معروف ترین گروه های هکر

هکر ها در عصر حاضر بخشی از فرهنگ اینترنت شده اند و اجتناب از آنها در عصر حاضر تقریبا غیر ممکن شده است. از سال 1995 با انتشار فیلم هایی با محتوای هک، کلیشه هکر شدن بوجود آمد و رونق گرفت. این کلیشه ها باعث شد جامعه بزرگی مخصوصا نوجوان ها به این عرصه علاقه مند و وارد شوند.

با این حال همه ی این گروه ها از نوجوان های مبتدی تشکیل نشده اند. در واقع بعضی از این گروه ها حتی دارای اسپانسر هستند و بسیار هدفمند کار می کنند و می توانند آسیب های جدی وارد کنند.

6 گروه هکری معروف دنیا عبارتند از :
 
گروه Ananymous از سال 2013
انانیموس یا ناشناس، گروهی نامتمرکز و بی طرف از متخصصان امنیت شبکه‌های کامپیوتری متعلق به کشورهای مختلف است، که به صورت ناشناس، به عنوان هکتیویسم فعالیت می‌کنند.

این گروه به عنوان معروف ترین گروه یا حذب هکری در دنیا شناخته میشوند و عمده حملات آنها به صورت DDOSاست.

اهداف حملات آنها معمولا مقاصد سیاسی برای انتقاد و اعتراض دارد و بر علیه حذب هایی با مقاصد تاریک و شرور فعالیت میکنند. اکثرا از این گروه به خوبی یاد میشود اما برخی هم آنها را تروریست میدانند.

این گروه متعلق به هیچ مکان خاص یا مقر خاصی نیست و بیشتر به صورت یک حذب هست که برای حقوق برابر برای تمام انسان ها فعالیت میکنند. بنابراین هر کسی میتواند از اسم این حذب استفاده کند و ناشناس بماند.
 
گروه Chaos از سال 1981
گروه چائوز بزرگترین گروه هکری اروپا شناخته می شود. این گروه از حامی شفایت سازی از اعمال دولت است.

این گروه از آن دسته از گروه ها نیستند که دنبال راi انداختن جنگ و حملات سایبری باشند.

در واقع هدف آنها بیشتر بر روی نمایان کردند باگ های امنیتی برای آموزش و برطرف کردن آنها است.

عقیده این گروه این است که همه مردم باید دسترسی رایگان و بدون محدودیت به کامپیوتر داشته باشند.نحوه ورود به این گروه کاملا مشخص نیست و مقر این گروه در اروپا است.
 
کلاب هامبرو از سال 1975
هامبرو، در واقع یک گروه هکری غیر رسمی اند که علاقه ی خاص و شدیدی به هک لوازم الکترونیکی دارند.

انها نوعی هدف آموزش راه انداختن شبکه امن و اختصاصی به مردم را داشتند.

این گروه در حال حاضر دیگر وجود ندارند. ولی با اینحال باعث راه انداختن نوعی حذب در راه این هدف شدند و باعث بوجود آمدن تعداد زیادی از هکر های معروف و مهندسان کامپیوتر مانند استیو وازنیاک (یکی از خالقان اپل) شدند.
 
گروه نابودی از سال 1984
این گروه به عنوان یکی از مهمترین گروه های تکنولوژی تاریخ شناخته می شوند. این گروه با کار هایشان در شناخته شدن دنیای هکر ها تاثیر بسیار زیادی داشته اند.

یکی از شناخته شده ترین کار ها این گروه مقاله ای کوتاه برای شناساندن فرهنگ هک (A Hacker Manifesto) و اهداف هکر ها در سطح جهان است.

این مقاله کوتاه تاثیر بسیار بزرگی در شناساندن هک به دنیا داشت و باعث جهت دادن به تعداد زیادی از فیلم ها با محتوای هک شد.

این مقاله در واقع نوشته یک از اعضای این گروه به نام Mentor پس از دستگیری است و انتقاد بسیار شدید و محکمی از سیستم حاکم میکند و دستگیری اش را بی مورد میداند.

این مقاله در سطح وب بسیار معروف است و گفته میشود که مارک زاکربرگ(خالق فیس بوک) این مقاله را بر روی دیوار اتاقش نصب کرده است.
 
گروه استادان فریب از سال 1980
گروه نابودی یک گروه هکری واقع در نیویورک بودند که از برجسته ترین کار هایشان هک کمپانی های تلفن و استخراج اطلاعات انها به شمار می اید.

بعضی معتقدند این گروه به عنوان زیر مجموعه ای از گروه نابودی هستند.

این گروه از انجایی که اعتقاد داشتند که هک دانشی است که باید عملی فرا گرفته شود تست های امنیتی و حملات متعددی اجرا میکردند تا علم هک واقعی را به نمایش بگذارند و احترام و توجه دیگران را جلب کنند.

تعداد زیادی از افراد این گروه نهایتا پس از هک کمپانی های تلفن توسط FBI دستگیر شدند و این گروه منحل شد.
 
گروه مارمولک از سال 2014
lizard یک گروه از هکر های کلاه سیاه هستند که ادعا میکنند که خط هوایی مالزی و فیس بوک را هک کردند. این گروه اکثرا حملات DDOS را رهبری می کنند.

حملات دیداس این گروه شامل حمله به تیم League of Legends ، حمله به تیم Destine، حمله به Play Station Network و حمله به Xbox Live است.

این گروه همینطور ادعا می کنند که با حملات DDOS باعث افلاین شدن اینترنت در کره شمالی شده اند.

اعضای این گروه هم دستگیر شده اند و آخرین عضو این گروه که یکی از لیدر های انها هم بود به نام زاخاری بوچتا 20 ساله چندی پیش در دادگاه فدرال محکوم شد و به ده سال زندان محکوم شد که به خاطر اعترافاتش به او قول 2.5 سال داده شد.

گروه لیزارد را میتوان به عنوان یکی از گروه های سیاه دنیای هک به حساب اورد که به خاطر اعمال شریرانه آنها گروهی از هکر های عضو Anonymous هم زمانی به انها حمله کردند.


منبع: سایت نظارت بر خانواده