شاید باور این مطلب برای شما سخت باشد. اما در طول تاریخ مردان و زنان (اگر کمی واقع بین باشیم، بیبشتر زنان) برای اینکه زیباتر شوند کار‌های خطرناک و ناسالمی را انجام می‌دادند. خب اکثر مردم با چشم‌هایشان دنیا و زیبایی‌های آن را می‌بینند و درک می‌کنند. در نتیجه خیلی از افراد هم می‌خواهند در نگاه دیگران و جامعه زیباترین باشند، چرا که فکر می‌کنند ظاهرشان بر موقعیت فردی و اجتماعیشان تأثیر می‌گذارد.
 
البته تمامی این‌ها بستگی به زمان و مکانی دارد که شما در آن زندگی می‌کنید. به این معنی که ممکن است در برخی فرهنگ‌ها چاقی و داشتن پوستی سفید یا رنگ پریده نشان زیبایی باشد، اما در برخی مناطق ریزنقش بودن و داشتن پوستی تیره معیاری برای زیبایی. در واقع این نکته مهم است که آدمی دست به انجام هر کاری بزند نمی‌تواند نظر همه را به خود جلب کند چرا که زیبایی امری نسبی وتعریف آن در هر چشمی و نگاهی متفاوت و خاص است. ما مطمئن هستیم که شما هیچ کدام از کار‌هایی که در این مطلب بیان می‌کنیم را برای زیباتر شدن انجام نمی‌دهید. راه‌های عجیب و غریب و بعضا خطرناک که شیوه‌های مد و آرایش در گذشته بوده است:

آب حمام بین خانواده‌ها و حتی مردم شهر تقسیم می‌شد. (همه از آب یک وان، چندین بار استفاده می‌کردند.) برای اینکه آب گرم شود زمان زیادی را باید صبر می‌کردند؛ بنابراین وقتی یکبار این کار را انجام می‌دادند همه با همان آب به حمام می‌رفتند.
 
یکی از راه‌های درمان طاسی گذاشتن مدفوع مرغ روی سر بود و معتقد بودند ترکیب آن با موادی که پتاسیم دارد به رشد مو کمک می‌کند.

در انگلستان در سال ۱۵۰۰ قبل از میلاد پادشاهان غلامی داشتند که کارشان همراهی پادشاه برای رفتن به دستشویی بود و باید بعد از او همه جا را تمیز می‌کردند.
 
زنان در مصر برای جلوگیری از بارداری از مدفوع تمساح استفاده می‌کردند و طرز استفاده هم این بوده که آن را با اسانس‌های معطر مخلوط می‌کردند و به شکل قرص در می‌آوردند.

مردم برای آرایش صورت خود از موادی استفاده می‌کردند که از سرب ساخته شده بود و این کار سبب افتادگی و شل شدن پوست می‌شد. تا سال‌ها داشتن پوستی با رنگ پریده مد بود و نشان از این داشت که فرد ثروتمند است و تمام روز خود را زیر نور خورشید نمی‌گذراند. یکی از راه‌هایی که این رنگ پریدگی را بیشتر می‌کرد استفاده از مواد سربی بود که به صورت می‌زدند.
 
زنان مدل موی خود را به گونه‌ای درست می‌کردند که هرآن امکان آتش گرفتن وجود داشت. چرا که در قرن ۱۷ برای روشن کردن فضا از لوستر‌هایی با شمع استفاده می‌کردند و این مدل مو که خیلی بالا بسته می‌شد ممکن بود با آتش شمع بسوزد.

در سال ۱۸۰۰ مردم از شانه‌هایی استفاده می‌کردند که ممکن بود منفجر شوند. این شانه‌ها که از سلولید ساخته می‌شدند نباید در معرض نور خورشید و یا منبع گرما قرار می‌گرفتند چرا که به راحتی منفجر می‌شدند.
 
استفاده از گچ روی پوست صورت از گذشته راهی بوده برای سفید‌تر شدن. اما در قرن ۱۷ و ۱۸ زنان گچ را می‌خوردند و مریض می‌شدند تا زیباتر شوند. برای اینکه خوردن گچ آن‌ها را بی حال کی کرد و این یکی از نشانه‌های زیبایی آن زمان بود.

زنان برای گشادتر شدن و بزرگ شدن مردمک چشمشان یک گیاه سمی می‌خوردند. این گیاه سمی "belladonna" نام دارد که آن را به صورت مایع استفاده می‌کردند و برگ‌های آن را به گونه‌های خود می‌مالیدند.
 
مردم در قرن ۲۰ برای حذف مو‌های زائد بدنشان از اشعه ایکس استفاده می‌کردند. راهی که باعث شیوع سرطان بین مردم شد.
 
یکی از نشانه‌های زیبایی و ثروتمند بودن در گذشته داشتن دندان‌های پوسیده و لثه‌های ورم کرده بود. ثروتمندان شکر را بیش از حد استفاده می‌کردند تا دندان هایشان پوسیده شود. ملکه الیزابت یکی از این افراد بود.
 
رنگ کردن دندان‌ها را ژاپنی‌ها و ویتنامی‌ها برای زیبایی انجام می‌دادند که با رنگ‌های شیمیایی بود. البته این کار در سال ۱۸۰۰ میلادی در ژاپن ممنوع شد.
 
برای بی رنگ کردن و یا خاکستری کردن مو از رادیوم استفاده می‌کردند که بعد از مدتی کوتاه موجب ریزش کلی مو‌ها می‌شد.
 
برای درست کردن مو‌های قرن ۱۸ از پوست خوک استفاده می‌کردند که ممکن بود تا چند روز هم شسته نشود؛ و این باعث می‌شد انواع حشرات موذی لا به لای مو‌ها رشد کنند.

بردگان مصری پوست خود را به عسل آغشته می‌کردند تا مگس‌ها را از فرعون دور کنند.
 
مردم ثروتمند قرن ۱۷ لاشه انسان می‌خوردند چراکه تصور می‌کردند پوست و گوشت و خون انسان می‌تواند بیماری‌ها را از آن‌ها دور کند.
 
در رم باستان از گیاهی به نام سلیفیم برای جلوگیری از بارداری استفاده می‌کردند. این گیاه به قدری ارزشمند بوده که عکس آن روی سکه هایشان ضرب می‌شده است.

مردم برای کشیدن دندان به آرایشگاه می‌رفتند. آرایشگران تنها کسانی بودند که می‌توانستند دندان‌ها را از لثه خارج کنند و آن هم به این دلیل بود که در کار با قیچی به خوبی مهارت داشتند.
 
مردم در گذشته برای هر فصل فقط یک لباس داشتند. تهیه پارچه و دوخت آن بسیار مشکل بوده.
 
برای از بین بردن "کک و مک" از گوگرد استفاده می‌کردند.
 
در فصل زمستان به خاطر هوای سرد مردم لباس هایشان را نمی‌شستند.
 
برای خوش بو شدن و رفع بوی بد بدن، در گذشته مردم با خودشان دسته گلی کوچک و معطر داشتند که همه جا با خود می‌بردند.
 
برای کم کردن درد زایمان، زنان مدفوع عقاب را با عسل و سرکه مخلوط و استفاده می‌کردند.
 
در رم باستان مردم با مغز موش دندان هایشان را تمیز می‌کردند.


منبع: سایت برترینها