح پایین تری از زینک در خون و پوستشان هستند.

بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به درمان آکنه کمک کند.

با این حال بنظر نمی رسد که مالیدن زینک روی پوست به شکل پماد به درمان آکنه کمک کند، مگر آنکه در ترکیب با یک داروی آنتی بیوتیک به نام اریترومایسین بکار رود.
 
یک اختلال ارثی که بر جذب زینک تاثیر می گذارد ( آکرودرماتیت آنتروپاتیک )
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به بهبود علائم آکرودرماتیت آنتروپاتیک کمک می کند.
 
کاهش بینایی مرتبط با سن ( دژنراسیون ماکولای مرتبط با سن )
مصرف زینک بصورت خوراکی ممکن است خطر ابتلا به کاهش بینایی مرتبط با سن را کاهش دهد.

همچنین بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی با ویتامین های آنتی اکسیدان، پیشرفت کاهش بینایی پیشرفته مرتبط با سن را کند می سازد.

با این حال بنظر نمی رسد که مصرف خوراکی زینک به تنهایی به افراد مبتلا به کاهش بینایی مرتبط با سن که هنوز پیشرفته نیست، کمکی کند.
 
کم خونی
بنظر می رسد دادن یک فرنی حاوی زینک و سایر ویتامین ها و مواد معدنی به کودکان، خطر کم خونی را کاهش می دهد.
 
بی اشتهایی
مصرف مکمل های زینک بصورت خوراکی ممکن است به افزایش وزن و بهبود علائم افسردگی در افراد مبتلا به بی اشتهایی کمک کند.
 
اختلال کمبود توجه ــ بیش فعالی
مصرف زینک بصورت خوراکی به همراه درمان استاندارد ممکن است علائم بیش فعالی، تکانشگری و مشکلات اجتماعی در برخی از کودکان مبتلا به این اختلال را اندکی بهبود ببخشد.

با این حال زینک ممکن است تاثیری روی بهبود بازه توجه نداشته باشد.

برخی تحقیقات نشان می دهند که کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با کودکان نرمال، سطوح زینک پایین تری در خونشان دارند.

سایر تحقیقات نشان می دهند که افراد مبتلا به ADHD با سطوح زینک پایین تر ممکن است بخوبی به داروهای تجویزی برای ADHD ( محرک ها ) پاسخ ندهند.

مطالعات صورت گرفته در مورد استفاده از زینک برای ADHD در خاورمیانه انجام گرفته است. ؛ یعنی جایی که کمبود زینک در مقایسه با کشورهای غربی نسبتا شایع است.

مشخص نیست که آیا استفاده از زینک برای اختلال ADHD در افراد کشورهای غربی نیز مزایای مشابهی دارد یا نه.
 
سوختگی ها
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت داخل وریدی به همراه سایر مواد معدنی، ترمیم زخم را در افرادی که دچار سوختگی شده اند، بهبود می بخشد.

با این حال بنظر نمی رسد که مصرف زینک به تنهایی باعث بهبود روند ترمیم زخم شود اگرچه زمان بهبودی را کاهش می دهد.
 
سرماخوردگی
بنظر می رسد که مصرف قرص های مکیدنی گلو که حاوی زینک گلوکونات یا زینک استات هستند، به کاهش مدت سرماخوردگی در بزرگسالان کمک می کند، اگرچه شواهد متنقاضی در این مورد وجود دارد.

بنظر نمی رسد که مصرف مکمل های زینک بصورت خوراکی از سرماخوردگی در بزرگسالان جلوگیری کند.

با این حال ممکن است قرص های مکیدنی زینک گلوکونات به پیشگیری از سرماخوردگی در کودکان و نوجوانان کمک نماید.

مصرف زینک به شکل اسپری بینی نیز به پیشگیری از سرماخوردگی کمک نمی کند.
 
شوره سر
بنظر می رسد که استفاده از یک شامپوی زینک پیریتیون، شوره سر را کاهش می دهد.
 
افسردگی
تحقیقات نشان می دهند که مصرف زینک به همراه داروهای ضدافسردگی، افسردگی را در افراد مبتلا به افسردگی ماژور و آنهایی که به درمان با داروهای ضدافسردگی به تنهایی پاسخ نمی دهند، بهبود می بخشد.
 
زخم های پا به علت دیابت
تحقیقات نشان می دهند که مالیدن ژل زینک هیالورونات می تواند کمک کند که زخم سریعتر از درمان های معمول التیام یابد.
 
