دیفنوکسیلات – آتروپین

موارد مصرف دیفنوکسیلات – آتروپین

دیفنوکسیلات نباید برای درمان اسهال ناشی از انواع خاصی از عفونت (مانند اسهال مرتبط با باکتری کلستریدیوم دیفیسیل ناشی از درمان آنتی بیوتیکی) استفاده شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو برای استفاده در کودکان زیر ۶ سال به علت افزایش خطر ابتلا به عوارض جدی (مانند مشکلات تنفسی) توصیه نمی شود.
 

نحوه مصرف دیفنوکسیلات-آتروپین

این دارو را به صورت خوراکی، معمولا ۴ بار در روز و یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.

دوز دارو براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین میشود.

در کودکان نیز دوز بر اساس وزن تعیین میشود.

اگر بعد از کنترل اسهال، نیاز به ادامه درمان باشد، پزشک ممکن است دستور دهد دوز خود را کاهش دهید.

دوز خود را از آنچه تجویز شده است افزایش ندهید، دفعات مصرف و طول درمان را بیشتر نکنید.

اگر از فرم مایع این دارو استفاده می کنید، دوز را با استفاده از وسیله اندازه گیری / قاشق مخصوص به دقت اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید.

مهم است که برای جلوگیری از کاهش آب بدن (کم آبی بدن)، مقدار مناسب مایعات و مواد معدنی (الکترولیت ها) مصرف کنید.

اگر دچار کمبود آب بدن شدید (مثل تشنگی شدید، کاهش ادرار، گرفتگی عضلات، ضعف، غش)، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

در طول این مدت ممکن است لازم باشد رژیم غذایی بی مزه و بدون ادویه داشته باشید تا تحریک معده و روده کاهش یابد. برای اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است موجب واکنش های ترک شود، به خصوص اگر به طور منظم برای مدت زمان طولانی یا در دوزهای بالا استفاده شود.

در چنین مواردی، اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، علائم ترک (مانند گرفتگی معده، حالت تهوع، استفراغ) ممکن است رخ دهند.

برای جلوگیری از واکنش های ترک، پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد.

برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت کنید و هر زمان که متوجه بروز واکنش های ترک شدید فورا به پزشک گزارش دهید.

اگر وضعیت شما بعد از ۲ روز بهبود نیافت، به پزشک اطلاع دهید.
 

عوارض جانبی

با مصرف این دارو خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، خستگی، تاری دید، خشکی دهان و از دست دادن اشتها ممکن است رخ دهد. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فورا پزشک یا داروساز را مطلع کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک این دارو را بدین دلیل برای شما تجویز کرده است که نفع آن را بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است.

بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
 

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی جدی، فورا به پزشک مراجعه کنید

درد یا تورم معده یا شکم، تهوع شدید، استفراغ، تغییرات ذهنی / خلقی (مثلا سردرگمی، افسردگی، بی قراری)، بی حسی یا سوزش دست و پا.
 

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی جدی فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرید

درد / تورم / قرمزی چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ در شب).

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: بثورات پوستی، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس، فورا به پزشک مراجعه کنید.
 

موارد احتیاط

قبل از مصرف دیفنوکسیلات با آتروپین، اگر به هر یک از این داروها یا به هیوسیامین حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید با پزشک خود در میان بگذارید.

این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می توانند واکنش های آلرژیک و مشکلات دیگر ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز خود را در مورد سوابق پزشکی خود مطلع سازید به خصوص سوابقی همچون: بیماری کبدی (مانند یرقان انسدادی، سیروز کبدی)، از دست دادن بیش از حد آب بدن (کم آبی بدن)، عدم تعادل مواد معدنی، نوع خاصی از بیماری روده (کولیت زخمی حاد)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه -بسته).

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند موجب سرگیجه یا خواب آلودگی بیشتر شود.

از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا هر کاری که نیازمند هشیاری است، تا زمانی که بتوانید با خیال راحت چنین کارهایی را انجام دهید، خودداری کنید.

از مصرف نوشیدنی های الکلی پرهیز کنید.

فرم های مایع این محصول ممکن است دارای الکل باشند.

در صورت وابستگی به الکل و یا بیماری کبد، رعایت احتیاط توصیه می شود. در مورد استفاده ایمن از این محصول با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

کودکان، به ویژه کودکانی که مبتلا به سندرم داون هستند، ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند.

اگر بیش از حد این دارو توسط کودکان مصرف شود، ممکن است تاثیرات بسیار جدی (احتمالا کشنده) رخ دهد.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز مصرف شود. در مورد خطرات و مزایا با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
 

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است چگونگی عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.

این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی / غیر تجویز و محصولات گیاهی) تهیه و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید.

بدون تایید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و یا دوز داروها را تغییر ندهید.
 

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از

پراملینتاید ، مهارکننده های MAO (ایزوکربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروپربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین)، نالتروکسان، قرص ها/ کپسول های پتاسیم.

در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای ضد افسردگی یا ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، آرامبخش های عضلانی (مانند کاریوپروتول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب خواب آلودگی می شوند. از داروساز در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سوال کنید.
 

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
 

نکته های مهم

دیفنوکسیلات-آتروپین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.


منبع: سایت راستینه