در تربیت دختران، بخاطر نقش حساس آنها در مسئولیتهای خانوادگی و تأثیر آن در اجتماع، باید مراقبت بیشتری نمود. از زمان کودکی، دخترها بیشتر از پسرها محتاط، علاقمند به خشنود کردن دیگران و بیشتر علاقمند به گوش دادن هستند.
 
قسمتی از این ویژگی ها به این دلیل است که مناطق مربوط به کلام در مغز دختران سریع تر رشد می کنند. همچنین دختران بیشتر حالتهای چهره ها را بررسی می کنند و بیشتر چیزهایی مثل تن صدا و کلام را متوجه می شوند.
 
به عبارت دیگر چون دخترها نسبت به پسرها بیشتر محتاط و فرمانبردار هستند بیشتر هم تمایل به نگرانی دارند و شاید به انگیزه ای از طرف دیگران، برای امتحان کردن چیزهای جدید، نیاز دارند. از آنجایی که دختران در ارتباطات بسیار گسترده تری هستند، زمانی که به دوران قبل از نوجوانی و سال های جوانی خود می رسند، می توانید شور و هیجان بیشتری را از آنها انتظار داشته باشید.
 
برای مثال دخترها بیشتر از پسرها پشت سر دیگران صحبت می کنند. بعضی از والدین تصور می کنند پسرها می توانند از نظر فیزیکی از خود دفاع کنند، پس دخترها هم می توانند از نظر احساس در سطح بالایی از خود محافظت کنند. آیا همه اینها استنباط و برداشت ماست؟ بعضی از دخترها شاید با اعتماد به نفس و ریسک پذیر باشند و بعضی از پسرها نیز در انطباق کامل با احساساتشان باشند. بستگی به کودک شما دارد. زیرا هر کودکی در مشکلات و آسودگی هایش متفاوت و منحصر به فرد است. بنابراین به جای تمرکز به اینکه بزرگ کردن دختر سخت تر است یا پسر، شاید بهتر این باشد که از ویژگی های فردی کودکانتان که او را کودکی منحصر به فرد می سازد، لذت ببرید.
 
والدین در عین توجه به کودکان، باید سعی کنند رفتارهای مثبت را در آنها تقویت کنند و اگر شاهد بروز رفتارهای منفی در آنها هستند با شیوه های خاص آن را اصلاح و خاموش کنند. تربیت دختر و پسر باید نزد پدر و مادر فرق داشته باشد، هیچگاه نباید دختران را مانند پسران تربیت کرد، پسر باید به گونه ای پرورش یابد، که در زندگی آینده، یک مرد پر استقامت و با عقل در مقابل امواج زندگی باشد.
 
چرا برخی از والدین، سعی دارند بجای تربیت و تقویت عقل پسران خود، به سر و وضع آنها و زیبائی نامعقول آنها بپردازند، به گونه ای که بچه حس زیبائی او بیش از عقلش تقویت می شود. لباسهای بچه ها باید زیبا و روشن باشد، اما ناهنجار و سبک نباشد، پسرها باید سردی و گرمی، شکست و استقامت و تلاش را، در خانواده تمرین کنند.
 
هیچ گاه هیچ دختر یا پسری نباید به خاطر جنسیتش تحقیر یا تشویق شود. باید به جنسیت فرزندانمان نگاهی منطقی و طبیعی داشته باشیم. توجه داشته باشیم طوری رفتار نکنیم تا دخترها از جنسیت خود بیزار شوند و یا به پسر ها، اعتماد به نفس کاذب داد، اگر چنین ذهنیتی در اندیشه و باور خودمان وجود داشته باشد، خطر انتقال آن به دخترمان بسیار بیشتر خواهد بود.
 
در تربیت دختران، بخاطر نقش حساس آنها در مسئولیتهای خانوادگی و تأثیر آن در اجتماع، باید مراقبت بیشتری نمود. دختر وقتی به سن هفت سالگی رسید، کم و بیش باید متوجه شود، رفتار و وظائف او با پسر فرق دارد، اگر بنا باشد، هر جائی که پسر می رود، دختر هم برود و یا او را ببرند، هر طور که پسران لباس می پوشند، او هم بپوشد، و پسروار بزرگ شود، آیا دختری که مثل پسر احساس آزادی در پوشش کرده است، در سن رشد و درک می توان او را دستور حجاب داد؟!
 
و یا اگر خانواده با پسر، با لطافت و نرمی دختر برخورد کنند، در جمعهای زنانه حضورش دهند، می توان در آینده، انتظار استقلال و به دوش گرفتن بار زندگی را از او داشت؟ دختران شما عروسک نیستند، زندگی آینده آنها به بانوئی نیاز دارد، خوش فکر، با ادب و اخلاقی بلند و دینی محکم، همراه با تمیزی و نظافت و شوهر داری و ملاطفت، کاری کنید که این خدمات در دختران تقویت شود، حس زیبائی جوئی و زینت کردن در بانوان بطور غریزی وجود دارد، متاسفانه این حس زیبایی جویی در مدارس ما محکوم و ممنوع است و هنگامی که دختر از فشار مدرسه ازاد می شود، مانند فنر از جای پریده و آن طور که خودتان در جامعه شاهد هستید، ظاهر می شود. اگر به ظاهر دختران در خانواده توجه شود و دختر مجال خود نمایی در خانواده و پیش محارم خویش پیدا کند، مطمئن باشید که نیازی به غیر نخواهد داشت.
 
نکته مهم دیگر آن که هیچ گاه هیچ دختر یا پسری نباید به خاطر جنسیتش تحقیر یا تشویق شود. باید به جنسیت فرزندانمان نگاهی منطقی و طبیعی داشته باشیم. توجه داشته باشیم طوری رفتار نکنیم تا دخترها از جنسیت خود بیزار شوند و یا به پسر ها، اعتماد به نفس کاذب داد، اگر چنین ذهنیتی در اندیشه و باور خودمان وجود داشته باشد، خطر انتقال آن به دخترمان بسیار بیشتر خواهد بود.

اگر فرزند پسر ما بزرگتر از فرزند دخترمان باشد احتمال این نوع آسیب دیدگی برای دختران نیز وجود دارد. لذا باید مواظب باشیم پسر بر دختر تسلط پیدا نکند و او را آزار ندهد. پس هدیه را اول به دختر بدهید، توجه بیشتر به او باشد و بعد پسر، از طرف دیگر مراقب باشید، فرزندان را در محیط های خلوت، بدون نظارت والدین، خصوصا کودکان با جنسیت مخالف و همسن، خواهر و برادر، تنها با دیگری، آزاد نگذارید. هزاران مورد روی میز دادگاه ها، و هزاران مورد در قلب کودکان آسیب دیده، وجود دارد، این اتفاقات مال همسایه نیست، حواستان را جمع کنید که خطر همیشه در کمین است.
 
منبع: تعیین جنسیت جنین، فاطمه تقدسی‌نیا، نوید حکمت، چاپ دوم، قم، 1396