بثورات ناشی از بستن پوشک
بنظر می رسد که مصرف زینک گلوکونات بصورت خوراکی یا مالیدن پماد زینک اکساید به پای نوزادانی که بثورات ناشی از پوشک دارند، ترمیم آنها را بهبود می بخشد.
 
سرطان مری
تحقیقات اولیه، مصرف پایین زینک را با افزایش خطر ابتلا به سرطان مری مرتبط دانسته اند.
 
ورم لثه
بنظر می رسد که استفاده از خمیردندان حاوی زینک با یا بدون یک عامل ضدباکتری از تشکیل پلاک و ورم لثه جلوگیری می کند.

برخی از شواهد نیز نشان می دهند که خمیردندان حاوی زینک می تواند پلاک های فعلی را کاهش دهد.

با این حال ممکن است سایر درمان های معمول، موثرتر باشند.
 
نفس بدبو
تحقیقات نشان می دهد که جویدن آدامس حاوی زینک، نفس بدبو را کاهش می دهد.
 
ویروس هرپس سیمپلکس
بنظر می رسد که مالیدن زینک سولفات یا زینک اکساید به پوست به تنهایی یا به همراه سایر مواد تشکیل دهنده، طول و شدت تبخال تناسلی و دهانی را کاهش می دهد.

با این حال ممکن است زینک برای عفونت های هرپس تکرارشونده، مفید نباشد.
 
اختلال چشایی ( ضعف چشایی )
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی برای افرادی که بعلت کمبود زینک یا برخی بیماری های دیگر به ضعف چشایی مبتلا هستند، موثر باشد.
 
ضایعات پوستی ( ضایعات لیشمانیا )
تحقیقات نشان می دهند که مصرف سولفات زینک بصورت خوراکی یا تزریق به شکل یک محلول به داخل ضایعات، به التیام ضایعات در افراد مبتلا به لیشمانیا کمک می کند.

با این حال ممکن است زینک موثرتر از درمان های معمول نباشد.
 
جذام
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی در ترکیب با داروهای ضدجذام به درمان آن کمک می نماید.
 
گرفتگی های عضلانی
بنظر می رسد که مصرف زینک به صورت خوراکی در افراد مبتلا به سیروز و کمبود زینک به درمان گرفتگی های عضلانی کمک می‌ کند.
 
تورم و زخم های دهانی ناشی از پرتودرمانی
بنظر می رسد که مصرف زینک سولفات به صورت خوراکی برای درمان زخم ها و تورم دهان ناشی از درمان های پرتودرمانی موثر باشد.
 
استخوان های ضعیف (پوکی استخوان)
بنظر می رسد که مصرف زینک پایین با توده استخوانی پایینتر مرتبط باشد.

مصرف یک مکمل زینک در ترکیب با مس، منگنز و کلسیم ممکن است کاهش استخوان در خانم هایی که دوره‌ یائسگی را سپری کرده اند، کاهش دهد.
 
زخم های گوارشی
بنظر می رسد که مصرف زینک آسکزامات بصورت خوراکی به پیشگیری و درمان زخم های گوارشی کمک می کند.

این فرم از زینک در ایالت متحده موجود نیست.
 
ذات الریه
برخی تحقیقات نشان می دهند که دادن مکمل های زینک به کودکان دچار سوء تغذیه، ریسک ابتلا به ذات الریه را کاهش می دهد.

با این حال اثرات زینک برای درمان ذات الریه پس از ابتلای فرد، متناقض هستند.
 
عوارض در طول بارداری
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی در طول بارداری، خطر زایمان زودرس را کاهش می دهد.

با این حال بنظر نمی رسد که مصرف مکمل زینک، خطر بدنیا آوردن بچه مرده یا مرگ نوزاد را کاهش دهد.

مصرف زینک با ویتامین آ ممکن است به بازگرداندن دید شب در زنان باردار مبتلا به شب کوری کمک کند.

با این حال بنظر نمی رسد که مصرف زینک بتنهایی چنین اثری داشته باشد.
 
زخم های فشاری
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی یا مالیدن پماد زینک به بهبود زخم فشاری کمک می کند.
 
تورم پروستات (پروستاتیتیس)
تحقیقات نشان می دهد که مصرف زینک، سلنیوم و ید به همراه درمان معمول، علائم پروستاتیتیس ازجمله درد و کیفیت زندگی را در مقایسه با درمان معمول بتنهایی، بهبود می بخشد.
 
عارضه عفونت شدید (سپسیس)
تحقیقات نشان می دهند که استفاده از یک محصول خاص حاوی زینک (اینتستامین) می تواند خطر نارسایی اندام در افراد مبتلا به سپسیس را کاهش دهد.
 
