اگر تو نبودی نمی شد نوشت
 و من بودم و روزهای سیاه
جهانم نمی شد وسیع و قشنگ
نبودم به جز حیف و ای کاش و آه
 
اگر تو نبودی دلم مرده بود
نمی شد دلم روشن از نور درس
ولی با تو من بودم و ذوق و شوق
شکفتم کنار تو با شور درس
 
اگرچه کمی ترس هم بوده است
و بوده است گاهی کمی دلخوری
ولی دوست دارم تو را باز هم
که از مهربانی و خوبی پری
 
تو را دوست دارم عزیز منی
تویی مثل خورشید در این جهان
بدون تو تاریکی مطلقم
برایم همیشه معلم بمان

 شاعر: عباسعلی سپاهی یونسی

منبع: مجله باران