سال ها گذشت
هیچ کس نشانه ای از او نیافت
غربت حضور او
اشک های پیش رو
فرصت قشنگ خنده را
از همه گرفته بود
مادرم چقدر خسته بود
سال ها چنین گذشت.
صبح زود بود
عاقبت خبر رسید
اشک روی گونه های مادرم دوید
 حال بعدِ سال های سال
این پلاک
یعنی این که او
پر کشیده سمت دوست!
این پلاک
یادگار اوست
 
شاعر: زهرا محدثی خراسانی
تصویرساز: نگین حسین زاده

منبع: مجله باران