مسمومیت غذایی (شیگلوزیس)
تحقیقات نشان می دهند که مصرف یک شربت مولتی ویتامین حاوی زینک به همراه درمان معمول می تواند زمان ریکاوری را بهبود ببخشد و اسهال را در کودکان مبتلا به سوء تغذیه که دچار مسمومیت غذایی شده اند، کاهش دهد.
 
بیماری سلول داسی شکل
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به کاهش علائم بیماری سلول داسی شکل در افرادی که دچار کمبود زینک هستند، کمک می‌ کند.

همچنین بنظر می رسد که مصرف مکمل های زینک، خطر بروز عوارض و عفونتهای ناشی از بیماری سلول داسی شکل را کاهش می دهد.
 
زخمهای پا
بنظر می رسد که مصرف زینک سولفات بصورت خوراکی به بهبود سریعتر برخی از انواع زخمهای پا کمک می کند.

این اثرات در افرادی که قبل از درمان، سطوح پایینی از زینک داشتند، بیشتر است.

بنظر می رسد که مالیدن پماد زینک به زخمهای پا نیز التیام را بهبود می بخشد.
 
کمبود ویتامین آ
بنظر می رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی با ویتامین آ، سطوح ویتامین آ را در کودکان دچار سوء تغذیه، بهتر از مصرف ویتامین آ یا زینک بتنهایی بهبود ببخشد.
 
زگیل
تحقیقات اولیه نشان می دهند که مالیدن یک محلول سولفات روی، زگیلهای صاف را بهبود می بخشد اما تأثیری روی زگیل‌های متداول ندارد.

بنظر می رسد که مالیدن پماد زینک اکسید برای درمان زگیلها به اندازه درمانهای معمول، موثر است.

بنظر می رسد که مصرف زینک سولفات بصورت خوراکی نیز موثر باشد.
 

در موارد زیر احتمالا موثر نیست

 
سندروم تحلیل ایدز
بنظر نمی رسد که مصرف زینک به همراه ویتامینها، سندروم تحلیل ایدز را بهبود ببخشد.
 
ریزش مو
اگرچه شواهد اولیه نشان می دهد که مصرف زینک به همراه بیوتین ممکن است برای ریزش مو مفید باشد اما اکثر مطالعات حاکی از آن هستند که زینک برای این مورد موثر نیست.
 
پوست فلس مانند و خارش دار (اگزما)
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی، قرمزی یا خارش پوست را در کودکانی که دچار اگزما هستند، بهبود ببخشد.
 
آب مروارید
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی با ویتامین های آنتی اکسیدان به درمان یا پیشگیری از آب مروارید کمک کند.
 
فیبروزیس کیستیک
بنظر نمی رسد که زینک سولفات، عملکرد ریه را در کودکان یا بزرگسالان مبتلا به فیبروزیس کیستیک بهبود ببخشد، اگرچه ممکن است نیاز به مصرف آنتی بیوتیک را کاهش دهد.
 
HIV
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به همراه درمان ضدویروسی، عملکرد ایمنی را بهبود ببخشد یا خطر مرگ را در بزرگسالان یا کودکان مبتلا به HIV کاهش دهد.
 
عوارض بارداری در زنان مبتلا به HIV
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی در طول بارداری، ریسک انتقال HIV به نوزاد را کاهش دهد.

همچنین مصرف زینک از مرگ یا تحلیل رفتن عضلات نوزاد در زنان باردار مبتلا به HIV جلوگیری نمی کند.
 
رشد نوزاد
دادن زینک به نوزادان، رشد ذهنی یا حرکتی آنها را بهبود نمی بخشد.
 
بیماری التهابی روده (IBD)
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به درمان IBD کمک کند.
 
آنفولانزا
بعید است که مصرف مکملهای زینک بصورت خوراکی، عملکرد ایمنی را در افرادی که در معرض خطر کمبود زینک قرار ندارند، بهبود ببخشد.
 
عفونت گوش
بنظر نمی رسد که مصرف زینک از عفونتهای گوش در کودکان جلوگیری کند.
 
کمبود آهن در طول بارداری
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به بهبود سطوح آهن در خانمهایی که از مکملهای آهن و اسید فولیک استفاده می کنند، کمک کند.
 
سرطان پروستات
تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک به همراه سایر ویتامینها و مواد معدنی ممکن است به پیشگیری از سرطان پروستات در برخی مردان کمک کند.

با این حال سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف زینک می تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات و خطر مرگ ناشی از آن را افزایش دهد.
 
پوست قرمز و ملتهب (پسوریازیس)
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به درمان پسوریازیس کمک کند.
 
