حسن خلق در روایات

یکی از صفات ارزشمند و زیبای مؤمن، «حسن خلق» است. بی تردید از نظر مراجعین، بهترین کارمند، کسی است که دارای محاسن اخلاقی نظیر:

خوشرویی، خوش گویی، بشّاشیت و خوش خنده بودن، مؤدب و احترام گذار و... باشد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید:

اکثَرُ ما تَلجُ بِه امَّتی الجَنَّةَ تَقوی اللّهِ وَ حُسنَ الخُلقِ[1]
بیشترین چیزی که موجب ورود امت من به بهشت می شود، تقوای الهی و حسن خلق است.

گاه، برای انسان مقدور نیست مشکلات مالی و یا کار دوستان، همکاران و یا مراجعان را مرتفع سازد، در این هنگام زیباترین کار آن است که انسان با اخلاق نیکو و روی گشاده، سعی کند تا ضمن همدردی با او، او را در تحصیل آرامش خاطر یاری نماید. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این خصوص می فرماید:

انَّکم لَن تَسَعُوا النّاسَ بِاموالِکم فَسَعُوهُم بِاخلاقِکم[2]
همانا شما هرگز نمی توانید با اموال خود به تمامی مردم وسعت بخشید، بنابراین، با اخلاق (نیک) خود، آنها را در وسعت قرار دهید.


پی نوشت ها:
[1] . مشکاة الانوار، ص 221
[2] . مشکاة الانوار، ص 211

منبع: حوزه نت