انتظار در اصلاح جامعه و تربیت چه نقشی دارد؟

معیار ارزش انسانها

آرزوها و آمال انسانها معیار خوبی برای سنجش میزان رشد، کمال و تعالی آنهاست؛ تا آنجا که گفته شده «بگو چه آرزویی داری، تا بگویم کیستی.» آرزوهای بلند، متعالی و ارزشمند از کمال روح و رشد شخصیت انسانها و بلندای همت آنها حکایت می کند و به عکس، آرزوهای پست، حقیر و بی ارزش، حکایت از بی همتی و رشد نیافتگی افراد دارد. علی علیه السلام در این زمینه فرمود: «قَدْرُ الرَّجُلِ علی قَدْرِ هِمَّتِهِ؛[1] ارزش مرد به اندازه همت اوست.»

انسانِ منتظرِ فرج آل محمد علیه السلام که برترین و ارزشمندترین آمال و آرزوهای ممکن را داراست، به طور طبیعی از بهترین و والاترین ارزشها نیز برخوردار است. انسانی که آرزوی نهایی او حاکمیت دین خدا و معارف اهل بیت علیه السلام بر سرتاسر گیتی است و همواره استقرار حکومت صالحان و مستضعفان و کوتاه شدن دست ظالمان، مستکبران و برچیده شدن فساد و فحشاء و بی بند و باری و برقراری قسط و عدل و مساوات را بر پهنای کره زمین خواستار می باشد، اعتماد به نفس بیشتر و نشاط درونی وپژه ای در زندگی خود دارد، او هرگز این روحیه پر نشاط را با شادی های زود گذر دینی عوض نمی کند و هیچ گاه به سوی مفاسد و گناهان نخواهد رفت و انتظارات و آرزوهای وی مانع از تمایل او به سوی بدیها و زشتیها خواهد بود. آری انتظار، عامل مهمی در اصلاح و خودسازی انسان و در ارج نهادن به شخصیت اوست.

در منظر امام زمان علیه السلام

شخص منتظر که به وجود امام حی و زنده کاملا اعتقاد دارد، همواره خود را در منظر امام زمان علیه السلام می بیند و احساس می کند که حضرت مراقب اوست که اعمال و رفتارش را چه خوب و چه بد می بیند. از اعمال خوب او امام خوشحال می شود و کارهای ناروای او دل حضرت را به درد می آورد.

وقتی این اعتقاد در او قوی باشد و خود را در محضر امام زمان علیه السلام احساس کند، دیگر دست به فساد و گناه نمی آلاید و از آن وجود گرامی که ناظر و مراقب اعمال اوست، شرم و حیا می کند. منتظر راستین امام زمان علیه السلام این آیه را نصب العین خود قرار می دهد که اعْمَلوا فَسَیری اللّهُ عَمَلَکمْ وَ رَسُولُهُ وَ المُؤْمِنُونَ؛[2] هر عملی میخواهید، انجام دهید. خداوند و فرستاده او و مؤمنان اعمال شما را می بینند.»


پی نوشت ها:
[1] نهج البلاغه، حکمت 47.
[2] توبه/ 150.

منبع: حوزه نت