عفونت ادراری می‌تواند بخش‌هایی از بدن را درگیر کند:
کلیه ها
مجاری ادرار (لوله هایی که ادرار را از کلیه به مثانه میبرد)
مثانه
اورترا ( مجرای کوچکی که اوره را از مثانه شما به خارج از بدنتان منتقل می‌کند)


علائم عفونت ادراری در بارداری چیست؟

اگر در بارداری عفونت ادراری داشته باشید احتمالا با علائم زیر همراه است:
نیاز فوری به دفع ادرار، یا افزایش تعداد دفعات ادرار
مشکل در دفع ادرار
حس سوزش یا انقباض در زیر شکم یا قسمت لگن
سوزش ادرار
احساس دفع ادرار ناقص
ادرار کدر رنگ و بدبو
تب
تهوع


چرا سوزش و عفونت ادراری در بارداری شایع تر است؟

شاید یکی از دلایل شایع بودن عفونت ادراری در دوران بارداری، هورمون‌ها باشند. هورمون ها باعث ایجاد تغییراتی در مجاری ادراری شده و در نتیجه زنان را بیشتر در معرض عفونت قرار می‌دهند. به علاوه در دوران بارداری بزرگ شدن رحم، مثانه را تحت فشار قرار می‌دهد. این اتفاق خارج کردن تمام ادرار از مثانه را برایتان مشکل می‌کند. ادرار باقی مانده و گیر افتادن باکتری‌ها یکی از دلایل ایجاد عفونت و سوزش ادرار در بارداری است.

به علاوه دستگاه ادراری بزرگتر به همراه افزایش حجم مثانه باعث ورود بیشتر ادرار به مجاری ادراری شده و محل مناسبی برای رشد باکتری‌ها است. همچنین ادرار زنان باردار غلیظ تر و دارای نوع خاصی از هورمون و قند است که منجر به رشد باکتری‌ها و کاهش قدرت بدن برای مبارزه با باکتری های مضر که وارد بدن می‌شوند، می‌شود.


آیا سوزش ادرار در بارداری خطرناک است؟

همانطور که گفته شد سوزش ادراری علامت عفونت است بنابراین هر عفونتی در دوران بارداری به خاطر بالا بردن خطر زایمان زودرس، می‌تواند هم برای مادر و هم برای بچه بسیار خطرناک باشد. بیشتر این عفونت‌ها از ناحیه مثانه و مجاری ادراری هستند، اما گاهی ممکن است این عفونت ها به کلیه ها نیز برسد. در این شرایط ممکن است منجر به زایمان زودرس یا نوزاد کم وزن شود. اگر باردار هستید و دچار عفونت ادراری، بهتر است به پزشکتان اطلاع دهید تا درمان های لازم را انجام دهد در این صورت شما و فرزندتان دچار مشکل نمی‌شوید.
 



تشخیص عفونت ادراری

اگر علائم عفونت ادراری در بارداری را دارید باید آزمایش ادرار بدهید. پزشک این تست را برای سنجش گلبول‌های سفید و قرمز و البته وجود باکتری انجام می‌دهد. به علاوه ممکن است آزمایش کشت ادرار نیز به منظور شناسایی نوع باکتری‌های موجود در ادرارتان انجام شود.


درمان عفونت ادراری

بعد از مراجعه به پزشک به مدت 3-7 روز یا بیشتر برای شما آنتی بیوتیک تجویز می‌شود. اگر عفونت برایتان ایجاد مشکل کرده باشد، پزشک پیش از جواب آزمایش درمان را شروع خواهد کرد. بعد از شروع درمان در مدت سه روز علائم از بین می‌روند. بهتر است درمان را تا اتمام دوره پیش ببرید و حتی با رفع علائم نیز درمان را قطع نکنید. بعضی آنتی بیوتیک های رایج مانند آموکسی سیلین، پنی سیلین و اریترومایسین در بین داروهای مجاز بارداری هستند. پزشک برای شما داروهایی مانند سولفامتوکسازول، تریمتوپرین،سیپروفلاکسین، تتراسایکلین که رشد جنین را با مشکل روبرو می‌کند، تجویز نخواهد کرد.


راه های پیشگیری از سوزش و عفونت ادراری در بارداری

روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید.

از قرص ویتامین سی استفاده کنید. چون خاصیت اسیدی ادرار را بالا میبرد و از عفونت ادراری جلوگیری می‌کند.

هنگام شستشو قسمت تناسلی از جلو به عقب این کار را انجام دهید تا باکتری‌های مدفوع وارد بدن نشود.

به مدت کوتاهی قبل و بعد از رابطه زناشویی مثانه تان را خالی کنید.

در صورت نیاز به دفع ادرار این کار را انجام دهید و ادرار خود را نگه ندارید.

اگر در هنگام رابطه به استفاده از ژل روان کننده نیاز دارید، از ژل های با پایه آب استفاده کنید.

استفاده از مواد بهداشتی زنانه یا صابون های معطر را که برای شستشوی واژن استفاده می‌کنید، کنار بگذارید چون باعث ایجاد خارش و تحریک دستگاه تناسلی می‌شوند.

پیش از رابطه ناحیه واژن خود را با آب گرم بشویید.

از لباس زیر نخی استفاده کنید.

به جای حمام کردن، تنها دوش بگیرید.

شلوار تنگ نپوشید.

منبع: نی نی سایت