التهاب مفصل ناشی از یک بیماری پوستی خاص (آرتریت پسوریاتیک)
مصرف زینک بصورت خوراکی، بتنهایی یا به همراه مُسکن ها هیچ تأثیری روی پیشرفت آرتریت پسوریاتیک ندارد.
 
التهاب مفصل (آرتریت روماتوئید)
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به درمان آرتریت روماتوئید کمک کند.
 
اختلال عملکرد جنسی
تحقیقات نشان می دهند که مصرف مکمل زینک، عملکرد جنسی را در مردان مبتلا به اختلال عملکرد جنسی ناشی از بیماری کلیوی بهبود نمی بخشد.
 
زنگ زدن گوشها (وزوز گوش)
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به درمان زنگ زدن گوشها کمک کند.
 
عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی
مصرف زینک بصورت خوراکی، خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی را کاهش نمی دهد.
 
مالاریا
بنظر نمی رسد که مصرف زینک بصورت خوراکی به پیشگیری یا درمان مالاریا در کودکان دچار سوء تغذیه در کشورهای در حال توسعه کمک کند.
 

برای موارد زیر، شواهد کافی وجود ندارد

 
عفونتهای ناشی از ایدز به علت ضعیف شدن سیستم ایمنی
شواهد اولیه معدودی وجود دارد که نشان می دهد مصرف مکملهای زینک بصورت خوراکی در ترکیب با داروی زیدُوودین ممکن است عفونتهایی که بعلت تضعیف سیستم ایمنی اتفاق می افتند را کاهش دهد.
 
بیماری کبدی ناشی از مصرف الکل
ممکن است مصرف زینک سولفات بصورت خوراکی، عملکرد کبد را در افراد مبتلا به بیماری کبدی ناشی از مصرف الکل بهبود ببخشد.
 
بیماری آلزایمر
برخی تحقیقات اولیه نشان می دهند که مکملهای زینک ممکن است روند بدتر شدن علائم در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را کُند سازند.
 
مسمومیت با آرسنیک
تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک به همراه اسپیرولینا می تواند علائم و سطوح آرسنیک را در ادرار و موی افرادی که دچار مسمومیت طولانی مدت با آرسنیک هستند، کاهش دهد.
 
آسم
بنظر نمی رسد که مصرف زینک با خطر ابتلا به آسم در کودکان مرتبط باشد.
 
یک اختلال خونی به نام بتاتالاسمی
تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک سولفات به همراه تزریق خون، میزان رشد را در کودکان مبتلا به بتاتالاسمی در مقایسه با تزریق خون بتنهایی افزایش می دهد.
 
تومور مغزی
تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک با کاهش خطر ابتلا به سرطان مغز مرتبط نیست.
 
آفت‌های دهان
برخی تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک سولفات، آفت دهان را بهبود می بخشد و از عود مجدد آن جلوگیری می کند.
 
مرگ در دوران کودکی
تحقیقات نشان می دهند که دادن مکمل زینک، اسید فولیک، ویتامین آ و آهن به زنان باردار در نپال، خطر مرگ کودکان را تا ۷ سالگی در مقایسه با ویتامین آ بتنهایی کاهش نداد.
 
یک بیماری ریوی به نام اختلال مزمن انسدادی ریه (COPD)
تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف زینک بصورت روزانه پس از بهبودی از عفونتهای ناشی از COPD، خطر عفونتهای اضافی در افراد مُسن را کاهش می دهد.
 
مسدود شدن شریانها (بیماری عروق کرونر)
تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک، کلسترول را در افرادی که دچار گرفتگی شریان هستند، کاهش می دهد اما تأثیری روی تری گلیسیرید ندارد.
 
کاهش حافظه (زوال عقل)
تحقیقات نشان می دهند که مصرف سولفات روی، تواناییهای اجتماعی و رفتاری را در افراد مبتلا به زوال عقل بهبود می بخشد.
 
پلاک دندانی
شواهد اولیه نشان می دهند که مسواک زدن دندانها با خمیر دندان حاوی زینک، تجمع پلاکهای دندانی را کاهش می دهد.
 
آسیب عصبی ناشی از دیابت (نوروپاتی دیابتیک)
تحقیقات نشان می دهند که مصرف سولفات روی، عملکرد عصب را بهبود می بخشد و قند خون را در افرادی که دچار آسیب عصبی ناشی از دیابت شده اند، کاهش می دهد.
 
سندروم داون
تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک می تواند عملکرد ایمنی را بهبود ببخشد و عفونتها را در افراد مبتلا به سندرم داون و سیستمهای ایمنی ضعیف کاهش دهد. با این حال سایر تحقیقات، نتایج متناقضی را نشان می دهند.
 
