الگوی خواب معمول نوزاد

نوزادان معمولا زیاد می خوابند، بین 16 تا 17 ساعت در روز. اما اکثر آن ها در چند هفته اول تولد، چه در شب و چه در روز، بیشتر از 2 تا 4 ساعت خواب نمی مانند.

در نتیجه خواب زیاد برای نوزاد شما و یک برنامه نامنظم و خسته کننده برای شما باقی می ماند.

به عنوان یک پدر یا مادر، احتمالا چندین بار در طول شب بیدار می شوید، تا پوشک او را عوض کنید، به او شیر بدهید و راحتی و آسایش نوزادتان را فراهم کنید.
 

غیر قابل پیش بینی بودن الگوی خواب نوزاد

چرخه خواب نوزاد بسیار کوتاه تر از چرخه خواب بزرگسالان است، و خواب نوزادان بیشتر با حرکات سریع چشم آن ها در خواب همراه است.

این حرکات چشمی برای رشد خارق العاده ای که در مغز آن ها صورت می گیرد ضروری است.

تمام این غیر قابل پیش بینی بودن ها بخشی جدا نشدنی از نوزاد شماست و زیاد طول نخواهد کشید (گرچه برای شما که دچار کم خوابی می شوید، این مدت بسیار طولانی به نظر خواهد رسید).
 

زمان طولانی تر شدن خواب نوزاد

در هفته ششم یا هشتم، مدت زمان خواب نوزادان در طول روز کمتر و در طول شب بیشتر می شود.

اما بیشتر آن ها در طول شب برای شیر خوردن بیدار می شوند.

همچنین حرکات چشم آن ها در خواب کمتر شده و در نتیجه خوابشان عمیق تر می شود.

به عقیده متخصصان، بیشتر نوزادان از 4 یا 6 ماهگی می توانند از 8 تا 12 ساعت در شب بخوابند.

برخی نوزادان از هفته ششم می توانند شب ها مدت زمانی طولانی تری را در خواب سپری کنند، اما برای بسیاری از کودکان رسیدن به این نقطه 5 یا 6 ماه طول می کشد، و برخی کودکان نیز تا دوران نوپایی ممکن است شب ها از خواب بیدار شوند.

اگر هدف شما این است که زودتر برنامه خواب نوزادتان را تنظیم کنید و طول خواب شبانه او را افزایش دهید، می توانید با آموزش عادات خواب خوب از ابتدای تولد به او، این کار را انجام دهید.
 

ایجاد عادات خواب خوب در نوزاد

در ادامه نکاتی را بیان می کنیم که به خوابیدن نوزاد شما و تنظیم ساعات خواب او کمک فراوانی می کند.
 
نوزاد را زود به زود بخوابانید.
در شش تا هشت هفته اول تولد، اکثر نوزادان نمی توانند در هر نوبت بیشتر از 2 ساعت بیدار بمانند.

اگر بیشتر از آن برای خواباندن نوزاد صبر کنید، او بیش از حد خسته شده و برای خوابیدن دچار مشکل خواهد شد.
 
تفاوت روز و شب را به نوزاد بیاموزید.
برخی نوزادان شب بیدار هستند (این مورد را ممکن است در طول دوران بارداری متوجه شده باشید)، و درست زمانی که شما می خواهید بخوابید، کاملا بیدار می شوند.

در چند روز اول تولد، نمی توانید این مشکل را حل کنید. اما پس از گذشت دو هفته از تولد، می توانید تفاوت روز و شب را به او بیاموزید.

هنگامی که در روز بیدار و هوشیار است، تا جایی که می توانید با او بازی کنید و او را مشغول نگه دارید، خانه و اتاق نوزاد را روشن و پر نور کنید و نگران کم کردن صداهای روزمره مثل تلفن، موسیقی یا ظرف شستن نباشید.

اگر احساس کردید در هنگام شیر خوردن تمایل به خواب دارد، او را بیدار کنید.

شب ها هنگامی که بیدار می شود، با او بازی نکنید. میزان صدا و نور خانه را کم کنید و زمان زیادی را صرف حرف زدن با او نکنید.

پس از گذشت اندک زمانی، نوزاد متوجه خواهد شد که شب برای خواب و صبح برای بازی کردن است.
 
به نشانه های خواب آلودگی نوزاد توجه کنید.
حرکات نوزادتان را تحت نظر داشته باشید و نشانه های خواب آلودگی او را بشناسید.

آیا چشم هایش را می مالد، گوشش را می کشد، یا از همیشه آشفته تر است؟

اگر این نشانه ها یا هر نشانه دیگری از خواب آلودگی را در نوزاد خود مشاهده کردید، سعی کنید او را بخوابانید.

بعد از گذشت مدت زمان کمی، الگوی روزانه فرزندتان را خواهید فهمید، و به طور غریزی متوجه خواهید شد که چه زمانی برای خوابیدن آماده است.
 
یک روتین خواب را برای نوزاد در نظر بگیرید.
هیچ وقت برای شروع به دنبال کردن یک روتین خواب زود نیست. برای تنظیم یک روتین خواب، می توانبد پوشک بچه را تعویض کرده و برای او لالایی بخوانید و سپس با یک بوسه شب بخیر او را به خواب دعوت نمایید.
 
نوزاد را هنگامی که خواب آلوده اما بیدار است بخوابانید.
پس از گذشت 6 یا 8 هفته از تولد، می توانید به نوزادتان بیاموزید که خودش بخوابد. اما چگونه؟

جودی میندل، دستیار مرکز اختلالات خواب در بیمارستان کودکان فیلادلفیا، و نویسنده کتاب «خواب در شب» توصیه می کند که نوزاد را هنگامی که بیدار اما خواب آلوده است روی تخت بگذارید.

حتی در این سن کم نیز، میندل مخالف تکان دادن یا مراقبت از نوزاد برای خواب است. او می گوید

پدر و مادرها فکر می کنند کارهایی که در این سن نوزاد انجام می دهند، تاثیری بر او ندارد، اما در واقع دارد.

در این سن کودکان عادات خوابشان را یاد می گیرند. اگر در هشت هفته اول، هر بار برای خواب او را تکان داده اید، چرا انتظار دارید پس از این مدت شیوه خوابیدن او تغییر کند؟

با این وجود، همه افراد با این استراتژی موافق نیستند.

برخی والدین برای خواباندن فرزندشان آن ها را تکان می دهند و یا تا زمان خواب از آن ها مراقبت می نمایند، چرا که عقیده دارند این کار، امری بسیار عادی است، یا از این کار لذت می برند و کودک آن ها با این شرایط خوب می خوابد، و یا به این دلیل که هیچ روش دیگری برای خواباندن کودکشان کارساز نیست.

این والدین در  طول شب باید چندین بار همراه با فرزندشان از خواب بیدار شوند، تا بتوانند دوباره او را بخوابانند.


منبع: سایت نظارت بر خانواده