سرطان سر و گردن
تحقیقات نشان می دهند که مصرف مکمل زینک، نرخ بقاء پس از ۳ سال را در افراد مبتلا به سرطان سر و گردن بهبود نمی بخشد. با این حال زینک ممکن است نرخ بقاء پس از ۵ سال را بهبود ببخشد.
 
کاهش عملکرد مغز بعلت مشکلات کبدی (انسفالوپاتی هپاتیک)
تحقیقات نشان می دهند که مصرف زینک استات، برخی از معیارهای عملکرد ذهنی در افراد مبتلا به انسفالوپاتی هپاتیک را بهبود می بخشد.

با این حال سایر تحقیقات نشان می دهند که زینک سولفات، عملکرد مغز را در افراد مبتلا به این بیماری بهبود نمی بخشد.
 
اسهال ناشی از HIV
تحقیقات نشان می دهند که مصرف زینک می تواند خطر ابتلا به اسهال در بزرگسالان و کودکان مبتلا به HIV را کاهش دهد.

با این حال سایر تحقیقات نشان می دهند که ممکن است زینک در بزرگسالانی که ۷ روز یا بیشتر اسهال داشته اند، موثر نباشد.
 
مشکلات باروری در مردان (ناتوانی جنسی)
برخی تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف زینک بصورت خوراکی، تعداد یا حرکت اسپرم را در مردانی که دچار مشکلات باروری هستند، بهبود نمی بخشد.

با این حال سایر تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف مکمل زینک، تعداد اسپرم، سطوح تستوسترون و نرخ بارداری را در مردان نابارور با سطوح تستوسترون پایین، افزایش می دهد.
 
عفونتهای معده و آلودگی های انگلی
مصرف مکمل زینک بتنهایی یا به همراه ویتامین آ ممکن است برای درمان برخی از عفونتهای انگلی کودکان در کشورهای در حال توسعه، موثر باشد.

با این حال شواهد در این مورد متناقض هستند. برخی تحقیقات نشان می دهند که مصرف زینک با ویتامین آ، ریسک ابتلا به برخی عفونتها را کاهش می دهد؛ در حالی که سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف آن تأثیری روی خطر ابتلا به عفونت ندارد.
 
ضربه (آسیب) به سر
مصرف زینک بلافاصله پس از یک آسیب (ضربه) به سر، نرخ ریکاوری را بهبود می بخشد.
 
یک نوع سرطان به نام لنفوم غیرهوچکین
تحقیقات نشان می دهد که مصرف مکمل زینک با کاهش خطر ابتلا به لنفوم غیرهوچکین مرتبط است.
 
نوزادان فول ترم که بیش از حد کوچک هستند
تحقیقات نشان می دهد که مصرف مکملهای زینک در طول بارداری، احتمال بدنیا آمدن یک نوزاد کم وزن را کاهش نمی دهد.

با این حال بنظر می رسد که اضافه کردن زینک به مکملهای غذایی نوزادان کم وزن فول ترم در کشورهای در حال توسعه، خطر مرگ آنها را کاهش دهد.

همچنین برخی تحقیقات نشان می دهند که مصرف مکمل زینک، قد و وزن در هنگام تولد را افزایش می دهد.

اگرچه سایر تحقیقات هیچ تأثیر مثبتی را در این مورد نشان نمی دهند.
 
بهبود پس از جراحی
تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف زینک بصورت خوراکی می تواند زمان بهبودی پس از جراحی را کاهش دهد.
 
یک نوع عفونت قارچی پوست به نام (تینه‌آ ورسیکالر)
تحقیقات نشان می دهند که استفاده از یک شامپوی زینک یکبار در روز بمدت ۱۴ روز، یک عفونت قارچی پوست که باعث تینه‌آ ورسیکالر می شود را کاهش می دهد.
 
چروک پوست
بنظر می رسد که استفاده از یک کرم پوست حاوی ۱۰ درصد ویتامین C به شکل اسید لاسکوربیک و استیل تیروزین، سولفات روی، سدیم هیالورونات و بیوفلاونوئیدها (سِرُم بسیار قوی Cellex-C) بمدت ۳ ماه روی پوست صورت که بخاطر قرارگیری در معرض نور خورشید دچار پیری شده است، چروکهای ریز و درشت، زرد شدن، زبری و تون پوست را بهبود می بخشد.
 
بیماری کرون
 
کولیت اولسراتیو
 
سایر بیماریها
بمنظور ارزیابی زینک برای این مصارف به شواهد بیشتری نیاز است.
 

عوارض جانبی و ایمنی

زینک در صورت مصرف موضعی یا خوراکی در مقادیر کمتر از ۴۰ میلی گرم در روز احتمالا برای اکثر افراد بی خطر است.

مصرف مکمل زینک بطور منظم بدون اجازه پزشک توصیه نمی شود.

در برخی افراد زینک ممکن است باعث تهوع، استفراغ، اسهال، مزه فلز، آسیب معده و کلیه و سایر عوارض جانبی شود.

استفاده از زینک روی پوست آسیب دیده ممکن است باعث سوزش، گزش، خارش و سوزن سوزن آن شود.

مصرف خوراکی زینک در مقادیر بیشتر از ۴۰ میلی گرم در روز ممکن است خطری ایجاد نکند.

نگرانی هایی در این رابطه وجود دارد که مصرف دوزهای بالاتر از ۴۰ میلی گرم در روز ممکن است مقدار جذب مس توسط بدن را کاهش دهد.

کاهش جذب مس می تواند باعث کم خونی شود.

مصرف زینک بصورت استنشاقی احتمالا خطرناک است، چون ممکن است باعث ازدست دادن دائمی حس بویایی شود.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در سال ۲۰۰۹ پس از دریافت بیش از ۱۰۰ گزارش از دست دادن بویایی به مصرف کنندگان توصیه کرد که از برخی اسپری های بینی حاوی زینک (زیکام) استفاده نکنند.

سازنده این اسپری های بینی حاوی زینک نیز چند صد گزارش مبنی بر ازدست دادن حس بویایی از طرف مصرف کنندگان این محصولات دریافت کرد.

از مصرف اسپری های بینی حاوی زینک اجتناب کنید.

مصرف مقادیر بالای زینک به احتمال زیاد خطرناک است. دوزهای بالاتر از مقادیر توصیه شده ممکن است باعث تب، سرفه، درد معده، خستگی و بسیاری مشکلات دیگر شود.

مصرف بیش از ۱۰۰ میلی گرم مکمل زینک در روز به مدت ۱۰ سال یا بیشتر، ریسک ابتلا به سرطان پروستات را دوبرابر می کند.

همچنین نگرانی هایی وجود دارد که مصرف مقادیر بالا از یک مولتی ویتامین بعلاوه یک مکمل زینک جداگانه، احتمال مرگ ناشی از سرطان پروستات را افزایش می دهد.

مصرف ۴۵۰ میلی گرم یا بیش از ۴۵۰ میلی گرم زینک در روز می تواند باعث بروز مشکلاتی در آهن خون شود. دوزهای تکی ۱۰ تا ۳۰ گرم زینک می تواند کشنده باشد.
 

هشدارها و اقدامات احتیاطی خاص

 
نوزادان و کودکان
زینک در صورت مصرف صحیح خوراکی در مقادیر توصیه شده احتمالا بی خطر است. اما مصرف آن در مقادیر بالا می تواند خطرناک باشد.
 
بارداری و شیردهی
مصرف زینک در مقادیر توصیه شده روزانه ( RDA ) برای اکثر زنان باردار و شیرده احتمالا بی خطر است.

با این حال زینک در صورتی که در مقادیر بالا توسط زنان باردار و شیرده مصرف شود، می تواند خطرناک باشد.

زنان باردار بالای ۱۸ سال نباید بیش از ۴۰ میلی گرم زینک در روز مصرف کنند.

زنان باردار ۱۴ تا ۱۸ ساله نباید بیش از ۳۴ میلی گرم زینک در روز مصرف کنند.

زنان شیرده بالای ۱۸ سال نباید بیش از ۴۰ میلی گرم زینک در روز مصرف کنند.

زنان شیرده ۱۴ تا ۱۸ ساله نباید بیش از ۳۴ میلی گرم زینک در روز مصرف کنند.
 
اعتیاد به نوشیدن الکل
نوشیدن الکل بیش از حد بمدت طولانی با جذب ضعیف زینک در بدن مرتبط است.
 
دیابت
دوزهای بالای زینک می توانند قند خون را در افراد دیابتی پایین بیاورند.

افراد مبتلا به دیابت باید با احتیاط از محصولات زینک استفاده نمایند.
 
همودیالیز
بنظر می رسد افرادی که تحت درمان های هیمودیالیز قرار دارند، در معرض خطر کمبود زینک هستند و ممکن است به مکمل های زینک نیاز داشته باشند.
 
HIV ( ویروس نقص ایمنی انسانی ) یا AIDS
اگر HIV یا AIDS دارید، با احتیاط از زینک استفاده کنید

مصرف زینک با زمان بقای کوتاهتر در افراد مبتلا به این بیماری مرتبط دانسته شده است.
 
سندروم هایی که در آنها، جذب مواد مغذی برای بدن دشوار است
افراد مبتلا به سندروم های سوءجذب ممکن است دچار کمبود زینک باشند.
 
آرتریت روماتوئید ( RA )
افراد مبتلا به RA زینک کمتری جذب می کنند.
 

تداخلات دارویی

 
تداخل متوسط
مراقب این ترکیب باشید
 
آنتی بیوتیک ها ( آنتی بیوتیک های کینولون ) با زینک تداخل دارند
زینک ممکن است مقدار جذب آنتی بیوتیک توسط بدن را کاهش دهد.

مصرف زینک به همراه برخی آنتی بیوتیک ها می تواند از اثربخشی آنها بکاهد. برای اجتناب از این تداخل، مکمل های زینک را حداقل ۱ساعت پس از استفاده از آنتی بیوتیک ها مصرف کنید.

برخی از آنتی بیوتیک هایی که ممکن است با زینک تداخل داشته باشند، عبارتند از سیپروفلوکساسین ( سیپرو )، انوکساسین ( پینترکس )، نورفلوکساسین ( چیبروکسین، نوروکسین )، اسپارفلوکساسین ( زاگام )، ترُوافلوکساسین ( ترُوان ) گریافلوکساسین ( راکسار ).
 
آنتی بیوتیک ها ( آنتی بیوتیک های تتراسایکلین ) با زینک تداخل دارند
زینک می تواند به تتراسایکلین ها در معده متصل شود.

این امر، مقدار تتراسایکلین هایی که می توانند جذب شوند را کاهش می دهد.

مصرف زینک به همراه تتراسایکلین ها ممکن است از اثربخشی آنها بکاهد.

برای اجتناب از این تداخل، زینک را ۲ساعت قبل یا ۴ساعت پس از استفاده از تتراسایکلین ها مصرف کنید. برخی از تتراسایکلین ها عبارتند از دمکلوسایکلین ( دکلومایسین )، مینوسایکلین ( مینوسین ) و تتراسایکلین (آکرومایسین).
 
سیسپلاتین (پلاتینول ــ AQ) با زینک تداخل دارد
سیسپلاتین (پلاتینول ــ AQ) برای درمان سرطان بکار می رود.

مصرف زینک به همراه EDTA و سیسپلاتین (پلاتینول ــ AQ) ممکن است اثرات و عوارض جانبی سیسپلاتین (پلاتینول ــ AQ) را افزایش دهد.
 
پنیسیلامین با زینک تداخل دارد
پنیسیلامین برای بیماری ویلسون و آرتریت روماتوئید بکار می رود.

زینک ممکن است مقدار جذب پنیسیلامین توسط بدن را کاهش دهد و از اثربخشی آن بکاهد.
 
تداخل جزیی
مراقب این ترکیب باشید
 
آمیلورید (میدامور) با زینک تداخل دارد
آمیلورید (میدامور) بعنوان یک قرص آب برای کمک به حذف آب اضافی از بدن بکار می رود.

اثر دیگر آمیلورید (میدامور) آن است که می تواند مقدار زینک در بدن را افزایش دهد.

مصرف مکمل های زینک با آمیلورید ممکن است باعث شود که زینک بیش از حد در بدنتان داشته باشید.
 

دوزها

دوزهای زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته اند

بصورت خوراکی
.
برای درمان سرماخوردگی
درصورت بروز علائم سرماخوردگی یک عدد زینک گلوکونات یا قرص مکیدنی زینک حاوی ۹ تا۲۴ میلی گرم زینک عنصری، هر۲ ساعت در زمان بیداری در دهان حل شود.
 
برای اسهال در کودکان دچار سوءتغذیه یا کمبود زینک
۱۰ تا۴۰ میلی گرم زینک عنصری در روز
 
برای پیشگیری و درمان ذات الریه در کودکان دچار سوءتغذیه در کشورهای درحال توسعه
۱۰ تا۷۰ میلی گرم در روز.
برای چشایی ضعیف (حس چشایی، غیرعادی است)
۲۵ تا۱۰۰ میلی گرم زینک.
 
برای درمان زخم های معده
۲۰۰ میلی گرم زینک سولفات، ۳بار در روز.
 
برای گرفتگی های عضلانی در افراد دچار کمبود زینک با بیماری کبد
۲۲۰ میلی گرم زینک سولفات، ۲بار در روز.
 
برای پوکی استخوان
۱۵ میلی گرم زینک به همراه ۵میلی گرم منگنز، ۱۰۰۰ میلی گرم کلسیم و ۲٫۵میلی گرم مس استفاده شده است.
 
برای بیماری سلول داسی شکل
۲۲۰ میلی گرم زینک سولفات، ۳ بار در روز.

برای افزایش رشد و وزن گیری در کودکان مبتلا به بیماری سلول داسی شکل که به بلوغ نرسیده اند
۱۰ میلی گرم زینک عنصری در روز.
 
برای درمان اختلال کمبود توجه ــ بیش فعالی در کودکان
دوزهای ۵۵ میلی گرم (۱۵ میلی گرم زینک عنصری) تا ۱۵۰ میلی گرم (۴۰ میلی گرم زینک عنصری) زینک سولفات در روز.
 
برای درمان آکنه
30تا ۱۳۵ میلی گرم زینک عنصری در روز.
 
برای درمان دژنراسیون ماکولار مرتبط با سن
۸۰ میلی گرم زینک عنصری بعلاوه ۵۰۰ میلی گرم ویتامین ث، ویتامین ای ۴۰۰ واحد و ۱۵ میلی گرم بتاکاروتن در روز.

موسسه پزشکی، سطوح مصرف کافی برای زینک را برای نوزادان تازه متولدشده تا شش ماهه، ۲میلی گرم در روز تعیین کرده است.
 
برای نوزادان بزرگتر، کودکان و بزرگسالان مقادیر مجاز روزانه (RDA) زینک به این ترتیب است
نوزادان و کودکان ۷ ماهه تا ۳ ساله ۳ میلی گرم در روز؛ ۴ تا ۸ ساله، ۵میلی گرم در روز؛ ۹ تا ۱۳ ساله، ۸ میلی گرم در روز؛ دختران ۱۴ تا ۱۸ ساله، ۹ میلی گرم در روز؛ پسران و مردان ۱۴ ساله به بالا، ۱۱ میلی گرم در روز؛ زنان ۱۹ ساله و بالاتر، ۸ میلی گرم در روز؛ زنان باردار ۱۴ تا ۱۸ ساله، ۱۳ میلی گرم در روز؛ زنان باردار ۱۹ ساله و بالاتر، ۱۱ میلی گرم در روز؛ زنان شیرده ۱۴ تا ۱۸ ساله، ۱۴ میلی گرم در روز؛ زنان شیرده ۱۹ ساله و بالاتر، ۱۲ میلی گرم در روز.

یک مرد معمولی حدود ۱۳ میلی گرم در روز و یک خانم حدود ۹ میلی گرم در روز زینک رژیمی مصرف می کند.
 
حداکثر مقدار زینک قابل تحمل برای افرادی که زینک را بدون نظارت پزشک مصرف می کنند
نوزادان تازه متولدشده تا ۶ ماهه، ۴ میلی گرم در روز؛ ۷ تا ۱۲ ماهه، ۵ میلی گرم در روز؛ کودکان ۱ تا ۳ ساله، ۷ میلی گرم در روز؛ ۴ تا ۸ ساله، ۱۲ میلی گرم در روز؛ ۹ تا ۱۳ ساله، ۲۳ میلی گرم در روز؛ ۱۴ تا ۱۸ ساله (ازجمله زنان باردار و شیرده) ۳۴ میلی گرم در روز؛ بزرگسالان ۱۹ ساله و بالاتر (ازجمله زنان باردار و شیرده) ۴۰ میلی گرم در روز.

فرم های مختلف نمک، مقادیر مختلفی از زینک عنصری را فراهم می کنند.

زینک سولفات حاوی ۲۳ درصد زینک عنصری است؛ ۲۲۰ میلی گرم زینک سولفات حاوی ۵۰ میلی گرم زینک عنصری می باشد.

زینک گلوکونات حاوی ۱۴٫۳ درصد زینک عنصری است؛ ۱۰ میلی گرم زینک گلوکونات حاوی ۱٫۴۳ میلی گرم زینک است.
 

بصورت موضعی

 
برای آکنه ولگاریس
زینک استات ۱٫۲ درصد با اریترومایسین ۴ درصد به شکل لوسیون، ۲ بار در روز به پوست مالیده شود.
 
برای عفونت های هرپس سیمپلکس
زینک سولفات ۰٫۲۵ درصد، ۸ تا ۱۰ بار در روز یا زینک اکساید ۰٫۳ درصد با گلیسین هر ۲ ساعت در زمان بیداری به پوست مالیده شود.
 

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

 
نکته های مهم

زینک را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.


منبع: سایت راستینه